ﺍﯾﻨﺠﺎ تورکمن داغی ﺍﺳﺖ

ﺳﺮﺯﻣﯿﻨﯽ ﮐﻪ ﻟﮏﻫﺎﯼ ﺭﻧﮕﯿﻦ ﻟﺒﺎﺱ ﻣﺮﺩﻣﺎﻧﺶ، ﺑﺎ ﻫﯿﭻ ﭘﻮﺩﺭ ﻟﺒﺎﺳﺸﻮﯾﯽ ﺁﻧﺰﯾﻢ ﺩﺍﺭﯼ ﭘﺎﮎ ﻧﻤﯽﺷﻮﺩ...
ﺳﺮﺯﻣﯿﻨﯽ ﮐﻪ سفاکان زمانه ﺑﺎ ﺍﻫﺪﺍﻑ ﺯﻧﺪﻩ ﺗﻤﺮﯾﻦ ﺗﯿﺮﺍﻧﺪﺍﺯﯼ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ...
ﺳﺮﺯﻣﯿﻨﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺟﻨﮓ ﻋﺎﺩﻻﻧﻪ ﺍﺳﺖ...
دستانی خالی در برابر توپ و تانک و موشک ...
ﺳﺮﺯﻣﯿﻨﯽ ﮐﻪ ﮔﺮﯾﻪ ﻭ ﻏﻢ ﻭ ﺍﻧﺪﻭﻩ، ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻭ ﺷﺎﺩﯼ، ﻫﻤﺮﺍﻩ ﮐﻮﺩﮐﺎﻧﺶ شده است ...
ﺳﺮﺯﻣﯿﻨﯽ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﺁﻧﺎﻥ ﮐﻪ ﺍﺩﻋﺎﯼ ﺻﻠﺢ ﺩﺍﺭﻧﺪ، ﭼﺸﻤﺎﻧﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺴﺘﻪﺍﻧﺪ ﻭ ﺷﺮﯾﮏ ﺟﻨﺎﯾﺘﮑﺎﺭﺍﻥ ﺷﺪﻩﺍﻧﺪ...

ﺁﺭﯼ ﺍﯾﻨﺠﺎ تورکمن داغی ﺍﺳﺖ، ﺟﺎﯾﯽ ﺩﺭ سوریه ، ﺳﺮﺯﻣﯿﻦ ﺩﺭﺩ ﻭ رنج ...
و سکوتی از جانب تمام هم زبانان ما ...
انگار زبان گرگ ها رابریده اند ...
یا در سیرکی به زانو در اورده اند ...
کجایند انهایی که ادعای تورکمن بودن دارند ...
تورکمن سکوت نمیکند ...
نه در برابر کشتار برادران خویش ...
تورکمن زانو نمیزند ...
تورکمن اسیر شلاق های سیرک نمیشود ...
حال گرگ ها زوزه نمیکشند ...
سکوت اختیار کرده اند سکوت ....
اسیر شلاق های سیرک ...

راستی برای کوبانی و پاریس شمع ها روشن کردید ...
برای هم زبانان و برادر های خویش چه کردین ؟؟؟