حالت های احتمالی ، از وضعیت

حالت های احتمالی ، از وضعیت موجود که ممکن است پیس آیند:
1- «عدم تشکل نیروهای سیاسی پیش از خیزش عمومی». که به احتمال قریب به یقین این وضعیت وجود خواهد داشت.
2- « کنترول خیزش عمومی توسط " بخشی از نیروهای سیاسی و دخالت سیاسی نیروی خارجی» که نتیجه اش «چلبی» سازیهاست. « نشستن بد به جای بدتر» یا برعکس.
3- عدم کنترول خیزش ، جنگ داخلی، فروپاشی جامعه . « دخالت خارجی» ، سوریه ای شدن ایران.
----
4- راه و حالت دیگر، تلاش برای متشکل شدن عملی و نه سازمانی « نیروهای دموکراتیک و مترقی جهت تحقق حداقل خواسته ها » که در قسمت اول نوشته اشاره شد. و این شاید بهترین گزینه ی ممکن باشد. اما دلیل بر امکان تحقق اش نیست. راهی ست که میتوان برای تحقق آن تلاش کرد. شاید توانست بخش قابل توجه یا بزرگی از خیزش عمومی را در جهت تحقق اهداف دموکراتیک یاد شده کنترول نمود. که بستگی به «وضعیت مثبت یا منفی» خیزش دارد.