در زمان جنگ بسیاری از عربهای
Anonymous
در زمان جنگ بسیاری از عربهای خوزستان بجای دفاع از شهر و دیار خود به شهرهای دیگر ایران مهاجرت کردند و اکثرا در شهرهای فارسی زبان ساکن شدند بیشتر از همه در مشهد و اصفهان و یزد و تهران. هیچکدام را به تبریز و اردبیل وبه میان بلوچها و ترکمنهاراه ندادند! درحالیکه اینجا بعضا شاهد اتحاد اینها بر علیه فارس بیچاره هستیم
فارسها برای دفاع از خانه و کاشانه عرب مهاجر به خوزستان چند برابر خود این عربها شهید و کشته داده اند! خراسان 30 برابر و اصفهان 20 برابر استان سیستان و بلوچستان شهید داده (البته اکثر شهدای سیستان و بلوچستان، سیستانی هستند و نه بلوچ! ) در حالیکه خراسان نه به آب خوزستان و نه به نفت آنجا نیاز نداشت( بخاطر منابع گازی که دارد) و این فقط بخاطر حس میهن دوستی و روحیه ملی آنها بود.و همین باعث سواستفاده از آنها در سالهای اخیر شده.
بیشترین شهدای جنگ از همین قوم به اصطلاح فارس بودند. نزدیک به 70 درصد کشته ها و زخمیهای جنگ تنها از 3 استان خراسان و تهران و اصفهان بوده است.در حالیکه دشمن در کشتار و قتل و تجاوز فرقی بین عرب ایرانی با سایر گروه های قومی قایل نبود و کینه و دشمنی او با ایران حتی به قبل از انقلابمیرسید.
پناهندگان مهاجر عراقی باز در مناطق فارسی زبان اسکان داده شدند!( اینها نیز در صورت دریافت تابعیت طلبکارهای آینده هستند!) اقامت تمام افغانها در مناطق قومی ممنوع است!
حتی همین الان اکثر کسانیکه در عراق یا سوریه می جنگند و کشته میشوند فارسی زبان هستند که جان خود را در راه عربها فدا می کنند( بحق یا به ناحق بودنش را فعلا کاری نداریم مساله پرداخت هزینه برای سیاستهای ملی می باشد موضوعی که برای اکثر به اصطلاح قومیتهای ساکن ایران موضوعیت ندارد). در حالیکه نشنیده ایم یکی از بین عربهای ایرانی درعراق یا سوریه برای همتباران خود کشته شود
جالبه که مهاجران خواهان حق سرنوشت هم هستند و حتی سخن گفتن از شاهان تاریخ ایران را پروژه ای پان ایرانیستی در راستای ساختن ملتی واحد می دنند که باعث تاسف است!
پناهندگان مهاجر عراقی باز در مناطق فارسی زبان اسکان داده شدند!( اینها نیز در صورت دریافت تابعیت طلبکارهای آینده هستند!) اقامت تمام افغانها در مناطق قومی ممنوع است!
حتی همین الان اکثر کسانیکه در عراق یا سوریه می جنگند و کشته میشوند فارسی زبان هستند که جان خود را در راه عربها فدا می کنند( بحق یا به ناحق بودنش را فعلا کاری نداریم مساله پرداخت هزینه برای سیاستهای ملی می باشد موضوعی که برای اکثر به اصطلاح قومیتهای ساکن ایران موضوعیت ندارد). در حالیکه نشنیده ایم یکی از بین عربهای ایرانی درعراق یا سوریه برای همتباران خود کشته شود
جالبه که مهاجران خواهان حق سرنوشت هم هستند و حتی سخن گفتن از شاهان تاریخ ایران را پروژه ای پان ایرانیستی در راستای ساختن ملتی واحد می دنند که باعث تاسف است!