مثال بيل و گاوآهن قياس مع

عدالت سرزميني در سرزميني مثل ايراني دغدغه حاشيه نشينان يا به تعبير ديگر مليت هاي غير فارس است. اين عدالت با روشهاي دموكراتيك محقق ميشود و در ناسيوناليسم هيتلري خبري از دموكراسي نبود برتري ن‍ژادي از طرف هر طيف و مليتي محكوم و به تعبير شما جايش در زباله دان تاريخ است اما عدالت سرزميني فارغ از اين مسئله است. حال از ديدگاه انترناسيوناليستها اي عدالت چطر محقق ميشود بحثي است كه غرب حداقل در 150 سال گذشته با آن درگير بوده و راهكارهاي معقول و نسبتا پايداري را ارائه داده است. انترناسيونالست صرف يك آرمان مدينه فاضله اي است و ابناي بشر اين مشكلات و مسائل(عدالت و آزادي) را قدم به قدم پشت سرگذاشته اند و با آزمون و خطا پيش رفته اند. نسخه پيچيدن مطلق گرايانه كار افكار ايدئولوژيك است و سوسياليسم سابقه خوبي در تاريخ در اين مورد ندارد.