دوست گرامی، موسی تبریزلی،

دوست گرامی، موسی تبریزلی، راهکار من برای گرداندن کشور چند بومی (کثیرالمله) ایران خودگردانی (فدرالیسم) بدون بوم گرائی (ناسیونالیسم) است و شناسۀ خودگردانی (فدرالیسم) انباشت زدائی از پایتخت و پخش کردن همۀ دارائی یک کشور در سرتاسر یک سرزمین و گرداندن کارهای هر بخش از کشور از سوی مردم همان بخش است و کشورداری پیشرفته در جهان نیز بر این روال است و همه کشورهائی که در سازمان ملل دارای حق وتو هستند با روش فدرالی گردانده می شوند و کشورهای پیشرفته دیگری مانند آلمان و کانادا و سوئیس و .......... با این روش گردانده می شوند. چنین ساختاری که در جهان پیشرو برای کشورداری به کار گرفته می شود هرگز با زهر کشنده ای به نام ناسیونالیسم آن چنان که در این نوشتار درباره ویژگی های آن نوشته ام سازگار نیست همچنان که با کشورداری به روش رژیم مرکزگرا و مرکزپرست ولایت فقیه نیز که هست و نیست یک سرزمین را در پایتخت انباشته است و با فرهنگ و روش های زمان برده داری و شترچرانی در سده بیست و یکم بر ایرانیان تیره روز فرمانروائی می کند سازگار نیست و در ایران آینده پس از نابودی رژیم گنداب و لجن آخوندهای مفت خور مبنای خودگردانی نباید دیوارکشی های ناسیونالیستی میان ترک ها و فارس ها و عرب ها و کردها و .......... باشد. فدرالیسم در معنای خردمندانه و مردم سالارانه آن هیچ گونه پیوستگی با دیوارکشی های ناسیونالیستی میان بوم های گوناگون ندارد. بدبختانه بسیاری از سازمان های سیاسی و کسانی که از ایران با نام کشوری چند بومی (کثیرالمله) یاد می کنند حتی کسانی که ناسیونالیست نیستند خودگردانی (فدرالیسم) را برابر با دیوارکشی های ناسیونالیستی میان بوم های گوناگون می دانند!!! چنین کسانی که گرفتار پوپولیسم هستند هرگز نمی توانند با روشی که در پیش گرفته اند رهبری مردم را در دست بگیرند و سرانجام یا زمینگیر می شوند و یا راه اپورتونیسم را در پیش می گیرند! ********** دوست گرامی، موسی تبریزلی، شما می گوئید: ( .......... در كشور كثیرالمله ای مثل ایران صحبت ار اینترناسیونالیسم پاك كردن صورت مسأله و واقعیات امروز جامعه ایرانی است .......... ) اما من به شما می گویم که اینترناسیونالیسم راهی است که جهان به سوی آن می رود و تنها یک کشور در فرجام تاریخ بر جای خواهد ماند و آن هم کشوری به نام کره زمین است و دیوارکشی های هیتلری میان بوم های گوناگون به پایان عمر تاریخی خود رسیده اند و هر کشوری که زودتر به روند جهانی شدن (globalization) و تک میهنی بپیوندد کمتر زیان خواهد دید و هر کشوری که دیرتر به این روند بپیوندد بیشتر زیان خواهد دید. دوست گرامی، اینها فشرده ای از راهکارهای من درباره گرداندن سرزمین چند بومی ایران بدون بوم گرائی است و در آینده گسترده تر خواهم نوشت.