نشونت نیست دختر، چند ماهه
دل مادر شکستن، وُل! گناهه
خدایا پیر شد مادر شبونه
خبر اومد که تنگستون سیاهه

آنچه بالاخره آينده اين جنبش را رقم خواهد زد همين رهبران واقعی اين جنبش هستند که در کوی و برزن در تلاش و فعاليت هستند. عده ای از آنها بالاخره کار اصلی شان فعاليت سياسی خواهد شد و تشکيلاتهايی هم که به نظرات واقعی خودشان نزديک است را شکل خواهند داد و اين جنبش را نيز رهبری سياسی خواهند کرد. اينکه واقعاً دولت معتدلی بر سر کار آيد و آنها که خواهان مبارزه برای مظالبات مدنی هستند بتوانند کار ريشه ای خود را در جامعه بکنند بستگي به موفقيت فعاليت سياسی آنهايی دارد که راه رهبری سياسی را برگزينند.

انتظار نمی‌رفت جنبش سبز روز ٢٢ بهمن در تهران به موفقيتی استراتژيک دست يابد. اما با توجه به عدم امکان برگزاری آزاد راه‌پيمايی در ايران، می‌خواست از روز تظاهرات دولتی استفاده کند و بتواند دست‌آوردی مثبت در جهت پيروزی جنبش داشته‌باشد. مثلا اگر جنبش سبز می‌توانست يک تظاهرات چندميليونی آرام را با موفقيت برگزار کند، ممکن بود موضع رژيم را در برابر جنبش نرم‌تر کند. يا در بهترين حالت اگر جنبش سبز می‌توانست مدتی در خيابان‌های فتح شده بماند، شايد رژيم را به فکر مذاکره با جنبش می‌انداخت.

بنظرم رویدادهای سالروز انقلاب و کنش دیگرباره ملت، قطعا یک پیروزی تازه بر سبد پیروزی های جنبش سبز اضافه کرد و آنان که سهوا یا عامدا سعی در القای موهومی بنام شکست جنبش دارند، یا ظرافت های مدیریت و هدایت یک پراتیک کلان اجتماعی را نمی دانند و تصور می کنند تقابل میان ملت و حاکمیت با ید به طرفه العینی منتج به مطلوب ملت گردد و یا خدای نا کرده از چشمه گل آلوده ولایتمداران جرعه ای نوش کرده اند و برگ ماموریتشان اینگونه بر ایشان تحمیل نموده که فریاد شکست سر دهید.

اگر بخواهیم دست آوردهای جنبش سبز را در ۲۲ بهمن ارزیابی کنیم لازم است بصورتی واقع گرایانه و به دور از احساسات، حادثه ۲۲ بهمن را به طور دقیق مورد واکاوی قرار دهیم. ظاهرا به نظر می رسد، مافیای حاکم بر ایران (بیت رهبری، سپاه، باند احمدی نژاد و هیات موتلفه) با تکیه بر امکانات اقتصادی و نظامی توانستند تظاهرات خود جوش را سازماندهی کرده و از حضور سبزها ممانعت به عمل آورند. این امر هیچ یک ازواقعیت های زیر را تغیر نمی دهد:

روز جهانی زن در راه است. از امروز برای سازماندهی اعتراضات، روشنگری راجع به قوانین و سیاست های زن ستیز نظام ولایت فقیه تلاش کنیم.

واقعا چرابه یکباره جنگی همه جانبه با 15،000 هزار نیروی نظامی علیه طالبان و القاعده در افغانستان آغاز شد؟ همه اینها در حالیست که حامد کرازی مدتهاست که باب مذاکره با رهبران طالبان را با میانجی گری پادشاه عربستان سعودی آغاز کرده است! شرائطی بسیار حساس را در حالی نظاره می کنیم که درخبرهای وزرات امور خارجه اسرائیل چنین می خوانیم «« در یک تلاش دیگر برای جلوگیری از اتمی شدن حکومت ایران، که در روزهای اخیر تهدیدهای جنگی خود را علیه اسرائیل شدیدتر کرده است...

از تظاهرات دولتی روز 17 دی به بعد که در حقیقت پاسخ خامنه ای وکودتاچیان به خیزش سبز و ملیونی مردم ایران درمراسم به خاکسپاری مرحوم آیت الله منتظری و مراسم عاشورا بود تا روز 22 بهمن ماه ، تمام شواهد حکایت از این داشت که بیت کودتا به رهبری خامنه ای در روز 22 بهمن ، با تمام امکانات و تمامی نیروهای سرکوب گر و اراذل و اوباش حقوق بگیر، وارد میدان خواهد شد تا به مردم ایران وجهان ثابت نماید که گویا توانسته است جنبش سبز را سرکوب نماید و بر اوضاع مسلط شود .

تنی چند از سناتور های آمریکایی ، روز پنج شنبه بیست و دوم بهمن ماه طرح دو لایحه را علیه متجاوزین به حقوق بشر در ایران به سنای آمریکا ارائه دادند. لایحه ای برای مقابله با شخصیت های دولت جمهوری اسلامی که در خشونت های اخیر علیه جنبش اعتراضی نقش داشته اند و کمک به هواداران دموکراسی در ایران.

این توهم که روز 22 بهمن باید روز سقوط جمهوری اسلامی باشد، تصور موهوم برخی از دوستانی بود که دل به این بسته بودند که شتاب برای سرنگونی حکومت، می تواند راه ما را کوتاه کند، اما برای نخستین بار در تاریخ مبارزات مدنی ایران، مردمی که به خیابان آمده بودند، به جای اینکه راههای میانبر را انتخاب کنند، به راههایی که به فردا ختم می شود، دل بستند. ما نمی خواهیم و نباید راهی را که در مدتی طولانی و با شیوه ای آرام طی کنیم، با شتاب به بن بست برسانیم و آنگاه در چنبره انقلابیگری گرفتار شویم.