در اینکه هدف رهبران شوونیسم فارس سیاسی در صد سال اخیر استحاله هویت و فرهنگ و زبان ملل دیگر ساکن ایران بوده و هست تازگي ندارد. متاسفانه در بعد اجتماعی هم ملت فارس، اکثرا ناآگاهانه، از طریق تحقیر اجتماعی، مثلا جوک سازی، و تبعیض اقتصادی با رهبران سیاسی خود ( شامل مانقوردها) همراهی کرده اند. چگونگى برخورد ملل غیر فارس با این مسئله در راستای مبارزه کسب هویت بسيار پیچیده است. آیا باید با شوونیسم فارس سیاسی مبارزه کرد یا ملت فارس؟
این مقاله گرچه مقوله ایرانیت را میشکافد ولی از این سئوال آش شله قلمکار می پزد.
مبنای ملی گرایی لزوما دیگر ستیزی نیست و نباید هم باشد. همه دلبسته هویت و کوچه خیابان شهر و کشور خود هستند. اینرا میتوان میهن دوستی نامید که احساس مثبتی است.
در پاراگراف " يكى از مبانى ملى گرايى، بيگانه ستيزى مى باشد. به همان اندازه كه يك فارس با عرب و ترك و زبان هاى ديگر مى ستيزد، يك ...
من اگر کوفته تبریزی دوست دارم لزومی ندارد با زرشک پلو عناد بورزم!