رفتن به محتوای اصلی

میگویند شریعتی .....وشریعتی میگوید اسلام بدون روحانییت ...واسلام بدون روحانییت میگوید ولی فقیه هم خوب است به شرطی که آخوند نباشد و ماده این فکررا ، اگرشریعتی عمرش به این روزها میرسید حتما میدید که رهبرعقیدتی مناسبترین الگوی مناسبی است که هم اسلامی است وهم همان ولایت فقیه است وهم فاطمه زهرا الگویش است و هم میتواند هرآینه امامی دگراندیش و اسلامی ظهورکند . مهم نیست چه اسمی داشته باشد مهم این است که با همین چارچوب حرکت کند .
لازمه این کاربرجسته کردن اشتراکات درمیان پایگاه اجتماعی گسترده ولی پراکنده متعلق به این گفتمان حول برخی شعارها،همزمانی آکسیون ها،ایجاد سایت مشترک برای درج همه گونه فعالیت ها درآن، تهیه بیانیه ویا متنی با امضای حتی الامکان گسترده وفراگیر ،برگزاری مراسم مرکزی پالتاکی به مناسبت این روز،توافق حول پوسترویا لوگوی مشترکی برای درج درسایت های همراه و متعلق به این طیف وتشویق سایت های اپوزیسیون مترقی وآزادیخواه ووبلاگ ها وبرخی سایت های اجتماعی وخبررسانی به درج آن،تلاش برای تبلیغات رسانه ای کلان...
اگر حمله به ایران یک شوخی است ،پس چرا همه تاسیسات اتمی را از سالها پیش در زیر کوه ها و تونل های زیرزمینی ساخته اید؟چرااکثریت مردم را به فقر کشانده و تمام ثروت های ملی را در راه خرید جنگ افزار به خودمت گرفته اید؟چرا دشمن فرضی را تا این اندازه کوچک وناتوان می پندارید و هر روزبه این شوخی« حمله به ایران که آنرا فقط یک شوخی تلقی« در رسانه ها و مصاحبه ها و سخنرانی ها برخورد می کنید؟ اگر حمله به ایران یک شوخی است، پس چرا هر هفته وهرماه در گو شه ای از کشور به مانور نظامی می پردازید که...
رضا اکرمی و غلامرضا مصباحی‌مقدم از اعضای شورای مرکزی جامعه روحانیت مبارز، مهم ترین تشکل سیاسی روحانیان محافظه کار در ایران، از شخصیت های بانفوذ خواستند با افرادی که از نظام کنار رفته اند گفت و گو کنند. در همین ارتباط یک روز پیش، کاظم صدیقی امام جمعه موقت تهران و هاشم بوشهری امام جمعه موقت قم نیز، از لزوم گفت و گو با کسانی سخن گفتند که از نظام جدا شده اند. این اظهارات و سخنان مشابه تعدادی دیگر از چهره های محافظه کار در دو روز اخیر، پس از آن بیان می شوند که...
آنچه موجب نگرانی است، تداوم عقب نشینی دولت و مجلس افغانستان در قبال آزادیهای فردی و فشار بر ضعیفترین بخشهای جامعه، از جمله زنان و کودکان و اقلیتهای ملی و مذهبی در این کشور است. تضمین واقعی در جهت مقابله با این عقب نشینی در برابر جهل و نادانی، کمک به رشد این کشور …، از جمله در تلاش لایه های ترقیخواه مردم افغانستان برای غلبه بر فقر اقتصادی و عقب ماندگی فرهنگی است.
انسان بودن، رسالتی است که حمل آن شاید برای بسیاری دشوار باشد و به همین خاطر به زعم خویش و برای خویش تعاریفی انحرافی از آن ارائه می دهند، اینان دایره ای با افکار خویش تنیده اند و هرکس با هر نظری خارج از آن را غیر می شمارند. این مرزها در عصر معاصر برای ما ملتهای ایرانی یا به زعم این اندیشمندان، اقوم ایرانی در مقطعی می تواند برگرفته از سیسمی افراطی و در لباس امپراطوری ایران کبیر و در زمانی دگر می تواند در پیراهن مندرس دینی آنهم دینی تجهیز شده به افکاری شونیسیتی خود را نمایان سازد و...
سال 1372 در جریان افتتاح دانشکده شیمی جندی شاهپور اهواز (کوی گلستان)، محمدرضا پهلوی گفت که ما 5 نیروگاه اتمی راه اندازی می کنیم! دانشجوئی از ته سالن فریاد زد: شاها ما شکر نداریم! در فاصله چند دقیقه ساواکی ها دانشجو را دستگیر کرده و به مکان نامعلومی بردند و کسی دیگر از او خبری نیافت! حال نه دانشجوئی از ته سالن؛ که ملتی بپا خاسته است و فریاد میزند که: ملاها و ملاصفتان! ما آزادی، آسایش و آرامش نداریم!
اگر به شما بگویم انجا کجاست شاخ در میاورید. اولا انجا آب فراوان است. درخت فراوان است که زیر درخت از آفتاب سوزان راحت هستید. چشمه زیاد وجود دارد انقدر آبش پاک و تصفیه شده است که کف بستر جوی را خواهید دید. ایضا درختانس همه پر میوه است. انجا انجیر و زیتون به وفور فراوان است. البته از هندوانه و خربزه احتمالا خبری نیست چون آنجا اسلحه سرد مثل چاقو و کارد آشپزخانه و ساطور و قمه و خنجر خبری نیست. اصلا در آنجا از عصر اهن خبری نیست ساید عصر حجر باشد چون آنجا آدمیان بدون ملبس هستند.
در تهران، زنان پژوهشگر مسائل دينی، قرآن پژوه و مذهبی در کنار فعالان جنبش زنان و چهره‌های سکولار قرار گرفته‌اند و می‌گويند آنچه در لايحه حمايت از خانواده آمده، نه با قرآن، نه با دين اسلام و نه با قوانين حقوقی جهان امروز، با هيچيک، سازگاری ندارد.
اسطوره سازی از جنبش سبز و رهبری آن،خطایی بزرگ و ضد دموکراتیک است. جنبش دموکراسی خواهی محصول نقد مداوم و ایجاد حوزه ی عمومی گسترده و قوی است. شخصیت های ملی هم بر دو گونه اند. گروهی از طریق مبارزات سیاسی به دنبال پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری، مجلس شورای اسلامی،مجلس خبرگان رهبری،و شوراهای شهرند. مبارزات دموکراتیک به رهبران سیاسی ای نیازمند است که بتوانند وزیر و وکیل و رئیس جمهور شوند.