● آخرین مطالب سایت

این مقاله خواندنی توسط « فواد صادقی » که در روز 26 بهمن ،تحت عنوان «پیام 25 بهمن برای دفاع از نظام » در « در آینده » نگاشته شده بود . نشان می دهد که جنبش سبز نه تنها به لحاظ اجتماعی محدود نشده بلکه برعکس وسیع تر و رادیکال تر هم شده است و اکنون می رود که کل نظام را به چالش بکشاند .این مدافع نظام اعتراف می کند که کلیه تدابیر امنیتی ، تکنیکی و بزن و بکش های 20 ماهه گذشته با شکست مواجه شده است.

رادیكال شدن شعارها و كشیده شدن سمت و سوی شعارها به سوی مخالفت با اصل نظام احتمال برخوردهای سنگین با معترضان خیابانی را افزایش می دهد . از سوی دیگر تظاهر کنندگان طبیعتا بهانه به دست نیروهای نظامی نخواهند داد وبا مانورهای ماهرانه که در 20 ماه گذشته آموخته اند به مبارزه فرسایشی ادامه خواهد داد ، تا در یک لحظه مناسب تاریخی ، با حضور مخالفین میلیونی مخالفین در خیابان نوبت « تغییر » فرا خواهد رسید.

حامد فتاحی، عضو بسیج دانشجویی دانشگاه هنر تهران، یکی از قاتلان شهید صانع ژاله می باشد حامد فتاحی در سال 1359، بدنیا آمد. متاهل و صاحب پسری نزدیک به چهار سال به نام احمد رضا دارد. حامد فتاحی از دوران دبیرستان در بسیج دانش آموزی فعال بوده است و درمحافلی که بریاست حسین شریعتمداری در تهران تشکیل می شد، شرکت می کرد. وی از فعالین انجمن حجتیه در تهران است و بطور کامل به ظهور امام زمان در همین نزدیکی ها باور دارد. حامد فتاحی که دارای افکار شدید ضد یهودی، ضد بهایی و ضد اهل سنت است...

اما در ایران چه شد؟ مردمی که می خواستند رییس دولت نابخرد خود را با آراء شان عوض کنند اینک به کمتر از رفتن رهبر بسنده نمی کنند چرا که در 22 خرداد 88 مردم رأی دادند و در 25 بهمن 89 و بسیاری ایام دیگر خون.

جمعیت بسیار زیادی میدان استقلال و مناطق حوالی شهر مهاباد را در ختیار گرفته و نیروهای نظامی عملا کنترل را از دست داده اند.مردم در حال شعاردادن به طرف نیروهای نظامی سنگ پرتاب وبه طرف انان هجوم می برند.شعله های اتش از دور دست در مناطق مختلف و کوههای اطراف به چشم می خورد.

در شیراز نیروهای امنیتی و بسیج با هر نوع تجمعی برخورد کرده و تا کنون نزدیک به 50 تن از شهروندان را بازداشت کرده‌اند.

اول اسفند می تواند گام مهم بعدی باشد تا در سایه استمرار حرکت در قالب زنجیره ای از فعالیت های متوالی و رو به رشد بتوان میدان تحریری در تهران ایجاد کرد. این مسیر زمان بر است و نیاز به صبر و حوصله و در عین حال سماجت در مقاومت دارد. وقایع 25 بهمن و واکنش حکومت نشان داد که ترس مردم به طور نسبی در قیاس با سالگرد 22 خرداد فروریخته است

بی تردید ازدیگردستاوردهای تظاهرات 25 بهمن همبستگی مبارزات مردم ایران ومنطقه است. جای پای تحولات منطقه وتأثیرمثت برآن برشعارهای داده شده و درتقویت روحیه مبارزاتی،بروشنی درتظاهرات 25 بهمن مشاهده می شود.بدیهی است که گسترش این همبستگی متقابل می تواند موقعیت اسلام سیاسی را چه درداخل ایران وچه درمنطقه تحت فشارقراربدهد وباین ترتیب یکی دیگرازابزارهای مهم تبلیغاتی رژیم را فلج کند.درهمان حال میزان ودامنه فشاربه رژیم درمقیاس جهانی هم روبافزایش است.

فردا یکشنبه 20 فوریه برابر با یکم اسفند 1389 روز مهمی در تاریخ جنبش ازادیخواهی مردم ایران محسوب می شود .وظیفه داخل کشور ی ر را به خودشان واگذار کنیم ولی ما در خارج از کشور در سایه امنیت می توانیم یک روز خود را به آن اختصاص دهیم و در هر کجا که زندگی می کنیم و هر کاری که داریم را برای چند ساعت کنار بگذاریم و بسمت محل های تظاهرات و آکسیون ها حرکت کنیم به قول دوستی در فیس بوک که نوشته بود:« در کشوری زندگی می کنیم که پیکر شهیدان بر شانه های قاتلانش تشییع می شود!

آيا جمهورى اسلامى مى خواهد نهضت نوپای مصر را مصارده به مطلوب كند، و اگر واقعاً خواهان این است، توان آنرا خواهد یافت؟ شرايط اقليمى حاكم تركيب اجتماعى، فرهنگى، دينى، و آگاهى و هوشمندى طبقه جوان و هم رديف با آن طبقه متوسط و روشنفكر مصر اندك روزنه اى را براى نفوذ دوستدران جمهورى اسلامى باز مى گذاراند؟ و در نهايت خود جمهورى اسلامى چيزى را براى عرضه و تفاخر در عرصه جهانى دارد كه بعد از 32 سال حكومت اندر خم يك كوچه است؟

آنروز که به جای شعور، شعار دادند! بجای اندیشه، مشت نشانمان دادند! بجای سخن، فریاد کشیدند! بجای فکر، مکر کردند! و دریغ از یک مرد که برخیزد و در گوششان نجوا کند که ای بیخبران؛ آنچه خورده اید، نیم بیشترش آب بوده است! این عربده مستانه و هل من مبارز برای چیست؟ این جا مجلس است، کافه را اشتباه آمده اید!

روشن است که تاریخ و فرهنگ مصر با به روی کارآمدن حکومتی اسلامی تناسبی ندارد، از طرفی تجربه حکومت‏های مذهبی در منطقه و ترس از غلبه ناامنی اجتماعی باعث گسترش قدرت طرفداران جدایی دین از سیاست در مصر و به حاشیه رفتن قدرت گروههای اسلامگرای رادیکال و میانه‏رو شده است. از سویی دیگر جوامع اسلامی منجمله مصر روز به روز در بستر مدرنیسم پیشرفت می‏کنند و دیگر رهیافتهای خشن و حاد را نمی‏پذیرند.

مشاور میرحسین موسوی با اشاره به نامه جمعی از فرماندهان سپاه معتقد است: امیدوار باشیم تا آن‌ها کنار مردم بایستند.مردم باید در شعارهای خود از سپاه و نیروهای انتظامی بخواهند که در کنار انها باشند. یادمان نرود که ما با مخالفان خود دشمن نیستیم ما با استبداد و سرکوب مردم مخالفیم.

اصل ماجرای ویکی لیکس، پیشرفت تکنولوژی است ـ دستاورد و خدمت ماندگار جولین اسانژ و همکارانش این است که نشان داده اند، می¬توان با تلفیق درست تکنولوژی، شجاعت و در نظرگرفتن پیامد کار، مدل تثبیت شده و حاکم بر تولید انتشارات و افکارعمومی جامعه را دگرگون کرد. ـ واقعیت تلخ و کثیف این است که اینترنت فضای آزاد و همگانی نیست. ـ جامعه به نیروی درخشان و شفاف پالایش نیازمند است، تا فساد، زد و بندهای مشکوک و تباهی اخلاق مهار شود. ـ پیدایش پلاتفرم¬های لیکینگ که کاربرد دارند، برای انسان¬هایی که هنوز آرمان و اید

در یک یاداشت از شخصی به نام مجید نظری که در سایت ایران گلوبال منتشر شده بود خوانده ام که از مردم تبریز درخواست شده است که در یک اسفند همزمان با روز برگزاری تظاهرات سبزاللهی ها در تهران آنان نیز در ارتباط با روز جهانی زبان مادری به خیابان ها بیایند.اینجانب ضمن اعتقاد به آزادی عقاید انسان هالازم دانستم مطالبی را در ارتباط با این موضوع به اطلاع برسانم و چون نیت فرستادن این نوشته به سایت گلوبال را نیز داشتم به فارسی نوشتم که در همین جا از محضر ملت آذربایجان عذر خواهی می کنم.

سرکوب موفقیت‌آمیز معترضان در دو سال اخیر و بازداشتن مخالفان از تجمع و اشغال خیابان تا سقوط نظام نشانه وجود یک سازمان نسبتاً منسجم سرکوب در جمهوری اسلامی است. این سازمان چگونه سازمانی است؟ لایه‌ها، ابعاد و نیروی انسانی آن کدامند؟ این سازمان چه وظایف و مأموریت‌هایی دارد؟ نیروهای مؤثر آن چه کسانی هستند و مدیریت آن چگونه صورت می‌گیرد؟ سازمان سرکوب تا کجا در ایران بسط یافته است؟ این سازمان در روش‌ها و تاکتیک‌هایش تا کجا پیش می‌رود؟ و نتیجه عمل آنچه بوده است؟

جلب حمایت بین‏المللی از مبارزات مردم ایران، اساساً باید بخشی از استراتژی پیکار سیاسی مردم ایران باشد. ما در انزوا به‏سر نمی‏بریم. همان‏طوری که مردم مصر و تونس انتظار داشتند که جهان از آنها حمایت کند، ما باید از حمایت جهانیان از مبارزات مردم ایران بسیار خرسند باشیم.

• انقلاب ۵۷ به دلیل اسلامی شدنش نه می توانست و نه می خواست به حل دمکراتیک مساله ملی بپردازد. شکست انقلاب، شکست جنبش ملی نیز بود. سرکوب لجام گسیخته دمکراسی همراه با تحمیل مذهبی-نظامی نه تنها به کاهش مساله ملی منجر نشد بلکه آن را در ابعاد وسیعتری گسترش داد ...

فاشیسم اسلامی و تشنه به خون جوانان آزاده ایران ، خود را برای ارتکاب جنایت دیگری در روز اول اسفند ماه که مصادف است با مراسم هفته جانباختگان صانع ژاله و محمد مختاری ، خود را آماده می سازد . تمام شواهد حاکی از آن است که جانیان حاکم بر ایران برای جبران شکست خفت بار خویش در جریان خیزش شکوهمند 25 بهمن ماه که لرزه براندام فاسد و پوسیده جمهوری اسلامی افکنده است ، نقشه ی ارتکاب جنایات بیشتری را در روز اول ماه بهمن در سر می پرورانند .

به آن گروه از مردم تُرک آذربایجانی که خود را ایرانی نمیدانند و از ماندن در کنار سایر ایرانیان در رنج میباشند میتوانند به کشور ترکیه مهاجرت کنند تا در زیر پرچم کشور ترکیه و با رئیس جمهوری محبوب عبدالله گل روزگار بسر کنند.

در جامعه ما آنقدر پتانسیل های جنبش مدنی، آنقدر بحرانهای زمینه ساز تحولات عمیق و رادیکال وجود دارد که ناتوانی از تبدیل آنها به یک جنبش گسترده و به یک «وحدت در کثرت» گسترده در واقع حکایت از داستان «سیب سرخ و آدم چلاق» می کند. اینکه بگوییم حکومت بی رحم و خشن است، در واقع نمادی دیگر از این ناتوانی سیاسی و مدنی است. زیرا یک قدرت مدرن و توانا دقیقا می دانست که چگونه از این سیاست خش و بی رحم، یا از سیاست «شلاق و ساندیس» به هزار شکل برای رشد بیشتر جنبش مدنی و ایزوله ساختن دیکتاتوری استفاده بکند.

تلاش بی بی سی فارسی برای بی طرفی (غير ممکن) در نهايت به رعايت اکثر خط قرمزهای هسته‌ی سخت حکومت (روحانيت سنتی و اسلامگرايان حاکم) منجر شده است (بررسی دلايل رعايت اين خط قرمزها مطلب ديگری را طلب می کند). در چهار حوزه می توان اين مدعا را تبيين کرد: خبر و منابع خبری، کارشناسان، خط قرمزها، و شکستن ديوارهای خبری نظام استبداد دينی. خبرنگاران بی بی سی علی رغم دهها گزارش در وبلاگ‌ها در مورد تجاوزها و شکنجه ها در کهريزک اصولا وارد تحقيق و کار گزارشی در اين مورد نشدند

تغییرات و تحولات خاورمیانه بسیار عمیق، وسیع و شدید است. هر روز هم یک دیکتاتور را به لرزه می اندازد. اتفاقا، محیط ایران بیش از هر کشوری آمادگی تغییر را دارد. فقر و فساد و کشتار و تبعیض در آن از هر مملکت دیگری بیشتر است. برای همین هم مردم ایران زمانی شروع کردند که ملتهای دیگر در خواب بودند. امروز، یک انقلاب منطقه ای در حال حرکت در تمام خاورمیانه و آسیا ست. حتی دیکتاتور های آسیای میانه سخت لرزیده اند. بتبع، ایرانی ها که زودتر شروع کرده بودند، امروز شاهد پیرووزی دیگران هستند.

25 بهمن آغاز دیگری بود در ادامه راهی دراز اما سرشار از همبستگی و همصدایی با زنان و مردانی که بر ثبات شوریدند...« این روزها هم پر از امید و هم پر از خشم. وقتی مردم را می بینی تو خیابون، توی اتوبوس و ... که بدون ترس حرف می زنند و فحش می دن و اعتراض می کنند، واقعا حس عجیبی به آدم می ده.... من زنهایی رو دیدم که... بدون هیچ ترس و تقیه ای. بدون کیف، بدون ماسک و ... با دستهایی که مشت شده بود و شونه هایی که عقب بود وسط خیابون راه می رفتند،... از طرف دیگه وقتی وقاحت رو می بینی، وقتی مانور تو خیابون رو می

روز دوم اسفند روز جهانی زبان مادری روزی ملی برای حرکت ملی آذربایجان است. بنظر می رسد پس از وقفه ای چهار ساله در اعتراضات خیابانی مردم آذربایجان زمان برای به خیابان آوردن حرکت ملی مساعدتر از هر زمان دیگری است. ما می توانیم در روز اول اسفند با پرچم های سرخمان به خیابانها بیایم و نشان دهیم که فاکتور آذربایجان جنوبی موثرترین فاکتور سیاسی در آینده خاورمیانه نوین خواهد بود. در حالیکه رژیم در تهران سرگرم سرکوب جنبش سزهاست می توانیم در تبریز حکومت را زمین گیرکنیم.

با شناختی که من از تهران دارم میدان ولی عصر را توصیه می‌کنم. کوچکتر است و معروف و قلب تهران محسوب می‌شود. حتی اگر نقشه تهران را اگر چهار تا کنید می‌بیند که مرکزش حولی میدان ولی عصر می‌افتد. نه مثل بهارستان بن بست و خطرناک است و نه مثل میدان آزادی درندشت و دورافتاده. هر کس میدان ولی‌عصر را در دست داشته باشد کل تهران را در مشت گرفته است. از شمال و جنوب و شرق و غرب تهران هم رسیدن به آن آسان است. ده هزار نفر دور میدان ولی‌عصر به اندازه دویست‌هزار نفر دور آزادی به چشم می‌آید.

اين حضرات ضد ترک آنقدر از مرحله پرتند که درک نميکنند که وقتي در ارتباط با يک عمل مشترک نيز ميخواهند توقعي داشته باشند، نبايستي از موضع تحقير و حکم ، امريه صادر کنند. کسي که ميگويد واقعا آدم باید بی غیرت باشد که برادرانش را در شهرهای دیگر ایران بکشند آنوقت گلویش را برای رئیس جمهور اسلامگرای ترکیه جر بدهد” مسلم است که درکش از برادر بودن و هموطن بودن چيست. اصلا از خودش نميپرسد که اين برادرانش آيا فقط در شهرهاي ديگر است که کشته ميشوند يا در آذربايجان هم هست.

تاکید رحیم مشایی بر شعار فراگیر در ۲۵ بهمن علیه خامنه ای و به میدان آمدن لاریجانیها در مجلس و قوهٔ قضاییه و محسن رضائی در دفاع از خامنه‌ای نشان از پیروزی تاکتیکی احمدی‌نژاد و رحیم مشایی در کشاندن آنها در مقابله با جنبش سبز و خارج کردن دولت از زیر ضربه دارد که بعد از بحران و شکست ولایت سکان امور را به سود جناح دولت مصادره کند. در این مورد به صحبتهای مشایی در محفل خصوصی در دو گزارش زیر دقت کنید.

من در مقاله قبلی خویش به این نقطه پرداخته بودم که آزاداندیشان سکولار و دموکرات جنبش ملی آذربایجان باید دنبال راه سومی باشند. راهی که با تاکید و تکیه بر خواسته های ملی مردم آذربایجان و خواسته از بین رفتن هر گونه تبعیض ملی، جنبش ملی دموکراتیک آذربایجان را بعنوان بخشی از جنبش وسیع دموکراتیک تمامی مردمی که در چهارچوبه جغرافیایی ایران زندگی میکنند تلقی بکنند.

در فرهنگ وحدت لائیک واژگانی چون دگر اندیشان یا خودی ها ، که واژگانی ست جنایت آفرین و نفرت زا اصلا نه مفهوم دارد و نه شناخته شده است . چرا؟ زیرا نظام لائیک از همهء انسانها بدون توجه به اختلافاتشان استقبال کرده و همگان را باهر فکر واندیشه ای و از هر مبدأ و خاستگاهی مورد حمایت های مسلم حقوقی به نحو برابر قرار می دهد . برای نظامی سیاسی که جویای وحدت لائیک است فقط یک امر و یک پدیده مورد نظر است : اینکه همهء اعضأ جامعه با رغبت ومیل قانون عامی را بپذیرند که منافع فردی و جمعی همگان را حفظ کرده و هم زیست

روز ۲۵ بهمن ۸۹ را می‌‌توان نقطه عطفی در سیر تکاملی جنبش سبز به سوی استقلال و جدائی کامل آن از سلطه اصلاح طلبی دانست. ۲۵ بهمن نمایانگر این واقعیت بود که این جنبش در تلاش برای رها کردن خود از این دام مصمم است. این بدان معنا نیست که در جنبش سبز گروه‌های اصلاح طلب وجود ندارند. اتفاقا موضوع بر سر همین حقیقت رنگین کمانی بودن این جنبش است. جنبش سبز جنبشی است ملی‌، دموکراسی خواه، کثرت گرا، غیر ایدئولوژیک و سکولار، حتّی خود اصلاح طلبان سبز هم در حرف به گوناگونی و رنگارنگی این جنبش اعتراف می‌‌کنند. هر چند

در ۱۹ بهمن سال ۱۳۴۹، ۹ جوان انقلابی مسلح به چند تفنگ و نارنجک به یک پاسگاه ژاندارمری در شهرستان سیاهکل در شمال ایران حمله کردند و با این کار به جنگ حکومتی رفتند که تا دندان مسلح بود و در مقابل مخالفانش بی‌رحم. نقی حمیدیان، مهمان برنامه به عبارت دیگر، عضو یکی از دو گروه دانشجویی بود که در اوایل دهه ۱۳۴۰ خورشیدی تشکیل شده بود و گروه سیاهکل از دل آن سر برآورده بود. او بعد‌ها محکوم به ۱۰ سال زندان شد و با انقلاب ایران در سال ۱۳۵۷، پس از گذراندن ۷ سال از زندان آزاد شد.

ما چه باید بکنیم !! . آیا بابد فرصت طلبانه همچون همیشه تاریخ چشمانمان را بر روی حقایق ببندیم و شاهد باشیم که که عرصه سیاسی صحنه بازیهای تحقیرآمیز کشورهای دیگر شود!!! تاریخ به ما نشان داد که اروپاییان همواره در گسستن و از هم دریدن کشور ما و ایجاد بی ثباتی در صحنه سیاسی و عرصه اجتماعی از هیچ کوششی دریغ نکرده اند، چون ایرانی متحد و دموکراتیک که حقوق مردمانش را حفظ کند مورد تمایل آنها نبوده و نیست. چرا ایرانیان نباید بدنبال متحد کردن مردم و کشور خود باشند!! چرا حقوق تمام مردم ایران نباید مور مطالبه

انکار درس ها و دستاوردهای ۲۵ بهمن توسط حاکمیت می تواند زبان جنبش سبز را به تدریج به سمت یک زبان تهدید آمیز تغییر دهد. اصرار جنبش سبز بر الگوی ۲۵ بهمن می تواند جنبش سبز را به سمت شکست حاکمیت سوق دهد؛ اما در آن صورت نه جنبش و نه حاکمیت در تعیین دستاوردهای این پیروزی نقشی نخواهند داشت. آینده از آن مردم است.