● تریبون آزاد

طی روزهای 7-9 دسامبر همایش گسترده‌ای با شرکت طیفها و شخصیتهای گوناگون اپوزیسیون جمهوری اسلامی در بروکسل برگزار خواهد شد. این همایش وسیع به‌ ابتکار حزب دمکرات کردستان ترتیب داده‌ شده‌است. بمنظور آگاهی از اهداف این همایش گسترده‌، سایت "کردستان و کرد" هربار با یکی از مسئولان حزب دمکرات کردستان که‌ سازمانده‌ و برگزار کننده‌ی این همایش هستند، مصاحبه‌ خواهد کرد. نخستین مصاحبه‌ای که‌ در این رابطه‌ ترتیب داده‌ شده‌است با آقای مصطفی شلماشی، عضو دفتر سیاسی و مسئول کمیته‌ی حزب دمکرات کردستان...

آنچە نشانە سردرگمی پروفسور مهران براتی میباشد این است کە در سالهای گذشتە هرگاە کە هرکدام از ملتهای تحت ستم مدل ساختار حکومتی کشورهای فدرال اروپا را بە نمونە آوردە باشند آنان همیشە اصرار داشتەاند کە نمی توان با مدل اروپا بە بحث ملی در ایران پرداخت. اما آنچە غریب بنظر می رسد پروفسور براتی مدل اروپا را برای حل مشکلات ملی در ایران پیشنهاد می کنند. آنچە بە شک و تردیدهای ما در خصوص نیات ایشان اضافە می کند این است کە ایشان قادر بە درک و مطالعە برنامە احزاب سیاسی ملتهای غیر فارس نیست

یعنی ؛ علیرغم اینکه از قرنها پیش روحانیون همواره شریک ؛ همدست و توجیه گر ظلم و ستمگری حکام و سلاطین جبار تاریخ بوده اند و علیرغم شراکت آنها در همه جرائم و ستمگریهای حکام و سلاطین ؛ هیچوقت تاریخ از آنان چهره ای جلاد و ستمگر به ثبت نداده بود و آنان با فریب و عکس مار کشیدن و با سوء استفاده از اعتماد مذهبی مردم ؛ برای مدت طولانی سلطه خود را بر روان و اندیشه مردم محفوظ نگهداشته بودند . اکنون پرده ها کنار رفته و سرشت پلید ؛ درون مایه فاسد و چهره واقعی این جماعت افشا شده است .

شاهزاده رضا پهلوی یکی‌ از هزاران شاهزاده ایرانی‌ست که اکنون در قید حیات هستند؛ اگر می‌گویم هزاران ؛آنان که تاریخ بلد هستند میداند که مبالغه نمی‌‌کنم ؛فرزندان و نواده‌های پادشاهان قاجار، افشار و حتی پهلوی در سرزمین ما کم نیستند و هرکدام عضوی از تاریخ وفرهنگ ایران هستند؛ شاهزاده مورد خطاب ما یکی‌ از این افراد میباشد که در نوجوانی رحل اقامت در فرنگ افکنده و اکنون که پا به سنّ گذاشته اند آرزوهای دور و درازی می‌‌پرورند و با کمال ادب به حضور ایشان عرض می‌‌کنیم: آرزو به انسانهایی‌ در سنّ و سال شما خالی

در بین نقدهایی که در این چند روزه دیده‌‌ام نوشته آقای فرخ نگهدار بیش از هر نقد دیگری مرا شگفت‌‌زده و متأسف کرد. من در اینجا بر آن نیستم که یکایک مدعاهای ایشان را بشکافم و ضعف و بی‌‌پایگی آن‌‌ها را نشان دهم. در این‌‌جا فقط می‌‌خواهم به دو نمونه از روش‌‌های به کار رفته در این نوشته بپردازم و اثر مخرب آن‌‌ها را برملا کنم. این دو روش کاملا در فرهنگ سیاسی حاکم بر کشور ما رواج دارد و حتا دامنه اعمال آن‌‌ها به حوزه قضا و ماورای آن نیز بسط یافته است.

بنا بر گزارشهای پیشین ” کمپین صلح فعالان در تبعید” روزهای گذشته گروهی از وکلای ایرانی مقیم هلند به اتفاق گروهی از وکلای هلندی ضمن تظاهرات در مقابل سفارت ایران در هلند ؛ با صدور قطعنامه ای که نسخه ای از آن به سفارت ایران ارائه شد ؛ حمایت خود را از وکیل زندانی ؛ نسرین ستوده؛ اعلام داشتند. گزارش کامل این تظاهرات که توسط وکیل ایرانی مقیم هلند ؛ آقای احمد پوری و به سه زبان هلندی , انگلیسی و فارسی تنظیم شده است را در زیر می خوانید

از منظر روحانیون دین اسلام ، هر مسلمان مو مئن باید تسلیم رضا ی آخوند باشد ، این آخوند است که زندگی یک مسلمان مئومن را از روز تولد تا مرگ ، برای او طراحی و برنامه ریزی مکند . به عبارت دیگر ، انسان مسلمان فاقد آزادی و اراده شخصی است .

مصر باز با مرسي نشان داد كه در بهار عربي قابليت تأثيرگذاري بيش از جغرافياي مصر را دارد و فلسطينيان غزه بايد مشكلات شان را از آن طريق حل كنند و گرنه به سلاخي تروريست هاي مورد حمايت ايران سپرده مي شوند.

تیمورتاش و «سردار اسعد» و فرخّی یزدی شاعر پرآوازه ایران را در زندان قصر کشتند. فرخی به صراحت از سرنگونی نظام دیکتاتوری حرف می‌زد و روی دیوار سلّولش نوشته بود: ای جان به فدای آنکه پیش دشمن / تسلیم نمود جان و تسلیم نشد.

بر من يک چيز چون آفتاب روشن است: "اتحاد برای پيشبرد دموکراسی" يک حزب نيست و نخواهد شد. هيچ ايدئولوژی معينی ندارد و نمی‌تواند داشته باشد. به هيچ نيروئی جز مردم ايران اتکاء ندارد. "مجرب‌ترين کادرهائی" که به‌قول آقای نگهدار در آن گرد آمده‌اند، دارای عقايد و سلايق گوناگون‌اند؛ و همه دست به‌دست هم داده‌اند تا در حد توان خود راه انتخابات آزاد را برای مردم ايران هموار کنند و همه ايرانيان از طريق صندوق‌های رأی سخن بگويند. هراس رژيم ايران را از اين آينده درک می‌کنم. اما از درک ترس آقای فرخ نگهدار ناتوانم

آقای خامنه ای شما باید خاضعانه استعفای خود را به حضور ملّت بزرگوار ایران تقدیم کنید و اعلام نمایید با شرایطی که به وجود آمده، اثبات شد "نظام ولایی" قادر به اداره ی امور کشور نیست و مردم فهیم ایران هستند که باید چگونگی اداره ی امور کشور را در یک همه پرسی (رفراندوم) آزاد و همگانی زیرنظر سازمانهای بین المللی تعیین کنند و سرنوشت خود را به دست گیرند تا از آنچه در لیبی و سوریه و... در کشتار مردم و تخریب شهرها اتفاق افتاد جلوگیری گردد.

سازمان رستاخیز نوین ایران که نزدیک به یکماه بیشتر نمیشود که اعلام موجودیت رسمی کرده چرا پشت پرده تحریک نوریزادها به این شدت و حساسیت بیم دارند که در این مدت کوتاه تاب دیدن سازمان رستاخیز نوین ایران که به پشتوانه جوانان درون مرز تاسیس شده است را ندارند؟

برای رسیدن به برابری، این تنها چپ ها بوده و هستند که با ابتکار ـ شیوه های نظری و عملی بسیاری در سطح جهان کشف ـ کرده و می کنند تا بشود با آن روش ها و با بکاربردن اصول و شیوه های پیشنهادی آنها در راستای تقسیم عادلانه دارائی های کلان و متمرکز در دست ها و بخش های خصوصی فوق مقتدر و جهانخوار چاره ای یافته شود! نگاه راست از مذهبی تا لیبرال اما: در طول تاریخ بسوی حل این بی عدالتی ها هرگز نچرخیده و تاکنون در قریب به اتفاق کشورهای جهان تک قطبی امروزی، احزاب و سازمان ها و هر نهاد کهنه و نوپائی...

با توجه به مقوله الترناتیوسازی که این روزها از مباحث کلیدی در میان ادیت جامعه و مردم در قبال حکومت مذهبی و توتالیتر ولایت مطلقه فقیه در جریان است، می تواند از اهمیت بالایی برخوردار باشد. اما هنوزبا توجه ،به این نیاز برای این امر مهم مسیر طولانی در پیش است.چرا که نبود شفافیت و اعتماد سازی،نبود گفتمان ملی در خصوص گنگره یا کمیته تدارکات که بتواند همه را سهمیم نماید ،خودی و غیر خودی کردن،پرهیز از شاخه ارتباط و دیالوگ بین گروها و سازمانها و شخصیت های سیاسی و فرهنگی،نبود یک هدف مشخص...

این خود یک هنر زهر آگین در شخصیت آقای فرخ نگهدارنهفته هست که دریک دوره ای توانسته بود تا جنبش سیاسی دمکراتیک را به مبارزه ضد امپریالیستی خط امام خمینی در راستای منافع اتحاد شوروی سوق دهد و پس از سرنگونی اردوگاه سوسیالیستی ، نیروهای سیاسی پیرامون خودرا بسوی اصلاح طلبی درون حکومت اسلامی بکشاند.

استراتژی این دوستان در زمینه ترویج آموزش به زبان مادری آذربایجانی باید به تهران و شهرهای دیگر بسط داده شده و بصورت یک پروژه ای استراتژیک در مورد ترکهای تهران و شهرهای دیگر تبلیق و ترویج گردد

اپوزيسيون برون مرز نبايد (و نمی تواند) ميانه دو صندلی بنشيند. ديگر زمانه تعارف و تواضع کاذب که از يک سو چشمی به دايره قدرت پس از جهموری اسلامی داشت و از سوی ديگر شعار داد که ما صرفا دل سوختگانی هستيم که می خواهيم دموکراسی و حاکميت ملی را در ايران بر قرار سازيم و مردم را حاکم بر سر نوشت خودشان گردانيم گذشته است.مشکل امروز اپوزيسيون حکومت اسلامی، نبود وحدت، هم گرايی، اتحاد ملی ، شورای ملی، منشور ملی و ده ها - عناوينی که عملاً بيشتر به چسبی لايتچسبک شبيه هستند نيست.

رهبران کم حوصله و تمامیت خواه گروههای اسلامی مصر بلافاصله پس از امضای پیمان آتش بس میان حماس و اسرائیل با امید به سکوت آمریکا و جامعه جهانی‌ در قبال نقش مصر در برقراری این آتش بس که بر خلاف گمان آنها پیش از از اینکه لطفی‌ در حق جامعه جهانی‌ باشد، مسئولیتی سنگین و خطیر برای آنها در شرایط شکننده کنونی مصر است، فرمان کودتا بر علیه دستگاه قضایی مصر و فتح تنها سنگر مستقل کشور را به قصد تکمیل زنجیره‌ قدرت خود بر قوای سه گانه و برقراری حکومت اسلامی بر مبنای شریعت...

موضوع مهمتر اما این است که حال لااقل آقای شاهو حسینی و این دوستان جرات کردند حرف دلشان را بزنند و خیال می کنند زمانش رسیده است، رازشان و خواست اصلیشان را آشکار بکنند، آیا نیروهای دمکرات و مدرن ایرانی که این کابوس و برادرکشی جدید را می بینند، حاضر می شوند که آنها نیز قدم بعدی را بردارند و جایشان را محکم و مشخص بکنند؟ یعنی آیا آنها می توانند با «صداقت مدرن» و با نه گفتن قوی به هر گونه کابوس بازگشت به خویشتن قومی و برادرکشی نو حال وارد عرصه ی جدید دموکراسی و مدرنیت ایرانی شوند

فعلأ قشر فرهنگی تحطانی نظام دارد حکومت می کند و آنها قسم خورده اند که دراین راه رکورد سلطنت شاه راکه فکرکنم 36و یا 37سال است بشکنندکه گویا دو سه سال دیگر بیشتر نمانده است بعد قـرار است اگر الله بخواد نوبت ماست که از قشر فرهنگی فوقانی نظامیم البته 100% با کُمـک میر حسین و سایـر دوستـان، ضـد انقلاب را سـر ِ کـار می گذاریم، با پوزش منظورم این ِکه سـرکـار می آییم و

سوسیالیسم، ساختمانی نیست که در مقاطعه کسی باشد و بخواهد که از طریق کلنگ خوردن وضع موجود و بالا بردن بیکباره اسکلت "تازه"، از آن رونمایی شود. سوسیالیسم، مجموعه ارزش هایی است که در روند تکوینی خود، منطقاً به سیستمی دیگر گونه فرا خواهد روئید و حالت ساختار به خود خواهد گرفت. انقلابی بودن سوسیالیسم ، نه از یکبارگی آن، که می باید از نوین بودن مداوم و به روز بودن همیشگی آن نشات بگیرد؛ ازتداوم مدرنیته نهفته در ماهیت آن.

مقصود از این نوشته شناخت خطوط اصلی استراتژی سیاسی و سمت گیری فکری و نیز حد موفقیت کنفرانسی است که در روزهای ۱۷ و ۱۸ نوامبر۲۰۱۲، با شرکت بیش از یکصد تن از کادرهای سیاسی مخالف جمهوری اسلامی، در شهر پراگ برگزار شد. برگزار کنندگان نام «اتحاد برای دموکراسی» یا «پیشبرد اتحاد برای دموکراسی» را برای خود برگزیده اند.

در اواسط چنین ماهی – آذر 77 ش - چند بار با دفتر یونسکو در تهران تماس گرفتم تا شاید خبری از دوستم محمد جعفر پوینده بگیرم اما کسی که گوشی را بر می داشت با تحکم می گفت خبری از او ندارد. خبر قتل محمد مختاری در دوازدهم آذر ماه، همه اهل قلم را شوکه کرده بود. نه من ونه همکارش در یونسکو نمی دانستیم که آدمکشان ، در هجدهم همان ماه پیکر بی جانش را روی دست خانواده اش می گذارند. اما من در دلم پوینده را ملامت می کردم که چرا با وجود چند قتل پیاپی در آذرماه آن سال، از انظار پنهان نشد

زمانی می‌رسد که نزدیک‌ترین کسان ما هم به ما پشت می‌کنند. نفرین‌ها و آفرین‌ها، ‌های و هوی‌ها و همه هورا‌ها بی‌ثمر می‌شود و دستگیره‌ها یکی بعد از دیگری می‌لغزند اما او هست.

حادثه مهم بعدی یک ماه بعد اتفاق افتاد و آن ترور "سرداران جنگ" بود. در تاریخ ۷ مهر ماه ۱۳۶۰ هواپیمای سی‌-۱۳۰ ارتش با ۱۰۰ سرنشین و ۲۲ تابوت حامل شهدای جنگ در حدود ساعت ۸ و ده دقیقه شب در منطقه "کهریزک" سقوط کرد. در این حادثه همه سرنشینان آن کشته شدند، هرچند تریبونهای دولتی و مطبوعات از زنده ماندن ۱۸ نفر حکایت میکرد. نامدارترین سرنشینان "پرواز مرگ" سرلشکر فلاحی، سرتیپ نامجو، سرهنگ فکوری و محمد جهان آرا بودند.

شما که هیچ خواسته خاصی از جانب مردم ایران ندارید چرا خود را به مردم اپوزیسیون وخارجه نشین و مخالف رژیم اسلامی معرفی می نمائید؟ دیر پائی هست که همه خواسته های قبلی خود را از حکومت به فراموشی سپرده اید و اصلا چرا می خواهید در ارکان قدرت به گفته خودتان شرکت نمائید وچه چیزی را می خواهید از جانب مردم نمایندگی نمائید؟

بیانیە کنفرانس پراگ سند دیگری است بر عدم تغییر در دیدگاە و منش و عدم موفقیت در امر پیشبرد اتحاد و دموکراسی در دایرە اپوزسیون خارج . همچنین تکرار آن داستان کە عروسی بدون بلە گفتن طرفین، سرانجامی نخواهد داشت.

صحنه سازي كودتا بر عليه مصدق١٩٥٣م ،شايد بزركترين اشتباه غرب در جهان اسلام ميباشد. كتاب جديدي
ماجراي توطعه بر عليه اولين نخست وزير دمكرات ايران را شرح ميدهد

به لحاظ تاریخی ،هرم واقعی قدرت در ایران همواره در اختیار قادر مطلق در اختیار شاه ویا مشاوران دینی او بوده است!توشیح گران فرامین و احکام حکومتی قدرت سیاسی و پس از آن چه در عرصه قضائیه ، مقننه ،مجریه و شارع قوانین مذهبی به امر و توصیه روحانیون اما توسط شاه بوده است. اینک قدرت شاه و روحانی در قاموس ولی فقیه گرد آمده است.روحانیون با شرکت در کودتای 28 مرداد ،عملا شاه را تنها و بی یار و یاور از جانب رجال سیاسی و تاریخی به انزوا کشاندند تا در موقع مناسب اورا سرنگون سازند.

همکاری چپ گراها و ناسیونالیست های ایرانی از ترک و فارس گرفته تا کرد و عرب تنها در یک زمینه می تواند سودمند باشد و آن هم براندازی رژیم گندیده و پوسیده ولایت فقیه است.
در فرهنگ سیاسی، سازمان هائی که ناسیونالیست هستند اما نمادهای چپ گراها را به کار می برند هرگز در گروه چپ گراها گنجانده نمی شوند و این سازمان ها در گروه ناسیونالیست ها گنجانده می شوند. مانند حزب سوسیالیست بعث عراق به رهبری صدام حسین دیکتاتور پیشین عراق که با چسباندن واژه سوسیالیست به واژه بعث چپ گرا نمی شود و یا...

شرایط بسته و توأم با اختناق و سرکوب داخل کشور محدوده فعالیت های مخالف علنی و آزادانه ناظر بر تغییر و یا براندازی را به خارج از مرزهای ایران و عمدتاً در کشورهای غربی منتقل ساخته است. در این حالت این بخش از نیروهای مخالف خارج از کشور با مقدورات و محذوراتی توأمان و در یک حالت متعارض و حتی متناقضی به سر برده و می برند.

برخورد دوگانه اصحاب رسانه‌ها و محافل اپوزیسیون خارج از کشور در قبال اقوام ایرانی و حساسیت منفی‌ آنها نسبت به نام آذربایجان و آذربایجانی به مرحله غیر قابل تحملی رسیده است به نحوی که در تعیین استراتژی و نقشه راه برای برون رفت از زیر یوغ استبداد دینی جمهوري اسلامي ایران ونيل به آزادي، شاید مجبور باشیم راهي مستقل برای خویش برگزینیم .

کنفرانس پراگ طی روزهای هفدهم و هیجدهم نوامبر ٢٠١٢ با حضور جمعی از شخصیت های سیاسی از طیف های مختلف جامعە، زیر عنوان "پیشبرد اتحاد برای دمکراسی. برگزار شد. مباحثی هم چون "چشم انداز تحولات سیاسی در ایران و امر گذار مسالمت آمیز به دموکراسی"، "دیالوگ ملی، انتخابات آزاد و همگرایی نیروهای اپوزیسیون" "مسئولیت سیاسی، مدنی و اخلاقی اپوزیسیون"، "بررسی موانع مشارکت گستردە زنان در فعالیت های سیاسی"، "وضعیت اقتصادی در ایران" و "مسالەی قومی/ ملی،راه جویی و ارایەی راهبرد". مورد بحث قرار گرفتند