با توجه به شرایط «اختناق و زد

با توجه به شرایط «اختناق و زد و خورد» باز تعداد خانمهای شرکت کننده در اعتراض قابل توجه است. فکر میکنم انتظار بیشتر از این نباید داشت. اگر شرایط مثل اروپا دموکراتیک بود چرا. درضمن مردانیکه خود به اعتراض میروند معمولا برای کاهش ضربه و هزینه، سعی میکنند زنان کمتر شرکت کنند. میدانند که با چه هیولایی سروکار دارند. و این هم قابل درک است. نباید با معیارهای جوامع آزاد نگاه کرد.
اگر اشتباه نکنم میتوان گفت بعد از جنبش سبز و اعتراضات دریاچه این بزرگترین اعتراضی ست که در ایران صورت گرفته است.
اما افسوس که نیروهای سیاسی توان درک اهمیت این اعتراض را ندارند. و مثل همیشه زیر سبیلی رد کرده و ندیده میگیرند.
جنبش دموکراسی خواهی بهترین موقعیت را داشت که همبستگی ایجاد کند. اما دید تنگ نظرانه اش چنین اجازه ای نمی دهد.
آن هیچوقت توان درک حرکت های رفع تبعیض را نداشته است.