بهرام جان،« پنجره دن داش گلیر! »: در ترجمه اکثر مواقع جمله را مستقیم برنمی گردانند بل «برابر»آنرا در زبان دیگر مینویسند. که ممکن است با برگردان واژه به واژه خیلی فرق داشته باشد. یا اصلاً هیچ نخواند. ترجمه کلمه به کلمه نادرست است. درضمن خود ترجمه یک هنر است مثل هنر نویسندگی یا دیگر هنر ها. لازم است شخص آنرا از راه مطالعه اصول و تجربه بیاموزد. از نظر من کار بسیار سختی ست. اما معنی جمله شما: « پنجره دن داش گلیر! »« آی بری باخ بری باخ ! » هی، این سو( یا آن سو) را نگاه کن - از پنجره سنگ پرتاب میکنند. جمله شما درست نیست. معنی تحت الفظی « از پنجره سنگ میاید» هم درست نیست. این جمله را در فارسی به کار نمی برند. و « سنگ... آمدن» معنای دیگری دارد. به معنای پشیمان شدن- و مانع ایجاد شدن است. اشکال در ترجمه ی واژه به واژه است. نباید این کار را کرد. برابریابی درست و بهتر است.
زرد میاید sarı gəlir. و توضیحی که داده ام. برای ترجمه- تسلط و تجربه کافی به هر دو زبان الزامی ست. در ترجمه ی شعر گاها مترجم شاعر است و متن را خود به شعر می سراید. و نمیتوان با اصل مقایسه کرد.قانون نسبیت در ترجمه هم عمل میکند. نباید چیزی را مطلق گرفت.گاهاً متن اصلی-مثلاً مصرع در شعر گنگ است ضروریست این گنگی در ترجمه حفظ شود. مثل شعر زرد میاید. در ترکی از جزئیات به کلیات میرسند ولی در فارسی برعکس است. در ترجمه فارسی بعضی وقتها لازم است آخر متن اصلی در اول قرار گیرد. مگر اینکه بخواهند گنگی یا اوج و فرود را برای خواننده حفظ کنند.و...