جناب اژدر
Anonymous
جناب اژدر
متاسفانه پیام من در ایرانگولبال چندین مرتبه سانسور شد و من تنها بخاطر شما پاسخ میدهم و این اخرین پیام است. اما پیش از این متاسفانه یک فرد به نام حامد که استادش پورپیرار است حتی حاضر نیست پاسخ من را به شما در رابطه با Khwah بخواند و حرفش را تکرار میکند. اتفاقاً همین که Khwah در بیشتر ایران "خاه" خوانده میشود ولی در مناطقی از خراسان تا لرستان تا بوشهر و بلوچستان/سیستان/کردستان..درست Khwah خوانده میشود نشان میدهد که خط پارسی کنونی بهتر است. زیرا با وجود این خط، هرکسی مفهوم را میفهمد حتی اگر تلفظ یک واژه چندگونه باشد.. گوگل هم پارسی را پیش از آذربایجانی و ارمنی در ترجمه-گر خود داشت. برنامه های خوب کامپیوتری هم وجود دارند و در راه هستند. اصولاً چون من با علم pattern recognition آشنایی دارم، که مسئله خط هیچ ربطی به موضوع OCR ندارد..
در کل برنامه OCR را میتوان وصل کرد به یک لغتنامه و متن را درست خواند. هیچ کدام از مواردی که شما ذکر کردید قانع کننده نبود. باسوادی چنانکه گفتم از زمان قاجار 1% بود و در دوران پیش از انقلاب به حدود 75% رسید. دانشگاه تهران هم جزو برترین دانشگاه ها بود و امروز ایرانیان در بسیاری از مکانهای غرب حرف اول را میزنند.
شما میگویید:
". این درست است که در خط انگلیسی "ش" را چند نوع می توان نوشت"
چند نوع نیست! بلکه حداقل 16 گونه است! شما در زبان پارسی حداکثر یک حروف را چهار/پنج جور میتوانید بنویسید - برای نمونه "ز-ظ-ض-ذ". آن معدودی که پارسی را با گویش اصیل و درست حرف میزنند، "ذ" و "د" را جدا از هم تلفظ میکنند.
میگویید:"در صورتیکه فرهنگستان فارسی جزوه ای 46 صفحه ای برای دستور خط فارسی فعلی نوشته است که اگر آن را بخوانید متوجه پیچیدگی کار می شوید" من تابحال چنین دستوری را ندیدم. اما باز هم این پیچیده نیست. 46 صفحه پیچیده تر است یا خط چینی با پنج هزار حروف؟ مگه ما تنبل و خرفت هستیم! تازه اگر یک برنامه خوب کاپیتوری باشد، هر نوع اشتباه خطی را میتواند اتوماتیک درست کند. این کار سختی نیست و تنها سرمایه میخواهد. در کارهای زبانشناسی، خط فونتیک را نیز برای پارسی و هر زبانی استفاده میکنند. امروز با برنامه راحت میتوان حتی خط پارسی را به خط فونتیک تبدیل کرد.
شما وسعت مغز انسان را کم میگیرد. مغز انسان وسعت د ارد که میتواند خط چینی که باز میگویم پنج هزاربار سخت-تر است را یادبگیرید. پس خط پارسی سهل است. آنهایی که دشمن خط پارسی هستند اغلب چند نوع هستند:
1) یا مثل آخونزاده ضداسلام هستند و هنوز اینها طرفدارانی دارند. در حالیکه خط نستعلیق در واقع ابداع ایرانیان است و زیباترین خط جهان است. شما مقایسه کنید اصلاً هنر خوشنویسی در غرب آنچنان وجود ندارد. حال تنها بگردید در گوگول زیرا نستعلیق و صدها آثار حیرت آور وجود دارد.
2) مدعای علمی بودن. این خط همان خطیست که ابن سینا دانشنامه علائی را به آن نوشت و ناصرخسرو گشایش و رهایش را. زمانیکه در اروپا هیچ خبر علمی نبود!. پس حرفشان در مورد علمی بودن نادرست است. چین بیست سال دیگر حرف اول را میزند، پس آن زمان هم ما خطمان را چینی کنیم!؟ تاجیکستان هم خطش سریلیک هست و نه لاتین..ولی خط سریلیک هم میشود گفت مثل لاتین است و از خط پارسی اندکی آسانتر. اما تاجیکستان هیچ پیشرفتی با این خط نکرده است و حتی با وجود چنین خطی، بی هویت شده است.
3) دشمنان ایران که میخواهند ایران را مانند ترکیه عثمانی با( پنج نسلکشی) بی هویت کنند (انگلیس/آلمان/پانترکیستها/چپها). هزار دویست سال ادبیات و عرفان و فرهنگ پارسی را بدور ریزند و یک فرهنگ غیرمعنوی و غیرایرانی را جایگزین آن کنند. در هر رو، برنامه های خوب کامپیتوری هستند(میایند) که هم به آسانی خط پارسی را به فونتیک برای دیگران تبدیل میکنند (و من نمیدانم چه لزومی دارد کسی که پارسی نداند، بخواهد خود جمله را بخواند!) و هم برنامه OCR خوب میتوان ساخت. همه اینها قابل حل هستند. یک برنامه خوب کامپیتور هم میتواند به آسانی اغلاط را تحصیح کند (بر طبق برای نمونه شیوه فرهنگستان). زیرا اگر لغتنامه دهخدا را نگاه کنیم، حدود سیصد هزار لغت وجود دارد و اگر لغات دیگر فرهنگستان را بگیریم، حدود چهارصد هزار لغت است. به راحتی اگر لغتی یا عبارتی دیده میشود که نادرست است، این برنامه میتواند آن را تحصیح کند. فقط چندسال سرمایه گزاری میخواهد (که با پشتیبانی یک دولت دلسوز راحت هست). خلاصه من پیوند مقالهء پروفسور متینی را اوردم و هر خواننده میتواند قضاوت کند. اصولاً کسانی که میخواهند این خط را تغییر دهند اغلب دشمن ایران(آگاه/ناآگاه) هستند. بیخود نیست رسانه غربی بی-بی-سی/دیوچه-ول از آنها حمایت میکنند
شما میگویید:
". این درست است که در خط انگلیسی "ش" را چند نوع می توان نوشت"
چند نوع نیست! بلکه حداقل 16 گونه است! شما در زبان پارسی حداکثر یک حروف را چهار/پنج جور میتوانید بنویسید - برای نمونه "ز-ظ-ض-ذ". آن معدودی که پارسی را با گویش اصیل و درست حرف میزنند، "ذ" و "د" را جدا از هم تلفظ میکنند.
میگویید:"در صورتیکه فرهنگستان فارسی جزوه ای 46 صفحه ای برای دستور خط فارسی فعلی نوشته است که اگر آن را بخوانید متوجه پیچیدگی کار می شوید" من تابحال چنین دستوری را ندیدم. اما باز هم این پیچیده نیست. 46 صفحه پیچیده تر است یا خط چینی با پنج هزار حروف؟ مگه ما تنبل و خرفت هستیم! تازه اگر یک برنامه خوب کاپیتوری باشد، هر نوع اشتباه خطی را میتواند اتوماتیک درست کند. این کار سختی نیست و تنها سرمایه میخواهد. در کارهای زبانشناسی، خط فونتیک را نیز برای پارسی و هر زبانی استفاده میکنند. امروز با برنامه راحت میتوان حتی خط پارسی را به خط فونتیک تبدیل کرد.
شما وسعت مغز انسان را کم میگیرد. مغز انسان وسعت د ارد که میتواند خط چینی که باز میگویم پنج هزاربار سخت-تر است را یادبگیرید. پس خط پارسی سهل است. آنهایی که دشمن خط پارسی هستند اغلب چند نوع هستند:
1) یا مثل آخونزاده ضداسلام هستند و هنوز اینها طرفدارانی دارند. در حالیکه خط نستعلیق در واقع ابداع ایرانیان است و زیباترین خط جهان است. شما مقایسه کنید اصلاً هنر خوشنویسی در غرب آنچنان وجود ندارد. حال تنها بگردید در گوگول زیرا نستعلیق و صدها آثار حیرت آور وجود دارد.
2) مدعای علمی بودن. این خط همان خطیست که ابن سینا دانشنامه علائی را به آن نوشت و ناصرخسرو گشایش و رهایش را. زمانیکه در اروپا هیچ خبر علمی نبود!. پس حرفشان در مورد علمی بودن نادرست است. چین بیست سال دیگر حرف اول را میزند، پس آن زمان هم ما خطمان را چینی کنیم!؟ تاجیکستان هم خطش سریلیک هست و نه لاتین..ولی خط سریلیک هم میشود گفت مثل لاتین است و از خط پارسی اندکی آسانتر. اما تاجیکستان هیچ پیشرفتی با این خط نکرده است و حتی با وجود چنین خطی، بی هویت شده است.
3) دشمنان ایران که میخواهند ایران را مانند ترکیه عثمانی با( پنج نسلکشی) بی هویت کنند (انگلیس/آلمان/پانترکیستها/چپها). هزار دویست سال ادبیات و عرفان و فرهنگ پارسی را بدور ریزند و یک فرهنگ غیرمعنوی و غیرایرانی را جایگزین آن کنند. در هر رو، برنامه های خوب کامپیتوری هستند(میایند) که هم به آسانی خط پارسی را به فونتیک برای دیگران تبدیل میکنند (و من نمیدانم چه لزومی دارد کسی که پارسی نداند، بخواهد خود جمله را بخواند!) و هم برنامه OCR خوب میتوان ساخت. همه اینها قابل حل هستند. یک برنامه خوب کامپیتور هم میتواند به آسانی اغلاط را تحصیح کند (بر طبق برای نمونه شیوه فرهنگستان). زیرا اگر لغتنامه دهخدا را نگاه کنیم، حدود سیصد هزار لغت وجود دارد و اگر لغات دیگر فرهنگستان را بگیریم، حدود چهارصد هزار لغت است. به راحتی اگر لغتی یا عبارتی دیده میشود که نادرست است، این برنامه میتواند آن را تحصیح کند. فقط چندسال سرمایه گزاری میخواهد (که با پشتیبانی یک دولت دلسوز راحت هست). خلاصه من پیوند مقالهء پروفسور متینی را اوردم و هر خواننده میتواند قضاوت کند. اصولاً کسانی که میخواهند این خط را تغییر دهند اغلب دشمن ایران(آگاه/ناآگاه) هستند. بیخود نیست رسانه غربی بی-بی-سی/دیوچه-ول از آنها حمایت میکنند