Skip to main content

«البته خمینی»!

«البته خمینی»!
Anonymous

«البته خمینی»!

بنی صدر در مصاحبه با هفته نامه هلندی «مری نیدرلند», که در شماره ۱۹شهریور ۱۳۶۷به چاپ رسید. در بحبوحه قتل عام مرداد و شهریور آن سال, که خمینی در «جلد خونریز و ویرانگر»ش بیش از سی هزار تن از پاکبازترین فرزندان ایران زمین را در زندانها کشتارکرد, گفت: «...من به خمینی اعتماد داشتم ولی هرگز به رجوی اعتماد نداشتم... طرز فکر او توتالیتر است و کوچکترین شانسی [برای حکومت] ندارد... ایرانیان هرگز او را نخواهند بخشید, چون با عراق همکاری کرد...» او با الهام از «امام» دجّالش ـ خمینی ـ گفت: «مجاهدین در عراق چند زندان دارند. رجوی حتی افراد خودش را اعدام می کند...».
او درباره ادّعای مجاهدین که عملیات «فروغ جاویدان» پیروزمند بوده است, گفت: «اینها تبلیغات محض است. حقیقت این است که ارتش آزادیبخش ملی آنها در نزدیکی کرمانشاه گوشت چرخ کرده شد. همه می خواستند علیه مجاهدین بجنگند. هرگز آیت الله ها نتوانسته بودند در چند روز ۱۲۰ هزار داوطلب را به جبهه بفرستند. مردم ایران به خیلی چیزها عادت دارند, ولی پوچ طلبی رجوی, او را بیشتر از خمینی مورد نفرت مردم قرارداده است. رجوی در تله افتاده است....»
وقتی خبرنگار می گوید : «رجوی دارای حزبی و تشکیلاتی محکم و یک ارتش است, شما یک رئیس جمهور بدون کشور و بدون حزب هستید», جواب می دهد: «اما, رئیس جمهوری که مردم روی دست می برندش. من برای قدرت این کار را نمی کنم. من برای آزادی می جنگم و وقتی به تهران برگردم مردم با روی باز از من استقبال خواهندکرد».
بنی صدر در «انقلاب اسلامی» شماره ۱۹۵, ۱۰تا ۲۳بهمن ۱۳۶۷, چندماه پس از قتل عام زندانیان مجاهد در تابستان ۶۷, از خوشحالی مردم از اعدام مجاهدین یادمی کند و می نویسد: «درایران هرکسی را که رژیم اعدام می کند, به نام مجاهدین خلق اعدام می کند و متاٌسفانه مردم به عوض اظهار تاٌثّر و نفرت نسبت به رژیم, خوشحال هم می شوند, زیرا آن قدر از این سازمان متنفرند که مپرس!».