آقای مسعود شهامتی و آقای کاظم

تهمت و افترا هم خود بخشی از یک توطئه است که بعضی ها به دلیل علایق خاص شان آن را دوست دارند، مثل همین حرف شما که گفته اید "یک عده آدم هستند که برای دولت ترکیه کار میکنند و میخواهند آذربایجان را به ترکیه بفروشند"! این اظهار نظر یا از روی بی اطلاعی است و یا آگاهانه در صدد تخریب است. چون ترکیه از حرکت ملی دمکراتیک آذربایجان حمایت نمیکند و حتی مخالف آن نیز هست. آنهایی که از نزدیک با این حرکت آشنایی دارند این مهم را میدانند. همین چند ماه پیش ترکیه محمود علی چهرگانی یکی از فعالین سیاسی آذربایجانی را به خاک خود راه نداد و از فرودگاه وی را برگرداند. با این احوال سخن فوق از بیخ و بن بی اساس است. از سوی دیگر "یک عده آدم" بودن مهران بهاری هم از بیخ و بن نادرست است. به این جهت که کسی در این مورد چیزی نمیداند و از طرف دیگر کسانیکه با وی در تماس هستند و میدانند که چند نفر درکار نیست.

از سوی دیگر مگر ما با چهره افراد سرکار داریم، ما به نوشته های آنها کار داریم، مناسب، تاثیرگذار و مهم باشند جذب خواهند شد و اگر نباشد از دور خارج خواهند گردید. مگر فعالین سیاسی دهه چهل و پنجاه رهبران مخفی سیاسی را می شناختند که حاضر شدند در گروههای چریکی عضو شوند و از جان خود مایه بگذارند؟ مگر مقالاتی که ما در طی روز و یا ماه میخوانیم همهء نویسندگان آنها را می شناسیم؟ این حساسیت سر چیست؟ این که کسی با عکسی ظاهر شده، دلیل بر باطل بودن وی نیست. هر کسی امروز زیر یک لوگو خود را نشان میدهد. لوگوی مهران بهاری هم همان عکسی است که منتشر کرده است. کسی آمده است که واقعا یکی و یا چند نوشته مهران بهاری را نقد کند که ببینم کجای کار فکری وی میلنگد؟ اینکه عکس خودش است و یا نیست، چه مشکلی را حل میکند. هر کسی برای خود و بخاطر زندگی شخصی اش ملاحضاتی دارد که کس دیگری از آن با خبر نیست. برای نمونه ممکن است مهران بهاری به ایران رفت و آمد میکند، آیا علنی شدن وی مانع کار وی نخواهد شد؟ کار مهران بهاری نوشتن است. نه رهبر سیاسی است و نه رهبر حزبی و یا از این قبیل تیترها.... پس چه لزومی برای شناخت حقیقی وی وجود دارد؟ تلاش دستگاههای امنیتی رژیم و آنهایی که خیلی در مورد چهره واقعی وی پرس و جو میکنند شک برانگیز نیست؟ می بینید که این موضوعات چقدر از اصل مسئله دور است.

به نظرم به جای اتهام و به جای کنجکاویهای غیرلازم که ممکن است به زندگی کسی صدمه وارد کند، یک یا چند مقاله مهران بهاری را بخوانید و اگر فکری دارید نقدی درستی برایش بنویسید که ما هم بهرمند شویم. این تنها را علاج کار است.