دوست عزیز، چند کلمه بنویسم تا شاید به حال شما موثر واقع شود.
لوایی بیخودی سر خود را شلوغ کرده است. او از این کار لذت می برد. بعضی ها دوست دارند مطرح باشند و اسمشان در این و آنجا باشد. این برای آقای لوایی بد نیست، هیچ نباشد آرامش روحی بدست می آورد. ایشان هر روز با نوشتن چند پاراگراف در مورد چیزی حال میکنند. مهم نیست موضوع چه چیزی باشد. گهی از بی انصافی فارسیسم و گهی از دل غمگین، آرزوها و احساسها.
من از این خوشم نمی آید که ایشان از موضع عالی رهبری و روشنفکری سخن می فرمایند و تعدادی هم براش کف میزنند. سوال این است که آیا ایشان ایده و تئوری تازه ای دارند؟ خیر - آیا مشکلات سیاسی و تئوریک اذربایجان را حل نمودند؟ نه - آیا سازمانده اعتراضات و مبارزات توده ای هستند؟ نه خیر - آیا رهبری حزبی فعال را بعهده دارند؟ نه خیر - آیا شخصیت سیاسی شناخته شده در مجامع داخلی و خارجی هستند؟ نه خیر
پس چی؟
دوست عزیزم لوایی جان اینطوری نمی شود. باید حرف داشته باشی. باید ایده و برنامه داشته باشی. باید عمل داشته باشی.
با کلمات مبهم و گنگ و نپخته که خودت هم نمی دانی چه میگویی، نمی شود این و آن و یا جنبشی یا جریانی را نقد کرد. شما ایده ارتجاعی و انحرافی جریانی را بدون اینکه نقد کنید از نواندیشی دم میزنید. نواندیشی چیست؟ اصلا خود شما اندیشه ای را مطرح کردی که بدانیم کهنه است یا نو؟ اندیشه کهنه را به نقذ کشیدید که اندیشه نو بجایش بگذارید؟
دوست عزیز شوخی نکن. سیاست و مبارزه سیاسی شوخی بردار نیست. امیدوارم جایگاه واقعی خودت را پیدا کنی و از همان سطح حرف بزنی. می بخشی من کمی تند نوشتم تا بخودت بیایی تا مورد تمسخر این و آن نشوی . حفظ شخصیت شما برای من بیش از حرفهایت و نوشته هایت ارزش دارند.
شاد و موفق باشی