فکر میکنم نویسنده یا خیلی ایدآلیست هستند و در عالم غیر واقعی زندگی میکنند و یا همچنان مانند فعالین سیاسی 30 -40 سال پیش تفکر میکنند. دوست گرامی شما میدانید که نیروی دمکراسی خواه در ایران بسیار بسیار ضعیف است و اگر هم نیروی دمکراسی طلب هم باشد چنان پراکنده و داغان هستند که کسی روی آن حساب نمی کند. از سوی دیگر شما مبارزان ملل تحت ستم و بلوچ را به نیروی دموکراسی طلب و اتحاد سراسری آنها مراجعه میدهید. شما هم میدانید که چنین چیزی وجود ندارد. مردم هم امروز آزادی و استقلال و رفاه میخواهد بقول قالی باف مردم نه صبر ایوب دارند و نه عمر نوح. حرفت تان نباید شعار باشد. شما هم موضوع را متوجه شدید و بدرستی هم اشاره کردید که : هیچ حکومتی نیست که بتواند همه ی درها را به روی مبارزان ببندد. بنابر این مردم مبارزه خود را بشیوه های مختلف پیش میبرند که ممکن است من و شما مخالف باشیم و
هر ملتی باید مبارزه مستقل خود را با رژیم حاکم پیش ببرد. در این مبارزه ملل تحت ستم می تواند با صف مستقل خود متحد و اتحاد عمل داشته باشند. ملت فارس با ملل تحت ستم هرگز نخواهد بود و از مبارزه ملی، مبارزه ضد استعماری و جنبش رهایی بخش ملل تحت ستم در ایران حمایت نخواهد کرد و دموکراسی خواهی در میان ملت فارس بسیار ضعیف است و نباید روی آن حساب کرد.