جوابی روشن وشفاف به این سوال

جوابی روشن وشفاف به این سوال نباید برای مدعیان اشراف وتسلط برحقوق فردی واجتماعی وبین المللی که عشق وطن وهموطنان هم دغدغه همیشگی شان است خیلی مشکل باشد مگر آنکه دروجودوادعاهایشان غش باشد.سوال این است که چراکشور ایران را این قدردرمباحثی ازقبیل فدرالیسم وتجزیه وتمرکززدائی آسیب پذیرمیبینیم؟چرا این بحث ها وحتی اقدامات عملی دراین راستاهادراسپانیا وبریتانیا وهندوستان وسودان افغانستان وامریکاو........تابونبوده ومعمولی تلقی میشوند ولی نوبت به ایران که برسد آسمان میتپد؟ آیا مامشکل یا مشکلات نهادی داریم که صلاح نیست به این ریشه هااشاره شود؟بااین بحث هاچه چیزی عوض میشود واگرهم به فرض بسیار بعید عوض شود غیرازاین است که زمینه نیرومندی دربین بوده ومبارزه باآن زمینه خیلی هزینه بربود؟آیااین فقط مشکل روانی گذرازدوران رضاخانی به قرن بیست ویکم است که اصحاب کهف راازاین زایمان طبیعی می هراساند؟