دوستی که از قدیم در فرانسه
ناشناس
دوستی که از قدیم در فرانسه زندگی می کند می گفت، داریوش شایگان یکی از کتاب های فرانسه اش را به " ایران جاودانی" تقدیم کرده است. این دوست از دوستان قدیمی شایگان است. به شایگان گفته بود: ایران جاودانی ترکیبی غیر منطقی است. برای اینکه کشورها ازلی ابدی نیستند. این ایران یک زمانی به وجود آمده و زمانی هم از بین خواهد رفت. ازلیت و ابدیت ایران یک گمان ذهنی است. یک کشور را باید حفظ کرد و برای حفظ آن موعظه اخلاقی کافی نیست. سعدی علیه الرحمه می فرماید : سعدیا حب وطن گرچه حدیثی است درست، نتوان مرد به خواری که من اینجا زادم.
مردمانی که دین و آیین و زبان و فرهنگشان را تحقیر می کنند و روز و شب شاهد دزدی و غارت سرزمین شان به دست مشتی کلاش و عربده کش اند وحس می کنند هرگونه آزادی را از آنان سلب کرده اند، چگونه انتظار دارید که به پایداری آن کشور بیندیشند؟ بیایید به جای پند و اندرز راهی نشان بدهید که آن مردمان به کلیت آن کشور دلبستگی داشته باشند. سخنانی از این دست ممکن است ایرانیان نوستالژیک لوس آنجلس را خوش آید، اما آن ایرانیانی را که جانشان از تحقیر و تهدید و فشار مالی و روانی به لب آمده، خوش نمی آید.