بهمن عزیز، در یکی از شهرهای

بهمن عزیز، در یکی از شهرهای حاشیه کویر که بخاطر کمبود آب قورباغه ایی ندیده بودند، بطور اتفاقی همراه با بار میوه و تره بار قورباغه ایی به آن شهر می رود، اهالی با دیدن آن، با تعجب به او نگاه می کنند، و کسی این حیوان تازه وارد را نمی شناسد، تا اینکه پیش امام جمعه می برند و او هم با بعد از نگاهی داهیانه به قورباغه، می گوید من تصور می کنم که این حیوان چون آواز قور قور می خواند باید از جزو بلبل سانان باشد و چون پر ندارد، یا جوجه بلبل است که پر درنیاورده و یا بلبل مادر است که پرهایش را ریخته، متاسفانه در جوامع عقب مانده بعلت عدم شناخت پدیده های جدید، غالبا با پیش داوریها و شابلون نگری ها به اشتباهات فکری فاحشی دچار می شوند، و چون گوش شنوایی ندارند، با افکار محبوس در مغزشان قضاوت می کنند. و بعضا قضاوت انها مترادف و موازی با طرز برخورد حاکمیت بنظر می رسد، در این نوشته