"" قبرستان و ناسیونالیزم

"" قبرستان و ناسیونالیزم شاهنامه خوانی "" رجز خوانی شاهنامه خوانی به این جامعه مجال نداد تا دست کم مانند همسایگان، صاحب حزب، سیستم بانکی پیشرفته و استخواندار، ادبیات آوانگارد و پیشرو شوند، منولوگ حاکم بر دنیای شاعران، در دنیای واقعی‌ جامعه شاهنامه خوان نیز، وجود عینی یافت، یکی‌ از جریان‌های سترگ برخاسته از مدرنیسم، مبارزه با شاعر و شعر بود چونکه دنیای جدید، منولوگ و تک سدائی را بر نمیتافت، تک سدأیی از آاان جهان کمونیزم بود و شیعه شاهنامه خوانی، آن را مانند اکسیر جوانی‌، یافته بود، هزینه آن، تولید قبرستان بود، با پول مفت نفت، توان حفظ شمعی روشن بر این قبرستان را داشتند، با فروپاشی اقتصاد‌های پترو دولار، تنها سکوت قبرستان، ناله و زجه چاه جمکران، گوش آسمان را، پاره خواهد کرد. آیا فرقی‌ بین ونزوئلا و جامعه شاهنامه خوان می‌بینید؟