آقای شاملی گرامی، اول اینکه

درک از آنها و نوع تعریفمان تفاوت هایی داریم که گاها، کاملا متضادند. تعریف ما از تعلق اتنیک و از زبان مادری متفاوت است. شما ممکن است واقعا ترک خالص باشید. من نمی دانم ولی من ترک خالص نیستم ولی می دانم که اختلاطی از ترک و... هستم. احتمالا درک شما این است که زبان مادری شما ترکی است چون ترک هستید ولی درک من این است که زبان مادری من ترکی آذربایجانی است چون در آن محیط و با آن زبان رشد یافته ام. شما فکر می کنید که انسان یا باید ترک باشد یا فارس یا کرد و من فکر می کنم که انسان می تواند در اثر آمیزشهای خونی و فرهنگی و... «مختلط» باشد. مجموعه این گفته های من آن چیزیست که شما را سرگردان کرده است و درک آن برای شما مشکل شده است زیرا با تعاریف شما همخوانی ندارد. از نظر شما کسانی حق تعیین سرنوشت دارند که متعلق به یک اتنیک باشند ولی از نظر من همه کسانی که یک گروه جمعیتی را تشکیل می دهند، حق تعیین سرنوشت دارند. حق تعیین سرنوشت اعتقادی شما محدود است و حق تعیین سرنوشت من بسیار وسیعتر. تفاوت دیگر ما این است که من حاکمیت جمهوری اسلامی با تمامی سیاستها و بار ایدئولوژیک آن را نماینده یک اتنیک نمی دانم ولی شما آن را نماینده قوم یا ملت فارس می دانید و از جمله از همینجاست که وقتی شما سبعیت و وحشیگری های این رژیمها را به میان می کشید، چه بخواهید و چه نخواهید، چه بر آن آگاه باشید و چه ناآگاه، اصطلاح «قوم وحشی» از درون آن پدید می آید چون این رژیمها را نماینده آن قوم می دانید. امیدوارم که اینها را در حد یک کامنت در نظر بگیرید که نمی توان در آن همه موارد را بیان کرد.