1- انتشار متنی که در آن خلیج

و شریک در حاکمیت! عده ای مثل کردها که کوچی از هند و پاکستانی فعلی هستند لقب آریایی گرفته ، خودی شده اند و از سر مصلحت هم که بوده در تاریخ ایران( که ربطی به آنها ندارد) شریک شده اند و حداقل مثل همتایان خود در عراق و ترکیه بمب و موشک بر سرشان آوار نمی شود و کمبودهایشان به هیچ وجه بیشتر از بقیه مردم ایران نیست( تازه شیعه هایشان بالاترین مناصب حکومتی دارند!) عده ای مثل ترکمنها جمعیت کمی دارند و توسط فارسها دوره شده اند و البته بیشترشان سرشان به کارشان است و ایران ستیز نیستند. می ماند بلوچها که بود و نبودشان در ایران اهمیتی ندارد و چه بهتر که همه در سروان جمع شده و جدا شوند! و البته عربها که بخاطر شیعه بودن، آنها هستند که از منافع ایران بزرگ و مقتدر بهره مند هستند و ایران پناهگاهی برای آنها در برابر همزبانان سنی آنها می باشد همانگونه که از برابر ارتش عراق به شهرهای فارس نشین مهاجرت کردند و نه به کشورهای عرب همزبان و این فارسهای خرااسن و اصفهان و تهران بودند که خانه و کاشانه آنها را از چنگ عربهای عراقی بعثی نجات دادند ! همانطور که شیعیان عراق و لبنان با حمایت ایران از گروهی حاشیه ای و توسری خور و تحت ستم سنیها قدرت را در عراق و لبنان در دست گرفتند. حالا این عربهای شیعه از ایران جدا شوند که چه بشود چه چیزی بیشتر از امروز نصیبشان میشود؟ آنهم وقتی تمام امکانات مملکت، دین و مذهب و فرهنگ آنها را تبلیغ می کند و جدایی از ایران آنها را بدل به لقمه راحتی برای عربهای سنی می کند که می بینیم با همنژادن شیعه خود در سوریه و یمن چه ها که نمی کنند.
پس این تنها مزدوران و جیره خواران دشمنان ایران هستند که بر طبل قومگرایی عربی و کردی و ترکی و... می کوبند و نه مردم عادی. قومگرایی و تجزیه طلبی تنها در بین قشر بسیار محدودی از مردم مناطق قومی ایران جریان دارد. هر چند بیشتر مناطق ایران بخاطر مخلوط شدن جمعیتها چند قومی است. در اهواز زبان ارتباطی مردم فارسی هست و در تبریز مردم دو زبانه هستند در کرمانشاه هم اکثرا فارسی زبان می باشند! عربها کدام جغرافیا را در اختیار دارند که بدنبال فدرال بازی راه افتاده اند؟
اما سابقه تاریخی عربهای امروز ساکن بخشی از خوزستان:
تا پیش از ظهور اسلام عربها حتی در عراق امروزی نیز حضور نداشتند. تنها گروهی نیمه عرب در شرق فرات اجازه اسکان یافته بودند تا جلوی هجوم عربهای بادیهی نشین حجاز را بگیرند. عراق 7 شهر بزرگ داشته شامل قادسیه و حیره و حلوان و بابل و نهروان و رومیه و تیسفون که عربها به آن مدائن سبعه ( شهرهای هفتگانه می گفتند ) زبان این شهرها فارسی دری بوده است ( در الفهرست و مفاتیح العلوم خوارزمی بصراحت زبان فارسی دری را زبان شهرهای مدائن می نامد که بعد از حمله عربها از حجاز و یمن به عراق و انتقال دیوان سالاری ساسانی به خراسان زبان فارسی دری به خراسان می رود.
پس از اسلام عربها به ایران سرازیر میشوند و بیش از همه در آذربایجان ساکن میشوند و در مردم بومی حل میشوند.
عربهای امروز ایران در در زمان قاجار همزمان با تهاجم وهابیهای حجاز به عراق به ایران متواری میشوند. تعداد زیادی نیز در 4 دهه اخیر به ایران آمده اند. تعدا زیادی را صدام به دلیل شیعه بودن اخراج کرد و تعداد زیادی بخاطر تهاجم امریکا به ایران آمده اند و امروز ادعای خانه میزبان را دارند