جناب بابک زنجانی، من سابقا

شیر آزادی را بسیار آهسته باز میکردم. در همان سالها که فداییان و مجاهدین زیر ضرب ساواک رفتند و و ایران جزیره ثبات شد، باید این عملیات شدت میافت و ته تمه هایشان را نیز روانه زندان میکردند. منتها شاه بلد نبود چکار کند. او با خشونت عریان این کار را میکرد و مثلا کوماندو ها را برای تار و مار کردن طلبه میفرستاد در حالی که میتوانست شبانه برود سراغ یکی یکی شان و چون ترس از رژیم در میان بود بقیه شان ماستها را کیسه میکردند. زندانیان سیاسی را نباید آزاد میکردند. آنها تروریستهایی بودند که هدف شان زدن رژیم بود و عین بلاهت بود که در آبان 57 اینها از زندان آزاد شدند و به قطار انقلاب پیوستند. امروز از نظر حفظ قدرت جمهوری اسلامی کارش حرف نداره. سقوط کردن و کنار کشاندنش وظیفه خامنه ای نیست وظیفه من و توست. شاه هم باید همین گونه به قضیه نگاه میکرد و دشمنانش را آزاد نمیگذاشت. اینجا من عریان میگویم دشمنان شاه برای آن که دشمنان شاه دشمن آزادی و راحت مردم ایران بودند. به اهداف شان بنگرید: توده ای ها، فداییان، مجاهدین و آخوندها. کدام شان آینده ای یهتر از آنچه که رژیم پهلوی فراهم آورده بود میتوانستند فراهم آورند؟ آیا نباید شکرگزار بود که این آخوندها قدرت را بدست گرفتند اما توده ای و فدایی و مجاهد تار و مار شدند؟ آخوند اگر آدم کشی پیشه کرد به نظر من تشویق گروههای نامبرده بود اگر نه آخوند گدا هرگز جرات این جنایات را نداشت. شماها رفتید زیر پر و بالش تشویقش کردید به اعدام انقلابی و آخوند عقده ای که از تعریف و تمجید شما لذت میبرد و بیسواد هم بود خیال میکرد آدم کشی یک عمل نیک است. شماها کجا به یکی از اعدام های خلخالی اعتراض کردید؟ تا وقتی که آمد سراغ خودتان. سفارت آمریکا را که اشغال کردند مگر شماها حمایت نکردید و گلوی تان را جر ندادید؟ آخوند حتا امروزش بهتر از دیروز شما بود. حالا اگر امروز تفکر شماها در اثر مطالعه عوض شده و مثل گذشته حقوق بشر را زاده دست امپریالیسم برای مکیدن خون زارع و کارگر نمیدانید دلیل بر این نیست که شماها از شاه و آخوند بهتر بودید. شانس آوردید که قدرت نیافتید و روزگار خود و مردم تان را سیاه نکردید. لذا زیاد به ساواک نتازید.