● تریبون آزاد

نگاه های متضاد و متناقض و البته ایدئولوژیک در میان نیروهای چپ حتا در برابر مقوله ها ی «روشن» و سرراست بسیارند، چه رسد به موارد گسترده ی مواضع نظری کاملن «ذهنی»آنها که اندکی پرهیز و دوری از آنها برای بخشی خیانت به مبارزه طبقاتی می باشد! و دلیل های برخورد غیر اصولی هر یک از تاکتیک ها و استراتژی های آنها نیز با دیگران بسبب همین ایدهگرائی های مفرط و فراوان است.

کنفرانس پراگ تحت عنوان اتحا د برای دموکراسی در روزهای ۱۷ و۱۸ نوامبر برگزار شد.نشستها ی سیاسی تحت هر عنوان که برگزار شوند مفید هستند.حد اقل دستا ورد این گردهمایی ها در این است که تکلیف سایر جریانا ت سیاسی و از آن مهمتر مردم با طیفها ی گوناگون روشن می شود.این گرد همایی با یک بیانیۀ نصفه ونیمه وانشا گونه به کار خود پایان داد واین نیز امری طبیعی بود که حاصل این کنفرانس چنین باشد ؛ چرا که تنوع آرا وعقاید مختلف حاضرین چنین نتیجه ای را قابل پیش بینی ساخته بود

من درباره مختصات ادبیات چپ سنتی در مقاله ایی که فوقا ذکرش رفت، نوشته ام که این تفکر بیشتر به نیروی دافعه تکیه دارد تا به قوه جاذبه، همه چیز را از دریچه توطئه مورد کنکاش قرار میدهد و عموما سطحی نگر و شعارگراست. ادبیات چپ سنتی اسیر پارانویاهای توطئه و از این زاویه و در واکنش به آن عموما به تهمت، تخریب، تمسخر و تحقیر تکیه میکند. اما در مقابل آن ادبیات چپ مدرن بیشتر به قوه جاذبه ، مدرنیستم و دمکراتیسم تکیه دارد. چپ مدرن دمکراتیسم را ابزاری برای توطئه دستیافتن به سوسیالیسم تلقی نمیکند

اخیرا سایت های اینترنتی شباهت زیادی پیدا کرده است به بحث های روبروی دانشگاه تهران در سالهای 57 ،58 ،59 واوائل60 که هرکسی از تلاش ها ،خواندها ، آموخته های فکری داشت و لابد توشه ای سیاسی اندوخته بود می توانست آنجا در برابر انظار عمومی عرضه نماید.خوبی اینتر نت در این هست که زهرا خانم ندارد اما هکر های ویروسی دارد که گاهی اوقات کامپیوتر را فلج و زمین گیر می کند .چماقدار های روبروی دانشگاه تهران دیگر در اینتر نت کاری نمی توانند پیش ببرند ،چون همه پشت کامپیوتر نشسته اند وفاصله ها مانع در گیری شده است

در طی چند روز اخیر دو نشست مخالفان رژیم های بشار اسد و جمهوری اسلامی در تهران و پراگ برگزار شد که در این نوشتار کوتاه نقدی سازنده اما اجمالی و گزرا به وجود تشابهات و تناقضات و فقدان دست آوردهای ملموس و عملی آن دو نشست خواهم پرداخت، زیرا سخن هر چه کوته بود خوشتر است. بیانیه های پایانی بیانگر سترونی تلاش هایی است که افق امیدبخشی را برای مردم منکوب و مظلوم سوریه و ملت دربند و بی پناه ایران نمایان نمی سازد.

عدم مخالفت با جمهوری اسلامی و عدم توافق بر سر رفتن آن و مخالفت با عقاید درونی خود ۳۳-عیان شدن اختلاف فاحش و قدرت طلبی در اپوزیسیون تک ملیت انگار که تنها بر محوریت ملیت فارس است و آخر اینکه تلاش برای یکسان سازی عقاید با توجه به تحولات منطقه و عراق و بهارهای عربی و پایمال کردن حقوق ملیت های غالب درجامعه کثیرالمله ایران و عدم تعاریف درست از وازه های ملت و فدرالیسم با توجه به واقعیت های جامعه و تلاش برای حفظ ساختار جمهوری اسلامی با طرح پروژ ه های اصلاحاتی به جای دموکراتیزه کردن...

به نظر می رسد که کانون تقابل میان ملیت های غیر فارس از یک سو و دولت مرکزی و اپوزیسیون آن در سوی دیگر همین نقطه باشد. دهه ها است که مبارزان استبداد زده وسیاست زدگان، حلقه سانسور را هر روز بر گردن وگلوی ملیت ها تنگ تر می کنند تا مانع خروج «شعارهای رهایی بخش» از حنجره های مردمان این ملیت ها شوند، مبادا خروج حرف وحدیثی از یک گلوی خفه شده در نام و شکل ایران و بنیه دموکراسی مورد نظر اپوزیسیون تغییری ایجاد کند، به گونه ای که به حق تعیین سرنوشت و رهایی از قید و بند ملیت های غیر فارس بینجامد.

سخن ناروائی نیست اگر گفته شود که چپ ایران علیرغم فداکاریها و قربانیان زیاد، و البته پاره ای دستاوردها، در طی یک قرن گذشته در عرصه سیاست ایران آنچنان تأثیر مثبتی نداشته است. این چپ در مواردی دچار اشتباهات استراتژیک شده و اکنون نیز بصورت اردوگاهی نامتجانس و پراکنده عملاً نه تنها در رهبری جنبش آزادیبخش مردم ایران قرار ندارد، بلکه کاملاً توسط نحله های دیگر سیاسی تحت الشعاع قرار گرفته است. به باور من عامل اصلی نابسامانی اردوگاه چپ عدم ارزیابی صحیح از شکست ایدئولوژیک تاریخی آنست.

آیا باز گرداندن غزه به قرون وسطا، بخوانید ایجاد سرزمین سوخته وعاری از هرنشانه و تمدن کنونی، سخنی که وزیر کشوراسرائیل با افتخارتمام آن را بیان داشته است و هواپیماهای اسرائیل شبانه روز با صد ها پرواز درحال انجام آن هستد، غیراز ارتکاب به جنایت جنگی و جنایت علیه بشریت نام دیگری دارد؟

چراکه دورنمایی برای اتحاد و انسجام این گروه ها دیده نمی شود و راه را بر ایجاد یک « شورای ملی واحد » می بندد که من در خاتمه این مقاله ام به گزارش رادیو صدای بین المللی فارسی فرانسه اشاره می کنم که جمعه 13 ژوئیه 2012 منتشر شده است که در مورد آغاز نشست سفیران سبز امید در سوئد با حمایت بنیاد اولاف پالمه برگزارشد که در این گزارش « دبیر نشست سفیران سبزامید » در باره علت همراهی نکردن کنفرانس بروکسل توضیح می دهد...

مشكل ديگر از اسرائيل و به خصوص تندروهاي اسرائيلي است كه تاكنون روش شان آن بوده كه سعي كردند به هر خشونت آن سوي مرز با پاسخي پشيمان كننده و حتي ويران كننده واكنش نشان بدهند! اين دقيقاً منطق هيتلر و رفتار نازي ها بود و اگر آنان جواب گرفتند، شما هم پس از اين شصت و اندي سال جواب مي گيريد. براي همزيستي با همسايگان در آرامش و امنيت، پاسخ هاي دندان شكن راهكار نيست، بلكه دقيقاً برعكس، جلب اطمينان و احترام به همزيستي و حسن همجواري از طريق تعامل و همياري است.

اقای اوباما ما به ازادی ایران از چنگ رژیم ملایان متعهدیم، ما خواب راحت علی خامنه ای را آشفته ساخته رؤیاهایش را بر باد داده ایم، با ما بوده و ملت شجاع ایران را در رسیدن به ازادی، عدالت و دمکراسی یاریگر باشید

افتخار و بر خود بالیدن ملت ها و مردمان متمدن در قرن بیست و یکم دیگر مانند سده های گذشته ریشه های مشترک انتزاعی، ذهنی و غیر علمی نژادی نیست. برعکس شاخص ها و دلایل همبستگی مردمان یک کشورو یک منطقه موضوعات و موارد دیگری همچون درد و رنج های مشترک، توانایی های اقتصادی مشترک و همبستگی های فرهنگی مشخص همچون زبان مشترک است.

امروزه بیش از هر زمان دیگر ؛ بدلیل بی اعتنائی و لگد مال شدن ارزشها و پرنسیب های حوزوی در اعطا القاب به روحانیون توسط سید علی خامنه ای ؛ روحانیت موجود در نظام جمهوری اسلامی ــ بلحاظ دنباله روی و تأمین منافع حکومت و رو در روی مردم قرار گرفتن ــ بیشتر به روحانیت شیعه در بار صفوی شبیه میباشد تا روحانیتِ تا حدودی مستقل و خود مختار قبل از انقلاب 57 . بی دلیل نبود که مرحوم منتظری گفته بود : حکومت با درآمدهای سرشار نفتی ؛ قدرت روحانیت را هم خریده است .

کاش یکی‌از پژوهشگران بیشمار جهان عرب برآوردی از” میزان سود و زیان “ فلسطینیان را که حاصل این دوپارگی بوده است ارائه دهد و اصولا اینکه بغیر از اسرائیل چه کسی‌از این تأخیر در آشتی ملی‌سود میبرد؟ فراموش نکنیم که اسرائیل مذاکره "جدی" برای راه حل "دو دولت" در چهارچوب مرزهای ۱۹۶۷ که خواسته اکثریت قریب به اتفاق فلسطینیان و جهان عرب است را منوط به یکپارچگی سیاسی آنها نموده و از تأخیر ابدی آن برای ادامه پروژه‌های خود به گرمی‌استقبال می‌کند.

امشب جلسه ای با جناب احمد شهید گزارشگر ویژه حقوق بشر ایران در استکهلم داشتم ، دیدار امشب ما در ارتباط با زندانیان گمنام و شرح بیدادگاهی که من در آن دادگاهی شدم بود . جناب احمد شهید زمانی که گفته های من را در ارتباط با زندانیان گمنام و باند مافیای خبر زندانیان که پیش تر بابتش مقاله ها و برنامه هایی داشتم شنیدند بسیار شگفت زده شدند و قرار شد با من از طریق اسکایپ و تلفن دیدارهای بیشتری داشته باشند.

● اینکه شما آقای رحمت عزیزی میفرمایید که هخامنشیان در خراسان و ایران مرکزی بوده اند بی اساس و پراکنده گویی بی پرده و بی پرنسیپ است، محبّت فرمایید اگر مدرک و سند معتبر تاریخی، با جغرافیای سیاسی زیستی و یا منابع مورد اعتماد دانشگاهی معتبر در اختیار دارید من را در پژوهش در این مورد که از چندی قبل در صدد تدوین و تکوین رساله ای در این زمینه هستم یاری رسانید که بسیار سپاسگزار خواهم شد.

با آمدن عاشورا و ایام عزادرای امام حسین رسمهای نادرست و زشتی در سراسر ایران از قمە زنی های هم میهنان آذری و شاخسین ها ، شترکشی های کاشانی ها و قربانی های علنی گاو و گوسفندان بی گناه در ملاء عام در سارسر ایران و خصوصا تهران پایتخت ایران آغاز میشود و زن و بچە تا کودکان خردسال کوچە وبازار تماشا چی خشونت عریان و خونریزی و سرخ شدن کف خیابانها از خونابە قربانی ها میشوند کە جدای از بحث تولید و تبلیغ خشونت عریان، موجب بیماری و آلودگی میکروبی و ویروسی محێط زیست شهروندان هم مێشود...

فریدون احمدی، مسول کمیته برگزاری و مدیر کنفرانس پراگ به پرسش های سایت«کنفرانس پراگ» پیرامون این نشست پاسخ داده است

تفاهم و هم پیمانی و همزیستی کردها و آذری ها در زمان حکومت های ملی کردستان و آذربایجان هر گونه ترس و واهمه ای از عدم توافق این دو ملیت را دور از انتظار کرده است و اگر جنگ افروزان مرکز نشین همانند اوایل انقلاب دست از سر آنان بردارند این دوملت اختلافات خود را با گفتگو و با شیوهای مسالمت آمیز و متمدنانه حل و فصل خواهند کرد

خاطرات خانه زندگان قصّه نیست، نردبان است.
نردبان آسمان. آسمانِ نهانِ درون که در ژرفا و پهناوری کم از آسمان برون نیست.

عذاب وجدانی از کردارهای ضد انسانی سال های تاریک و جنایت آمیز دهه شصت که علیه انسانهای بی گناه صورت گرفت اینک گریبان همه آن کسانی را که مسئول و مسبب مستقیم و غیر مستقیم اجرای کشتار دسته جمعی آن دوره بودند ، گرفته است!

شهلا فرید گفت: «آقای شرفی، تاکید زیادی روی مسله ملیت و پذیرش ملت بودن کردها از سوی دیگران داشتند. این مساله‌ای است که در توافق‌نامه میان حزب دموکرات کردستان ایران و حزب کومله کردستان ایران هم به آن اشاره شده است. آیا این مساله شرطی از سوی شما برای رابطه با دیگر گروه‌های اپوزیسیون است؟ نکته بعدی آن‌که تاکید شما بر ملت بودن و صحبت از حق تعیین سرنوشت این ملت‌ها، با بحثی که گفتید هر وجب خاک ایران متعلق به همه است، در تناقض است».

این نوشته را درگذشته با یاد سعید متیتن پور، زندانی سیاسی مدنی آذربایجانی، ودیگر آزادیخواه در بند منتشر کرده بودم که برخی سایتهای آذربایجانی با حذف نام منبع، ایران گلوبال، و نویسنده- آ.ائلیار- و جمله ی « دیگر آزادیخواهان در زنجیر» و ترجمه ی آن، باز درج نموده بودند. اینک با ترجمه جدید بار دیگر به یاد این عزیزان انتشار مییابد.

تمایل ملت کرد به عدم وابستگی مطلق اقتصادی، فرهنگی، سیاسی و اجتماعی به دولت های استبدادی مرکزی و تلاش آنها برای ایجاد حکومتی فدراتیو، درتعاملی عادلانه و دموکراتیک با سایر ملل ایرانی، بی دلیل نبوده و قبل ازهر چيز دیگری بواسطه بازی ندادن ملت کرد در تصمیمات کوچک و کلان کشوری و حتی در محدوده استانهای کرد نشین، در رابطه با مسایل و مشکلات اقتصادی، فرهنگی، سیاسی و اجتماعی حاصل گردیده است. ناچیز شمردن حقوق ملل مختلف ایرانی توسط حکومتهای مرکزی و سرکوب هرگونه اعتراض...