● تریبون آزاد

امروز همه ما با حکومتی توتالیتر و پوپولیست در ایران روبرو هستیم که ادعای مدیریت جهانی را دارد در صورتی که در همه عرصه ها به ورشکستگی کامل رسیده و به فروپاشی نزدیک میشود.به جرات می توان اقرار کرد که ایران امروز در عرصه های مختلف با بحران روبروست و تنها دستاوردش عقب ماندگی کامل است.و در ان سو اپوزیسیونی دارد که بدون الگو برداری حتی از چنین کشور هایی مثل مالزی مشغول بیانیه دادن بر علیه هم می باشند.بجای اینکه یک مانفیست مشخص برای نجات ایران ارائه دهند فرصت ها را از دست می دهند

بر کشتزار پلیدی، گل نیکویی و مهربانی نمی‌روید و به آدمهای «همج الرعاع» که معلوم نیست سقای امام حسن هستند یا طبال یزید، نمی‌توان امید بست. هنوز هیچ کس از ابعاد واقعی اسرکُشی سال ۶۷ خبر ندارد و خبر نمی‌دهد. خیلی‌ها می‌دانند و نمی‌گویند.

همچنین بیانیه‌ای از سوی عوامل فیلم منتشر و در آن اعلام شده است که نام پیامبر اسلام و هرچه که مربوط به اسلام است، پس از پایان مراحل فیلمبرداری به فیلم مزبور اضافه شده است. همچنین دیالوگ‌های اهانت‌امیز فیلم مزبور در زمان فیلم‌برداری ضبط نشده‌اند بلکه آن نیز بعداً به‌وسیله دوبله تغییر داده شده و جایگزین دیالوگ‌های اصلی شده‌اند.

نمی دانم که هدف آزادی ایران است یا اینکه نه ؛ فقط عده ای خاص که همانا ایراد گیران وسرزنش کنندگان اند ؛ مجازند برای کشور نسخه بپیچند.

صبح شنبه هفتم خرداد 1390 وقتی که تک و تنها از خانه خارج می شدم و با یک ساک قرمز در دست و کیف مشکی کوچکی بر دوش، بطرف زندان اوین میرفتم، هرگز گمان نمیکردم که اینهمه حامی و دوست در دنیا داشته باشم. البته نه اینکه هیچکس را نمیشناختم ، چرا ! بعضی ها را میشناختم و خیلی هم دوستشان داشته و دارم اما بنظرم میرسید که دیگر تا مدت سه سال مرا فراموش خواهند کرد و به کار و زندگی خود خواهند پرداخت و برای دیگرانی که در معرض خطر زندان رفتن هستند خبررسانی خواهندکرد یا غصه خواهند خورد

بحران و تنش در برنامه اتمى و تحريم‌هاى همه جانبه عليه جمهورى‌اسلامى به سطح كاملاً خطرناكى رسيده است. در پى اميدهاى مقطعى در ماه‌هاى اخير، هنوز نتيجه‌اى از گفتگوهاى دولت ايران با آژانس انرژى اتمى و كشورهاى ۵+۱ ديده نمى‌شود. در نشست اخير شوراى حكام آژانس بين‌المللى انرژى اتمى، قطعنامه تازه‌اى با اكثريت آراء مورد تصويب قرار گرفت كه در آن از اين ‌كه ايران همچنان از قطعنامه‌هاى شوراى امنيت "سرپيچى" مى‌كند، "ابراز نگرانى جدى" شده است.

بنظر میرسد که ماهیت پرسشها بازهم مثل گذشته از سوی افراد وگروهها و دستجات سیاسی منور والفکر خاکستری صورت گرفته و میگیرد که شمشیر بدست آماده اند تا اگر نوشته ای - بیا نیه ای بر وفق مرادشان نبود درهمان ابتدا گردن آنرا بزنند. کنجکاو شده بودند وهستند تا مثل گذشته بتوانندبازهم با طرح پرسش های عجیب وقریب با طرح موضوعات پیچیده وهدفدار و نخ نما شده بدنبال مطامع خاص خودباشند که منشور 91 هم میتواند یک نمونه آن باشد.

دستگاه "گزینش" یکی از نخستین نهاد های برخاسته از رژیم جمهوری اسلامی است. کارکرد اصلی "گزینش" در ابتدا سنجش وفاداری و اعتقاد داوطلبان استخدام در دستگاه های حکومتی، به جمهوری اسلامی و ایدئولوژی آن بود. اما این کارکرد رفته رفته حوزه های دبگر زندگی اجتماعی چون تحصیل (گزینش دانشجو)، کسب و کار خصوصی (صدور مجوز کسب، موافقت اصولی برای تأسیس واحد های تولیدی، پروانه ی وکالت، پروانه ی تاکسیرانی و...)، فرهنگ (انتشار کتاب و نشریه) و البته نمایندگی های سیاسی و صنفی (مجلس، شورا ها، اتحادیه ها) را نیز...

بیش از چهل روز از وقوع زلزله قره داغ آذربایجان می گذرد. زلزله ای که صدها نفر را کشت و هزاران زخمی برجای گذاشت و نزدیک به صد هزار نفر را بی خانمان کرد.

حال که هزینه اخلاقی، فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی این سیاست های منجر به "فروپاشی" را مردم ایران با پوست و استخوان خود "می پردازند" کافی است که بشود از نخبگان سیاسی خواست که در مقابل این نوع از سرکوب ها نیز علم مبارزه را بلندتر بکنند.

گویا آخر الزمان رسیده و روز رستاخیز است که مردگان یک به یک سر از خاک بر می‌آورند اما عجب رستاخیزی شده این رستاخیز که مردگان نیکو ورعيت ترجیح می‌دهند در آرامگه خویش بمانند و حاکمان و والیان شرع وغير شرع و شاهان و "واعظان آن کار دیگر کرده " السابقون والسابقون در بازگشت از آن جهان از هم دیگر سبقت می‌گیرند!

افراط‌گرایی اسلامی در حال عقب‌نشینی است، و نمایش یک هفته اخیر آن را به چیزی جز یک واکنش عصبی، در برابر شکست‌هایی که اخیرا در برابر بهار عربی و گسترش فرهنگ تساهل در نسل جوان متحمل شده است، نباید تعبیر کرد. خامنه‌ای ابتدا مسئولیت فیلم را صریحاً متوجه دولت آمریکا دانست، ولی پس از آن، تغییر لحن داد و از اوباما خواست که عملا نشان دهد در تهیه آن دست نداشته است. آیا او نیز درک کرده است که سکه آمریکا‌ستیزی از اعتبار افتاده است و خریدار چندانی ندارد؟

ﻻف از ﺳﺧن ﭼون دُر ﺗوان زد آن ﺧﺷت ﺑود ﮐه ﭘٌر ﺗوان زد

رسیدن به حقوق برابر جمعی (اتنیکی) ، سیاسی ، اقتصادی ، فرهنگی و...در این جغرافیا میسر نخواهد بود مگر با پذیرش اصل حق تعیین سرنوشت برای ملل غیر فارس . و چنانچه این اصل اجراء نگردد نمی توان از دولتی غیر منتخب انتظار چندانی داشت تا نسبت به اصول حقوق بشر متعھد باشد.

محل تیرباران زندانیان سیاسی زیاد دور نبود, چینه های اطراف زندان دستگرد, درخت کهنسالی که صدها بار شاهد جنایات حکومت بود, در سکوت نیمه شب و یا سحرگاه صدای شلیک های پی در پی و تنفر انگیز قاصدان مرگ که بر سینه انقلابیون می نشست, شنیده می شد. این کشتارها اغلب در گروههای چند نفره صورت می گرفت. ( هر شب ستاره ای بزمین می کشیدند و باز این آسمان پر ستاره سرشار از ستاره بود )

سخن ساده اینکه "آزادی" هنجاری است که مثل هوا، آب و خاک مفهومی جهان شمول دارد و انسانها بر مدار چگونگی استفاده از آن، زندگی خود را اداره می کنند و برای استفاده صحیح از آن فقط درک و فهم استفاده بهینه را می توان آموخت. آزادی را باید زندگی کرد

ایران ، کشوری که رشد فکری و اجتماعی به رغم تلاش های بی وقفه حکومتش با سرعتی باور نکردنی در جریان است . سرعت تغییرات گهگاه به گونه ایست که یک شخص سی ساله در برابر نوجوانان در ضمینه نیاز و آگاهی از تکنولوژی و جهان بینی احساس ضعف میکند.سوالات یک نوجوان از یک آموزگار به مراتب ظریف تر و همچنین پاسخ آموزگار به شاگرد پیچیده تر شده است.اینترنت ، فیس بوک و یوتیوب چشم کنجکاو قشر جوان را به دنیای اطلاعات و فن آوری و دانش گشوده است به گونه ای که...

هدف این نوشتار: گفتگو و رسیدن به راه حلی منطقی و بدور از هیجان و شعار است.یکی دیگر از مشکلات امروز ما اینست که در این هرج و مرج فکری آنهاییکه خواستار حاکمیتی فدرال هستند جز شعار حکومت فدرال هیچ مُدلی را که با ساختار جامعه ایرانِ امروز همخوانی داشته باشد را ارائه نکرده اند. از سوئی دیگر نیز نام بردن از حکومت غیر متمرکز و فدرال گونه پُشت گروهی را می لرزاند؛ آیا راه دیگری جز این وجود دارد که برای رسیدن به توافقی عقلانی و منطقی به بررسی و بحث و تبادل افکار نشست؟

در این میان برخی تحلیل گران وابسته ی حکومتی نیز، در یک توهم هدفمند، در بیان و تشریح دستاوردهای احتمالی تهران در طول برگزاری این اجلاس، اینگونه وانمود می کنند که رژیم اسلامی می تواند در کنار به اصطلاح تبیین مواضع خود برای دیگر کشورها، موفق به ایجاد ائتلاف های دو یا چند جانبه و یا حتی منطقه ای شود. البته بسیاری از این مفسرینمنسوب به خامنه ای، امیدوارند پیش بینی آنها درست از آب درآمده و ایران بتواند به مهمترین هدف خود یعنی ایجاد همگرایی میان اکثریت این کشورها پیرامون بحران سوریه دست یابد...

زخمهای حاصل از بسته شدن سفارت ایران در کانادا بهانه ای شده که رسانه های دولتی ایران بیش از پیش ماموریت سازمانی خویش را جدی گرفته و اینبار دستپاچه و متقلبانه به لجن پراکنی بر علیه اپوزسیون رژیم پرداخته و در این راه از هیچ دسیسه ای کوتاهی نمی کنند.
در همین رابطه باشگاه خبرنگاران جوان دست به ابتکار جدید و دسیسه ای جالب زده که در سایت رسمی آقای احمد باطبی توضیح کاملی از این ماجرا داده شده است

واشنگتن برای پلورالیسم در سوریه تلاش می‌کند. ماه گذشته، معاون وزیر امور خارجه آمریکا در استانبول، تأکید کرد که «اپوزیسیون سوریه باید شامل همه باشد و صدای همه‌ی گروه‌ها در سوریه را بازتاب بدهد ... و این شامل کردها هم می‌شود.» و کلینتون پس از دیدار با همتای ترک خود، احمد داوتوگلو، تأکید کرد که دولت آینده در سوریه «باید از حقوق همه‌ی سوری‌ها صرف نظر از مذهب، جنس و تعلقات اتنیکی حمایت کند.»

تظاهرات اعتراضی گسترده ی مسلمان ها علیه دولت آمریکا طی یک هفته گذشته- که به کشته شدن حداقل ۱۳ شهروند کشورهای عربی و غربی و زخمی شدن صدها تن منجر شد- دوباره نگاه ها را به مسأله ای پیچیده و زخمی دردناک معطوف کرد.

مبارزات بهار عربی تمام نشده و دولت های بر سر کار آمده از قیام های آن بهار تنها در عمل است که باید ثابت کنند، با دیکتاتورهای پیشین فرق می کنند و مبارزات مردم بیهوده نبوده است؛ با اجازه دادن به برگزاری تظاهرات مسالمت آمیز، گوش دادن به مخالفان و منتقدان و مسئولانه پذیرفتن و اصلاح مداوم حرکت دولت و حاکمیت.

جامعه ما درتب و تاب بحران گذار به دوران پس از جمهوری اسلامی است. از همین رو آکتورها و جریانات گوناگونی بعضا با سودای ساختن بدیل و بدست گرفتن سکان جنبش ضداستبدادی-مطالباتی، و تبدیل "گفتمان" خود به گفتمان فرادست، و بعضا تأثیرگذاری بر روند رویدادها یکی پس از دیگری وارد صحنه می شوند تا شانس خود را در این بازار مکاره بیازمایند.

چندی است احتمال حمله اسرائیل به تاسیسات نظامی ایران در صدر اخبار رسانه ها قرار گرفته و اگر چه این اولین باری نیست که تهدیداتی از این دست، از سوی محافل نظامی و سیاسی تل آویو مطرح می شود ولی شواهد و قراین حکایت از آن دارد که خط و نشان کشیدن های اخیر تفاوتهایی در میزان جدیّت آن با موارد پیشین دارد.

انتشار فیلمی توهین آمیز به پیامبر اسلام در فضای مجازی، اعتراضاتی را در سطح کشورهای منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا بویژه کشورهای تازه رسته از دیکتاتوری های پیر به همراه داشت که باعث طرح مجدد این پرسش بی پاسخ گردید که جنبش های موسوم به "بهار عربی" چه بودند و چه می خواستند. البته دراین که دلایلی برای اعتراض به اقدام موهن سازندگان فیلم "معصومیت مسلمانان" وجود دارد تردیدی نیست؛ آنچه محل سوال است میزان، نوع و تناسب این اعتراض است که از سطح متعارف و مقبول عرف و قوانین بین الملل فراتر رفته است.

جامعه‌ از هم گسسته‌، پراکنده‌، ناهمگون، بی اعتماد و بیگانه‌‌ از هم ایران، در روزهای اخیر برگ دیگری از این تاریخ را به‌ نمایش گذاشت. یک بخش از دو بخش حزب دمکرات کردستان ایران و یک بخش از چهار بخش سازمان زحمتکشان کردستان ایران(کومله‌)، با دور زدن بخش های دیگر این دو جریان، احزاب، فعالین سیاسی، اجتماعی و فرهنگی داخل و خارج کردستان، توافقنامه‌ای را مبنی بر همکاری با همدیگرامضاء کردند، کە در شرایط عادی می بایست بە آنان تبریک گفت.اما ...

به اعتقاد من باید به روش ها انتقاد کرد نه به اتحادها..امیدوارم بتوانیم با شفافیت کامل کمیته ایی به وجود اوریم که در برگیرنده همه گروها و نظرات باشد. و بتوانند در انجا یک راهکار اساسی برای نجات ایران ارائه دهند.

آلينوش طريان در سال 1299 در خانواده ارمني در تهران متولد شد . وي در خرداد سال 1326 با درجه ليسانس فيزيك از دانشكده علوم دانشگاه تهران فارغ‌التحصيل و در مهرماه همان سال به سمت كارمند آزمايشگاه فيزيك دانشكده علوم استخدام شد و يكسال بعد به عنوان متصدي عمليات آزمايشگاهي در دانشكده علوم منصوب شد

در تاریخ 31.05.1391 برابر با 21.08.2012 حزب دمکرات کردستان ایران و حزب کومله کردستان ایران توافقنامه مشترکی را منتشر نمودند. این توافقنامه "توافق بر سر مجموعه ای از نقاط مشترک ... و پلاتفورم مشترک به عنوان اصلی‏ ترین دستور کار سیاسی در برابر تغییر و تحولات سیاسی معاصر، و... نوعی هم‏پیمانی میان این دو جریان سیاسی است که مبنای کار مشترک هر دو حزب در زمینه‏ های سیاسی، دیپلماتیک، تبلیغاتی، رسانه‏ ای و ... را تدوین می‏کند."

آنچه همايون می‌جويد فراهم آوردن زمينه‌ای است برای دستيابی به همرايی بر اصول تا همکاری هم بتواند بر مبنای همان اصول انجام گيرد. چنين رهيافتی که از آرمانِ پويش والايی سرچشمه می‌گيرد، از چارچوب فرهنگ سياسی مسلط که همکاری را تنها با دوستان می‌خواهد درمی‌گذرد. اين‌همه پيش همايون ادا نيست، گوهر اخلاقی انديشه و کنش اوست. ايستادگی بر اصول او را بر آن می‌دارد که نه از چالش کردن دوستان واهمه‌ای داشته باشد و نه از سخن گفتن «به صراحت تيغه کارد» ابايی

در ایزوله کردن آگاهی همه آن کسانی که در این 34 سال رأس قدرت اجرایی و اطلاعاتی بوده اند،سهیم وشریک هستند،بنابراین زیاد دوست ندارند که کس وکسانی پرده هارا کنار بزند و افراد رابی نقاب نشان دهد.بنابراین با تمام قوا در یک ساخت وپاخت نانوشته شده به بایکوت آنها پرداخته و با توسل به همان رسانه هایی که دراختیاردارند،باشیوه های مشابه و قطار کلمات و جملات کلیشه ای مثل توهم و تئوری توطئه و مانندآن سعی می کنند اذهان رامنحرف ومشوش و مخالف را از دور رقابت(حداقل)محترمانه و درکمال آزادی و...

آفتاب رنگ زر میپاشد. باد هرزه گرد درکوه و دشت می پیچید . و در دور دستها درختان بلند خم و راست میشوند.
دست و روی یه گلها وعلفها میسایم . از شبنمها خیس میشوم. بیشه روشن و شفاف است. به قدری روشن که پشت آن خانه های روستایی را می بینم. و "مادر- کودکی" را که از پشت دار قالی چشم در چشمم دوخته است. با گلی برگیسوان بافته. و انبوهی آب درگودی دستانش. که با دلواپسی در آب چشمه ، در خوشه های انگور، در ماهیان رود و پرندگان دریاچه نگاهم میکند. به هنگامیکه سر برمیگردانم. سایه های تو.

آلترناتیوسازان سال ۵۷ و مدعیان دروغین سکولاریسم، بار دیگر در پی نسخه پیچی برای ایران و ایرانی برآمده اند و پا را از این هم فراتر گذاشته و به بانیان فراخوان برای تشکیل شورای ملی ایران ، تهمت همکاری با حکومت جمهوری اسلامی می زنند که این مهم در کنار نوشته هموطنی از ایران باعث شد سکوت خود را بشکنم و برای دفاع از عملکرد خود و دیگر همکارانم که آقای نوری علا و همفکرانش ،مغرضانه بر آن تاختند ، یاد آور موضوع زیر برای هموطنان فهیم و هوشیار باشم :