سلام آقای ناشناس، لازم می

ظاهرن عناصر و نیروهای چپ اگر یک نام نیک برجا گذاشته باشند، آن هم باید (نوعدوستی و حمایت از ضعفا) باشد! باور کنید اگر چپ غیر از این باشد، که دیگر چپ نیست، و دیگر لازم نبود برای رفع نابرابری ها و تبعیض و ستم و زور و ظلم شاه و شیخ بجنگید! چون همسان آنها می بود! در همین جا ضروری می دانم که بگویم که: سمت نظری من و جریان های بسیاری از همان دوران شاه، بر این بود که انقلاب و دگرگونی کار توده ها ست؛ و نه وظیفه چند ماجراجو انقلابی و آنارشیست چپ! البته طیفی بسیار کوچک از چپ مبارزات خود را معطوف به جنگ مسلحانه چریکی کرده بودند و بر اساس نگاه خویش، دست به اقدامات مسلحانه در برخی مناطق و شهر ها و بانک ها زده اند؛ که در اینجا مورد نظر ما نیست؛ و ای بسا در میان آن درگیری ها خون چند بی گناه بر زمین ریخته شده است، همچنانکه از چریک های فدائی خلق! که جای بحث جداگانه دارد و تازه خود این چریک ها افرادی بسیار مردمی بودند، بد نیست زندگی نامه های آنها را روزی اگر فرصت داشتید، بخوانید. من شخصن و نگاه سیاسی ام بدنبال راه و مشی مبارزات طبقاتی مسالمت جویانه بوده است و هستم. تندرست باشید