جناب توکلی گرامی،

2- منظور از دمکراتیزاسیون این سه حکومت نامبرده، این نبوده است که غرب مانند عراق، افغانستات، لیبی با لشکر کشی خود به کشورهای نامبرده حکومتهای آنها را بر کنار کند، بلکه از این کشور ها پشتیبانی نکنند، و حکومتهای آنها را نوازش و تیمار ندهند.
پتاسنیل تغییر رژیم در ایران خیلی بالاست، در ترکیه اگر نتایج انتخاب اوّل را می پذیرفتند، تغییر صورت گرفته بود. در عربستان کمی مشکلتر هست، ولی جنبش دمکراسی خواهی مردمی و طبقاتی و جنبش زنان در عربستان هم هر روز جان تازه ای میگیرد. و طبق اخبار حقوق بشر هر ساله اعدامهای سیاسی در عربستان بشدت صورت گرفته و میگیرد و آمار آن در سال قبل دو چندان شده است، امّا سران کشورهای غربی در مقابل دلارها و منابع نفت گاز خاندان آل – سعود سر تعظیم فرو می آوردند.

3- شما مانند بعضی از کار پردازان ایرانی، هنوز هم حکومت و ساختار ترکیه را دمکراتیک مینامید و آنرا سمبل و نمادی برای جهان شرق بحساب می آورید، و این زرق و برق ظاهری در چند شهر ترکیه و رشد اقتصادی را به حساب باج گیری و به شیوه های غیر دمکراتیک و گاه هم مافیایی حکومت آن نمی گذارید.
از همه مهمتر، تئوری نئو عثانیسم احمد داووداُغلو را مطالعه نکرده اید. حزب توسعه و عدالت ترکیه در سر تز امپریالیستی تُرکی را بر اساس شمشیر دین اسلام و گروههای رادیکال اسلامی از جمله داعش در پیش گرفته است. ترکان عثمانی پرچم 200سال بر زمین افتادهء اسلام را در قرن 15 بر دوش گرفتند، امروز هم که اسلام ارزشهای معنوی و اخلاقی و فلسفی خود را از دست داده است، دوباره حکومت اسلامی ترکیه هدف بازسازی امپراطوری پان اسلامیسم عثمانی را با کمک اعراب در چیش گرفته است.

4- کاربری بنام... حقگو.... زبان گلایه و راهنمایی را باز کرده است، این فرد همین قدر خودبین و خود محور است که خودش را ..حقگو... می مینامد و دیگران را ناحق. با هیم دیدگاه عقب مانده و با زیرکی واژگونه نگاری تاریخی و افسانه سرایی میکند، و هر عکس مخالف دیدگاهش باشد، نژاد پرست است، چرا این فرد وارد بحث عملی و علمی تاریخی نمیشود ؟. من مسئولیّت هر نوشتهء خود را در مقابل هر دادگاهی بویژه در هیمن آلمان بر عهده داشته و خواهم داشت، و از روش خود هر گز دست بر نخواهم داشت.