اقای زمانی نمی دانم واقعا چرا
Anonymous
اقای زمانی نمی دانم واقعا چرا و به چه دلیل از کشور خارج شده اید ؟ یک تفاوت جدی بین دهه 60 و دهه 90 وجوددارد. در دهه شسصت رزیم با آن پشتوانه مردمی بی جهت از سرنگونی خود ترسیده بود وبطور جدی قصد جان اعضا و هواداران گروههای برانداز مسلح و غیر مسلح را کرده بود . حتی به حزب توده فدائیان اکثریت که نه تنها در خط براندازی نبودند بلکه سیاست اتحاد و انتقاد را نسبت به رزیم را پیش می بردند، رحم نکرد . آن زمان رریم شبی چهار صد تا پانصد جوان و نو جوان دختر و پسر را حتی بدون اینکه حتی از نامشان اطلاع داشته باشد را تیر باران می کرد .
روحیه حاکم بر نسل انقلا بی ضدیت با غرب و تنفر از زندگی در خارج از کشور بود.فرار فعالان و اعضا و هواداران واقعا از ترس جانشان بود .اما در15 سال اخیر خروج فعالان سیاسی بیشتر برای فرار از وضیعت اقتصادی و شرایط سخت مبارزه و بخاطر زندگی لوکس و راحت در غرب بود وشاید هم خستگی از مبارزه
چند وقت پیش امیر حسین موحدی که 2سال تمام در ترکیه تلاش بسیار کرد و سرانجام جواب پناهندگی را از امریکا را دریافت نمود . 3 ماه از اقامت ایشان در امریکا نگذشته بود که نا گهان طی مقاله ای رهنود دادند که برای نجات می باید همه فعالان خارج از کشور به ایران برگردیم !!!! خوب معلوم است کسی از فعالان این رهنمود را جدی نگرفتند؛ اگر قرار بود که برای مبارزه به ایران برگردند که از کشور فرار نمی کردند...رواست باید گفت برخی ها ژست انقلابی می گیرند و تنها خودشان را سرکار می گذارند اینجانب برای موسوی ، کروبی و خانم ستوده و دیگرانی که در ایران مانده اند و مبارزه می کنند؛ احترام زیادی قایل هستم ازاینکه به چاه خارج کشور نیفتادند و بر سرافکار و نظر خود ایستاده اند و مبارزه براستی جایش در داخل کشور است . اقای زمانی ناراحت نشوید ...عزیز جان تازه آمده اید از من بشنوید ، بروید درس بخوانید و از امکانات المان استفاده کنید و هر وقت تظاهراتی علیه رزیم بود در ان شرکت کنید .مبارزه در خارج از کشور محدویت خود را دارد . ان را زیاد جدی نگیرید و از مبارزان داخل کشور حمایت عملی کنید و به خانواده زندانیان سیاسی کمک برسانید. سالها بسرعت می گذرد ... شاید دیگر در ان سالها از سیاست فاصله گرفته باشید ..مبارزه سیاسی را باید ارام و در چار چوب ظرفیت خارج از کشور دنبال کرد. همین که کار شما این روز ها شده که گیر دادن به سفر همسران فعالان سیاسی ؛ نشان های جدی بحران فکری در شما است . اگر واقعا به مبارزه و سرنگونی رزیم باور دارید ، بدون اینکه به دیگران در جبهه اپوزیسیون زخم و زبان بزنید و تقصیر را به گردن خطوط سیای بگذارید ؛ رک و راست سختی ها را در ایران متحمل می شوید ..این نصیحت را از من پیرمرد داشته باشید . موفق و سلامت باشید
چند وقت پیش امیر حسین موحدی که 2سال تمام در ترکیه تلاش بسیار کرد و سرانجام جواب پناهندگی را از امریکا را دریافت نمود . 3 ماه از اقامت ایشان در امریکا نگذشته بود که نا گهان طی مقاله ای رهنود دادند که برای نجات می باید همه فعالان خارج از کشور به ایران برگردیم !!!! خوب معلوم است کسی از فعالان این رهنمود را جدی نگرفتند؛ اگر قرار بود که برای مبارزه به ایران برگردند که از کشور فرار نمی کردند...رواست باید گفت برخی ها ژست انقلابی می گیرند و تنها خودشان را سرکار می گذارند اینجانب برای موسوی ، کروبی و خانم ستوده و دیگرانی که در ایران مانده اند و مبارزه می کنند؛ احترام زیادی قایل هستم ازاینکه به چاه خارج کشور نیفتادند و بر سرافکار و نظر خود ایستاده اند و مبارزه براستی جایش در داخل کشور است . اقای زمانی ناراحت نشوید ...عزیز جان تازه آمده اید از من بشنوید ، بروید درس بخوانید و از امکانات المان استفاده کنید و هر وقت تظاهراتی علیه رزیم بود در ان شرکت کنید .مبارزه در خارج از کشور محدویت خود را دارد . ان را زیاد جدی نگیرید و از مبارزان داخل کشور حمایت عملی کنید و به خانواده زندانیان سیاسی کمک برسانید. سالها بسرعت می گذرد ... شاید دیگر در ان سالها از سیاست فاصله گرفته باشید ..مبارزه سیاسی را باید ارام و در چار چوب ظرفیت خارج از کشور دنبال کرد. همین که کار شما این روز ها شده که گیر دادن به سفر همسران فعالان سیاسی ؛ نشان های جدی بحران فکری در شما است . اگر واقعا به مبارزه و سرنگونی رزیم باور دارید ، بدون اینکه به دیگران در جبهه اپوزیسیون زخم و زبان بزنید و تقصیر را به گردن خطوط سیای بگذارید ؛ رک و راست سختی ها را در ایران متحمل می شوید ..این نصیحت را از من پیرمرد داشته باشید . موفق و سلامت باشید