ایشچی عزیز، 1- مناسبات اجتماعی میان انسانها سفید مطلق - یا سیاه مطلق نیست. بل خاکستری ست. هم بخیر انسان هستند و هم به زیان او. هم ارتجاعی هستند، و هم بالنده. و الخ. اینجا چگونگی برخورد با یک سنتز مطرح است. متد« سیاه یا سفید» نادرستی تاریخی خود را نشان داده است. 2- « از بین بردن "ضد ارزشها" » - اگر قرار باشد هر کس و حزب و نیرویی ارزشهایی را « ضد ارزش» بنامند و در پی نابودی آنها برآید- گیرم بر اساس تفسیری از حقوق بشر- براستی ما با پل پوتیسم مواجه خواهیم شد. و این از « اقدام به نابودی» بر میخیزد. 3- پدیده های اجتماعی را « نابود» نمیکنند. « آنها میمیرند». برای خود حیات دارند. با تغییرات صنعتی-اقتصادی، سیاسی- فرهنگی ، بصورت طبیعی جای خود را به پدیده های نوین میدهند.4- راهش تغییرات ساختاری طبیعی ست و نه مکانیکی.تجربه منفی تغییرات مکانیکی نیز دردست هست.
ایشچی عزیز، 1- مناسبات
ایشچی عزیز، 1- مناسبات
آ. ائلیار
5- عمدتا ازرشهای نوین با مناسبات ساختاری نوین جایگزین پدیده های کهنه میشوند. اما توجه روشنگر به آنها ضروریست. و اینکه چه چیزی بالنده است و چه چیزی کهنه. جامعه ایران در آستانه انقلاب دموکراتیک قرار دارد. مثل بسیاری از جوامع خاورمیانه . در صورت پیروزی، نظام « اقتصادی-اجتماعی» آن « سرمایه داری » ست. اما هرچه نیروی زحمتکشان در آن قویتر باشد - هرچه حقوق آنها بهتر نمایندگی شود - این سیستم میتواند به سوی جامعه « رفاه» - رفاه نسبی - میل کند. پدیده های نو و کهنه ی اجتماعی ضروریست که در چنین شرایط رئالی بررسی شوند. نه در سوسیالیسم - که مرحله گذار جامعه ما نیست. روند بهار عربی به دلیل ضعف تشکلهای زحمتکشان - و دموکراتیک و مدنی- درجهت برآوردن خواسته های مردم - عقیم ماند. اگر این اینگونه مشکلات در ایران رفع نشوند بدیهی ست که انقلاب آینده ایران هم سرانجامی بهتر از بهار عربی نخواهد داشت. غرب با تمایل به آلترناتیوسازی- روی رضا پهلوی و جبهه ملی ها- مسعود رجوی- اصلاح طلبان- حساب میکند و میکوشد با ایجاد سازش بین آنها و ناسیونالیسم موجود ملیتها - سرنوشت انقلاب آینده را به نفع خود رقم بزند. چپ ایران بعلت تشتت سازمانی و تئوریک - زمینه را به نیروهای دیگر واگذاشته است. ساغ اولون