جناب iskender من معذب نیستم و

کزین پس شکست آید از تازیان /// ستاره نگردد مگر بر زیان *** که از قادسی تا لب جویبار /// زمین را ببخشیم با شهریار *** رهایی نیابم سرانجام ازین /// خوشا باد نوشین ایران زمین *** تو را ای برادر تن آباد باد /// دل شاه ایران به تو شاد باد *** که این قادسی گورگاه منست /// کفن جوشن و خون کلاه منست *******
بنا بر منطق شاهنامه شناسی که شما باشید، چون مراد از ایران در شاهنامه همان خراسان است، و قادسیه هم که در عراق امروزی قرار دارد، قاعدتا رستم فرخزاد از ترس موشکهای بالستیک و قاره پیمای اعراب بود که این ابیات را به برادرش می نوشت، زیرا خودش در ایران (بزعم شما خراسان) بود و می ترسید که موشکهای شلیک شده در قادسیه (عراق امروز) مسافت 2000 کیلومتر را از روی آسمان آن کشوری که نمی دانیم اسمش چه بوده و لی شهرهایش اصفهان و شیراز و یزد و کرمان و ... بوده اند پرواز کنند و یک جایی در ایران (یعنی خراسان) به فرق او اصابت بنمایند و او را بکشند! من از شدت خنده است که آرامشم را از دست داده ام، واگرنه این منطق پانترکیستی شما که دل عالم و آدم را برده و آرامش گورستانی را بر مغز بعضیها حاکم کرده است!!!
مشکل اینجاست که نه شما و نه بقیه کسانی که مثل شما فکر می کنند، شاهنامه را حتی ندیده اند، چه برسد به آنکه آنرا خوانده باشند، همه این سخنان مشعشع را ما در این چند ساله در سایتهای نژادپرستان به کرات دیده ایم و می دانیم که شما و امثال شما آنها را فقط کپی-پیست می کنید. باور کنید مطالعه و تفکر مستقل اصلا درد ندارد! امتحان کنید، اگر ضرر کردید خسارتش با من!