میگویند : "دانستن عذاب کشیدن

میگویند : "دانستن عذاب کشیدن است". آن قسمت از هموطنان آزربایجانی که بقول سقراط "میدانند چه چیز خوب است و چه چیز عادلانه" درد دیکتاتوری ، درد توهینهای ملی، درد مرگ تدریجی زبان ، فرهنگ و آداب و رسوم ملی ، درد انسان درجه دوم بودن در وطن خویش را بیشتر از هر کس دیگر احساس میکنند. واضح است که تنها با شناختن و احساس کردن هیچ دردی درمان نمی پذیرد. پس بایستی دنبال علاج اساسی بود. بعقیده من درجامعه ی مریض و عقب مانده ایران با حکومت تئوکراتی شیعه – پان فارسیستی نمیتوان با مبارزات مدنی به آزادی و حقوق انسانی دست یافت وجلو سیاست آسیمیلاسیون و توهینهای راسیستی را گرفت .
جوانان آزربایجانی بایستی در همه شهرها گروه های مخفی "مقاومت و تادیب ملی" تشکیل داده با مطالعه شرایط عینی و استفاده از مبارزات رهائیبخش دیگر خلقهای در بند وارد عمل گردند. اولین قدم بایستی تادیب مانقوردهای قلم بدست باشد.