سائین بهزاد کریمی, قبل از همه

با اینکه بعضی قشرهای مشخص با بایکوت خبری در رسانه هایشان ویا کوچکتر جلوه دادن رویدادهای ترکها به معنی دیکر آذربایجانیها در شهرهای آذربایجان میخواهند از اهمیت آن بکاهند اما, با علم بر اینکه تمامی مخالفین جمهوری اسلامی ایران اعم از سبزها, ساطنت طلبها, جمهوری خواه ها,جبهه ملی, مجاهدین خلق, تمامی چپها یکجا ووووو قادر نیستند پنجاه نفر در تهران به تظاهرات بکشند, چنین کاری برای خلق ترک آذربایجان نه تنها یک پیروزی تاریخی محسوب میشود, بلکه نشان میدهد که در تمامی رخداد ها و معادلات سیاسی آینده ترکها از فاکتورهای محوری در ایران بحساب خواهند آمد.
سائین بهزادی اینکه مینویسید:"در عین حال اما الزاماً نباید از هر سمتگیری متخذه در چنین حرکات اعتراضی دفاع کرد و در دام تنگ نظری ها افتاد" . دوست محترم , به استثناء خیلی کم از شعار ها ,در مجموع نحوه اعتراضات و شعار ها واقعا مدنی بوده و شما بهتر ازمن میدانید , چنین تجمعاتی همشه از قانون مختص به خود پی روی میکند و در درجه اول کنترل کامل شعار و شعار دهندگان غیر ممکن است, وغلبه بر احساسات هم مشکل است, یعنی کافی است یک نفر داد بکشد مرگ بر فلانی , اقلا صد نفر هم با او داد خواهد کشید. بنا براین لطفا مته روی خشخاش نگذاریم وچیزهای کوچک را زیاد بزرگ نکنیم. من فکر میکنم در درون حرکت آذربایجان باندازه کافی افراد فرهیخته و با فرهنگ داریم که به حرکت از هر لحاظ خط معقول و مدنی بدهند. انقدر ها هم بی درو پیکر نیست.
اگر هویت خواهی و علاقه به محدوده وطن اجدادی و زادگاه خود در نظر بعضی از دوستان پان محسوب میشود, پس سراسر دنیا پان است.
بقول گرالد آ کوهن (یکی از نقد کنندگان مشهور تاریخ تئوری مارکس) : مارکس درواقع از ملت و ناسیونالیزم تحلیل درستی نداشته که تئوریهایش در عمل شکست خورد. حالا بیچاره جوان آذربایجانی حق ندارد یک کلمه دفاع از هویت ووطن خود صحبت کند که مبادا بگویند: جلو پان ترک ها را بگیرید. مخلص شما آقای بهزادی