با درود

بمب گذاری ها را محکوم کردند؟
اما:
درهم آمیختن آنچه در پاریس اتفاق افتاد با حوادث در کشورهایی همچون لبنان،لیبی، عراق، یمن و ...دادن آدرس عوضی است.
تروریست ها می خواهند جنگ را به کشورهای دیگر و از جمله فرانسه ببرند و این در حالی است که همین تروریست ها سالهاست کشورهای خویش را به خون و آتش کشیده اند.
در کشورهای افغانستان(بیش از سی و شش سال و از جمله بخاطر یورش ارتش شوروی به این کشور و اشغال آن)، عراق، لبنان(نزدیک به پنجاه سال و بویژه از سی و شش سال پیش که رژیمی اسلامی در ایران حاکم شد)، و ...اکنون سالهاست که جنگ به تمام معنی جریان دارد.
سخن از جنگ گفتن و سخن از عملیات تروریستی دو بحث جداگانه هستند که این دو را نمی توان در یک ظرف مورد بررسی قرار داد. هرگاه فراموش نکنیم که:
-در نیمه های پایانی دهۀ شصت و نیمه های نخست دهۀ هفتاد میلادی برای نخستین بار تروریست های عرب-فلسطینی بودند که هواپیماربایی کردند، و هنوز جنگی نه در عراق بود، نه در افغانستان و لیبی و سوریه!
-فراموش نکنیم که تروریست ها حداقل در ایران ما و در دوران معاصر دوبار تلاش کردند پادشاه سرزمین ما را بکشند،،و هنوز جنگی نه در عراق بود، نه در افغانستان و لیبی و سوریه!
-فراموش نکنیم که تروریست های اسلامی احمد کسروی را کشتند، حسنعلی منصور را کشتند، ،و هنوز جنگی نه در عراق بود، نه در افغانستان و لیبی و سوریه!
-فراموش نکنیم که تروریست-جنایتکارانی همانند "کارلوس"در نیمۀ نخست دهۀ هفتاد میلادی، وزاری نفت و از جمله آقای جمشید آموزگار ، وزیر نفت وقت دولت شاهنشاهی ایران را در جریان کنفرانس اوپک در "وین" به گروگان گرفتند!
-فراموش نکنیم که تروریست-فلسطینی ها هواپیمای لوفت هانزا و مسافرانش را در اکتبر سال 1977 به گروگان گرفتند،و هنوز جنگی نه در عراق بود، نه در افغانستان و لیبی و سوریه!
-فراموش نکنیم که تروریست ها "آلدومورو"، نخست وزیر ایتالیا را به گروگان گرفتند و کشتند،،و هنوز جنگی نه در عراق بود، نه در افغانستان و لیبی و سوریه!
- فراموش نکنیم که تروریست ها "هانس مارتین شلایر" را در آلمان کشتند، و هنوز جنگی نه در عراق بود، نه در افغانستان و لیبی و سوریه!
-فراموش نکنیم که تروریست های "مجاهد" و "فدایی"، به تاسی از تروریست های عرب-فلسطینی در ایران پیش از سال 1357 مستشاران آمریکایی، پلیس و ژاندارم کشتند، ،و هنوز جنگی نه در عراق بود، نه در افغانستان و لیبی و سوریه!
تروریسم و بویژه تروریسم اسلامی اکنون بیش از نیم سده است که در سرتاسر جهان خون می ریزد.
راه دور چرا برویم،
مگر تروریست های فلسطینی در روز روشن، از آغاز ماه اکتبر گذشته تا کنون ده ها اسراییلی از خُرد و کلان را با چاقو در خیابان های اورشلیم و دیگر شهرهای این کشور از پای در نیاوردند؟ مگر تروریست های فلسطینی در روز روشن با ماشین از روی شهروندان اسراییلی عبور نکردند و آنها را نکشتند؟
آنچه که در پاریس اتفاق افتاد اعلان جنگ به مردمی است که در تماشاخانه ها، در سینما ها ، در خیابانها و خانه های خود به زندگی عادی خود پرداخته و می پردازند.
تروریست های اسلامی و ترسو اگر توان آن را دارند باید رو در رو با نیروهای نظامی بجنگند.
عوامل تروریسم اسلامی با نشان دادن آدرس عوضی در رسانه های گروهی و بویژه در شبکه های اجتماعی دربهترین حالت عوام فریبانه می کوشند جنایت تروریست ها در پاریس را کمرنگ کنند.