فقظ دو راه برای نجات ایران است
-قیام عمومی/که تقربا محتل است. چون ان نسل سرحال جوانی شاه اشخته بود و باددلار هفت تومانی زورمند کده بود و بتا نبوو ی سوسالیزم و پب و ضد امپرالیستی و وعده های انقلاب ازمانی شارژ شده بوود نیست. الان یک نسل جوان بی حال یا 7 مسلون معتاد به مواد مخودر و عقده جنسی و مادی هستند. صدها هازر بسیجی جیره خوار و سپاهی که برا یمنافعشان از کشتن هموظنان دریع نمیکنند. زنهاها همچنان در جهالت هستند اکثریت. در کل ملت ترسو و تجزیه طلب قومی شده اند. ملت ایران به لطف ففالیات ددها ساله قومیته طلبها مبلت ایزران بمایتها تبدیل شذه.
2- حمله نظامی
/حود هیلاری کیلینوتون و انثلش گفته برای ما یک ایران ضعیف بهتره. تجربه سوریه و لیبی، نشان داد بهترست در ظاهر یکپارچه ولی ضعیف و حار و گماشتهباشد و رزیم اخوندی-نظامی به نحو احسن این وظیفه انجام میدهد پس حمله نظامی نیست و اسرادیل هم از موشگها
پس حمله نظامی و سرنوگنگی به سبک صذام و قذافی منتفی است. چون ممکنست داغش و اقاعدعده شیعی و سنی دیگر بوجود آیدو
ایرن در ظاهر یک ئپارپه و ضهیف ایده ال غرب است و ولایت فقیه بخوبی این نقض ایفا میکند. غرب و رز؟یم ولایت فقیه نیاز به دشمن دارند و هردو بخوبی به نقشان ایفا میکنند.
این شرنوشت ملتی بود میتئانساتت جای کره و تایوان باشد ولی گول مذهب و فدر حکومت سکولار دموکراسی ندانست