ایرانخواه عزیز، بهیچوجه اندیشه ام این نیست و نبود که پاپاک گرامی حق ندارد خود را «آذری» بداند. هر انسانی حق دارد خودش را آنطور که دوست دارد بنامد. وقصدی در تحمیل «هویت» هم درکار نبود. و نه هیچ تحقیر و توهین و خشمی. بل جدی بودن موضوع درمیان بود. و متن نوشته هم آنرا نشان میدهد، که من پرسشهای ایشان را چقدر جدی گرفته ام.هرکس هر هویتی دوست داشت میتواند داشته باشد. اینهم طبیعی ست. بله گفتم ما- منظور مردم- خود را ترک مینامیم. این به معنی آن است که من « وضع» و «پدیده» ی «خود نامیدگی» را که بین مردم آذربایجان هست «گزارش» میکنم. و ربطی به این ندارد که این یا آن فرد خودش را چه بنامد یا ننامد. به صحت گزارش خود تأکید میکنم. و میافزایم که این «ترک گفتن» فاقد بار « ترکیسم» یا ایده لوژی ست. منهای کسانی که خود را ترک با بار ایده لوژیکی یا ترکیسم مینامند که اشخاص سیاسی هستند.
« آذری» نام و واژه ای ست که در بیرون از آذربایجان در مورد مردم آذربایجان استعمال میکنند. درترکیه- و بین فارسی زبانان و ...هیچ فرد بیسواد یا کم سواد یا غیر روشنفکر یا عادی در آذربایجان خود را آذری نمینامد. اصلاً نمیداند «آذری» یعنی چه. راحت میگوید ترکمTürkəm». « تورکوخ Türküx» و « آذری یئخ Azəri-yix» نمیگویند. «آذربایجانلییام Azərbaycanlıyam آذریایجانی هستم» . گفتنش عادی ست.حالا «ترکیستها» هم از این موضوع بهره میبرند که ایده لوژی ترکیسم را در بین فعالان مدنی سیاسی جا بیندازند که مسئله دیگری ست. اینکه اشخاص روشنفکر خود را چه مینامند سلیقه و فکر خاص خودشان است و چیزی را « براساس فلسفه خود» برگزیده اند و ربطی به گزارش من از «خودنامیدگی مردم» عادی ندارد. این روشنفکر است که به دنبال هویت است- و مسئله ی دیگری ست. شما میتوانید به مقاله معنی فرهنگ درترکی و فارسی نگاه کرده و نظرم را در مورد فرهنگ و هویت ملاحظه کنید.http://www.iranglobal.info/node/15067
برای تکمیل شدن سخنم میافزایم که « آذریسم» بخشی از ایده لوژی « پان ایرانیسم» است و روی دیگر سکه « ترکیسم» میباشد. مردم آذربایجان را این دو ایده لوژی به این سو آن سو میکشند. و کار شناخته شده ایست. اما روشنگر نقاد این دو مسئله میگوید : « آذربایجانلی یام - دلیم آذربایجان ترکی سو دور- اؤز باشیمی دولاندیرماق ؤز ایشیمدیر Azərbaycanlıyam- dılım azərbaycan türküsüdür-Özbaşımı dolandırmaq- öz işimdir
آذربایجانی هستم. زبانم ترکی آذربایجان است- اداره ی امورم، کار خودم است»
توجه شما را به اعتراض عظیم مردم آذربایجان به کاریکاتور توهین آمیز جلب میکنم- که بزرگترین تظاهرات در آذربایجان نامیده شده است. در این اعتراض سراسری مسئله «ترک بودن» بود و نه «آذری بودن». شعار « هارای هارای من ترکم» تنها شعار معتریضین بود. این شعار سه چیز را نشان میداد: 1- از سوی مردم عادی داده میشد که بار ترکیسم نداشت. 2- از طرف بخشی از فعالین داده میشد که بار ترکیسم داشت. 3- تظاهرات نشان داد که مردم عادی خود را ترک مینامند. و نباید به آنها توهین کرد.
دوستان روشنفکر من و شما بر اساس فلسفه سیاسی یی که دارند خود را چه مینامند مسئله ی دیگری ست. ما داریم از مردم عادی سخن میگوییم. و گزارش منهم وضع مردم عادی بود و هست. میلیونها مردمیکه صاحب مرام و مسلک سیاسی نیستند.
برای من بسیار شگفت انگیز است که شما هویت ساده و غیر مرامی مردمی را که به صورت میلیونی در خیانانها فریاد زدند - و گفتند ترکیم-«انکار» میکنید!
این دقیقاً دوستی خاله خرسه است.