Skip to main content

جناب ائلیار، آنچه که ظاهراً

جناب ائلیار، آنچه که ظاهراً
Anonymous

جناب ائلیار، آنچه که ظاهراً متوجه اش نیستید، بحث منافع است. اساساً هرکسی یا جریان و قدرتی بخواهد منافع کسی را بخطر بیاندازد، بدیهی است که آن شخص برپایه توان خود نسبت به آنانی که منافع اش را بخطر انداخته است، برخورد نماید یا بجگند. و دراینجا دیگر بحث انتخاب دمکراتیک جایی ندارد.
البته این را نیز اضافه کنم، آنانی که فکرمیکنند با جدایی خوشبخت میشوند، من به سهم خودم از آنان میخواهم بیایند کل حکومت را در دست گیرند تا بقیه مردم را نیز خوشبخت کنند. چرا این خوشبختی را ازدیگر مردم میخواهند مضایقه نمایند؟
نه آقای محترم، ازنظرمن انسانی که نگرش انسانی داشته باشد، با جدایی خواهی مشکل را حل نمیکند، بلکه تلاش میکند حقوق انسانی کل جامعه ایی که ازآن برخاسته است را با مبارزات و راه کارهای خود حل و تأمین کند.


من اگر کاری میکنم برای کل مردمان ایران درمحدوده جغرافیای کنونی است که درحیطه حق دخالتم درامورمملکت و منافع ام که برای فراهم شدن زندگی بهتر، آسوده و مطمئن تر خود و مردمان ایران است، میباشد. و چرا باید از این حق و منافع بگذرم؟
درپایان این نکته را تأکید میکنم: انتخاب اشتباه هریک از ما میتواند هم بخود و هم به دیگری لطمه زند. بدینجهت، اولا باید این درک و آگاهی را داشته باشیم که منافع خود را درمنافع جمع بیابیم. دوم اینکه به این نکته هم توجه داشته باشیم: اگر کسی به منافع دیگری اهمیت نمیدهد، نباید انتظار داشته باشد که دیگران به منافع او اهمیت دهند.