جناب ثانی

در ایران 12 سال مدرسه وجود دارد که مردم فرق دختر و "دخطر" و "خط" و "خت" را یاد بگیرند. اگر کسی در 12 سال نتوانست فرق این را یاد بگیرید، بایستی او را طرفدار پورپیرار قلمداد کرد.

همین الان من در ویراسباز این را وارد کردم:
http://virasbaz.persianlanguage.ir/

من این متنها را درستتر مینویسم.
و این آمد:
من این متن‌ها را درست‌تر می‌نویسم.

اما شما مفهموم هر دو جمله را میفهمید (یا بقول ویراسباز: می‌فهمید).

پس کسانی که دنبال تغییر خط هستند هیچ دلیلی خوبی نیاوردند و من یکبار دیگر مرور میکنم:
1) نیم فاصله ها اکنون در پارسی به چند شیوه نوشته میشود. اما شیوه معمول و درست را میتوان با ویراسباز نوشت:
http://virasbaz.persianlanguage.ir/
اما مهمتر اینست که مفهموم جمله دریافت میشود(می‌شود).
2)
بحث این بود که لاتین علمی هست! در حالیکه ژاپن (با خط بسیار سختتر(سخت‌تر) از خط پارسی)، هم آمار بیسوادیش از تمامی قاره آمریکا که خط لاتین استفاده میکنند (و به نظرم حتی کل اروپا بجز شاید یک دو کشور) کمتر است و هم از تمامی کشورهای اروپا پیشرفته است. تازه خط آنها از بالا به پایین است (نه راست به چپ یا چپ به راست). در عین حال، کشورهایی هستند بسیار فقیر که خطشان لاتین و سریلیک هست (مانند برخی از کشورهای سابق شوروی و قاره آمریکا).
پس ربطی به علمی بودن ندارد!.

3)
بحث سوم این بود که برخیها شاید ندانند که "دختر" درست است یا "دخطر"! من هم میگویم که خوب اگر مطمئن نیستید یا طرفدار پورپیرار هستید.. بروید به یک لغتنامه رجوع کنید. چه ضرورتی دارد که بخواهید حدود ملیون کتاب/نسخ پارسی را تبدیل به لاتین کنید و فرهنگ ما را نابود کنید؟ اگر مطمئن نیستید که "دختر" هست یا "دخطر"، بروید به یک لغتنامه رجوع کنید.همانطور که در انگلیسی شانزده حروف برای تلفظ "ش" هست، اما این باعث نشده است که انگلیسیها خط را عوض کنند.
4) موضوع دیگر دستور زبان بود که ربطی به حروف لاتین و سریلیک و پارسی (نستعلیق) ندارد.
5)
بحث دیگر این بود که "خواه" را چگونه توجیه کنیم! نیازی به توجیه نیست، اینطوری در تاریخ روزگاری "خواه" درست خوانده میشد و هنوز هم در مناطقی از ایران درست خوانده میشود. اما همین اگر باز مطمئن نیستد، بروید از لغتنامه یادبگیرید.
چنانکه در زبان انگلیسی هم bought thought و غیره هست و کسی امروز gh را تلفظ نمیکند ولی روزگاری gh تلفظ میشد.
6)
در کل اینها وسعت مغز انسان را کم میگیرند تا حدی که فکر میکنند انسان نمیتواند فرق "دختر" یا "دخطر" را یاد بگیرد! کار ترکیه هم نژادپرستانه بود. زبان ترکی عثمانی با پانصد سال ادبیات فاخر بخاطر نژادپرستی به دور ریخته شد. اما ما ایرانیان نه دنبال پارسی سره هستیم و نه دنبال تغییر خط. با همین ادبیات پارسی از رودکی تا حافظ تا فردوسی تا نظامی تا مولانا کیف میکنیم و همچنین با متون فلسفی سهروردی و ناصرخسرو و خیام خرمیم.
7) البته کیف بیشتری میکنیم زمانیکه میرویم ترکیه و میتوانیم دیوارهای مساجد و مدارس قدیم را بخوانیم و ترکان نمیتوانند آن را بخوانند!
8) و باز هم کیف بیشتری میکنیم زمانیکه خط زیبای نستعلیق که ابداع ایرانیان است و زیباترین خط جهان است را در هنز خوشنویسی مشاهده میکنیم!.
9) خیلی از ترکهای ترکیه به اتاترک فحش میدهند که خط و تاریخشان را از بین برد. یکیشان از دوستان نزدیکم هست. نظر تغییر خط در واقع ایرانستیزی است و میخواهند یک تمدن عظیم را نابود کنند.
10) تاجیکها هم میگویند که خط سریلیک فاجعه فرهنگی بود. دیگر یعنی خط غیرپارسی برای زبان پارسی آزماییده شده است و پاسخ نداده است. و دانشمندان و ادیبان تاجیک در این مورد که خطشان را از دست دادند بسیار ناراحت هستند! پس این هم تجربه تاریخی برای ایران.خداحافظ همیشه.