هموطن گرامی بانو مهناز، وقتی
ناشناس
هموطن گرامی بانو مهناز، وقتی می نویسی؛ «...اگر فقط به اینکه درش باز است اکتفا کند، ستون هایش می افتد دست پر گو ها و پررو ها، که در همه جوامع هم هستند. اصلا قدرت را در سیاست اینطور به دست می گیرند، با پرروئی و پرحرفی و سر آنهائی که شرمی و حیائی دارند و خود را مجاز به هر نوع پرده دری و بیهوده گوئی نمیدانند بی کلاه میماند...»
حال بی آنکه بترسم از اینکه به پر رویی و یا پرحرفی متهم شوم. لازم می بینم که برای شما و دیگر خوانندگان مطلب بنویسم؛
اولاً، علت جاخوش کردن استبداد در کشورمان، نه به علتِ باز بودن درب مطبوعاتش، و یا باز بودن دربِ دنیایِ سیاستش، بل درست برعکس، علت استمرار استبداد در ایران و جامعه ی ایرانی حضور مستمر ولات فقیه در رنگهایِ مختلف است، که هر یک جامعه را به شکلی ممیزی کرده و زیر کنترل خود می خواهند.
و دوم اینکه؛ تصور می کنم، آن دوستانی که شرم و حیا را بهانه ی عدم دخالت در بحث می کنند، مستبدتر از آنانی هستند که هر نوع پرده دری را مجاز می شمارند. بنابراین وارد ساختن مفاهیمی چون شرم و حیا، و تشویق دیگران به پرده پوشی در سیاست، درست به مانند آن خواهد بود که زن کتک خورده از شوهر خشنش را تشویق به زدن عینک دودی بزرگ بر چشم و دوختن دهان و سکوت کنیم.
لذا معتقدم برای نهادینه کردنِ صورت و سیرت زیبای دموکراسی یا همان مردمسالاری در جامعه ی ایرانی نیاز مبرم داریم به اینکه، بدون ترس و واهمه از پررویی، پرحرفی و بیهوده گویی امکان گفتگو های واقعی و سازنده را از طریق در معرضِ نقد قرار دادن موضوعات فراهم آوریم.
و همگان را تشویق کنیم که بی پرده، بی لحاظِ شرم و حیا، و البت و صد البت بدون استفاده از واژه های رکیک به طرح نظر خود همت گمارند، تا از برخورد دادهها و مقایسه ی گفتهها به تولدِ حقیقتی جدید، و ظهور پرسشهای جدیتری برسیم.
پاینده و برقرار باشی
مشدی عباد
لذا معتقدم برای نهادینه کردنِ صورت و سیرت زیبای دموکراسی یا همان مردمسالاری در جامعه ی ایرانی نیاز مبرم داریم به اینکه، بدون ترس و واهمه از پررویی، پرحرفی و بیهوده گویی امکان گفتگو های واقعی و سازنده را از طریق در معرضِ نقد قرار دادن موضوعات فراهم آوریم.
و همگان را تشویق کنیم که بی پرده، بی لحاظِ شرم و حیا، و البت و صد البت بدون استفاده از واژه های رکیک به طرح نظر خود همت گمارند، تا از برخورد دادهها و مقایسه ی گفتهها به تولدِ حقیقتی جدید، و ظهور پرسشهای جدیتری برسیم.
پاینده و برقرار باشی
مشدی عباد