آقای هومن سلام، تمام تاکیدات

اما لازم است بشما بگویم، که در همان دوران انقلاب و روز پس از شکست انقلاب و دزدیده شدن آن توسط روحانیت و شخص خمینی، بدانید که جریان های دیگر انقلابی چپ بودند که فریاد زدند و نوشتند: (انقلاب شکست خورد، پس زنده باد انقلاب) و همین جریان ها همیک و هنوز با سختی و مشقت تمام در جبهه دگرگونی و تقییر مانده و هستند و علیه هر گونه ارتجاع و گردنکشی داخلی و جهان با توانی که دارند مبارزه را تا پایان ادامه داده و خواهند داد. اما دوست من، راستش را بخواهید کمونیست بودن در این شرایط چپ ستیزی بویژه با درهم ریختن بلوک شرق گذشته ساده نیست و تاوان بی اجر و مزد طاقت فرسا می خواهد! چرا که: هر چه مانده جز کار و کار و کار شاق نیست و اغلب هم بسیار ناگوار اما بجان منت و با رغبت تمام در این راه هستیم! و بدانید که در حال حاضر جریان های سالم کمونیست و چپ هائی بوده و هستند که با تمام توان خود و البته با استقلال کامل در خدمت مردم و تحول آتی مانده اند.
بی گمان تا نابرابری و تبعیض و ستم سرمایه و ارتجاع در جوامع بشر باقی باشد این تناقضات و بیعدالتی ها به پیدائی و حضور عدالتخویان و کمونیست ها برای احقاق خواست طبیعی زندگی نداران و فرودستان دامن خواهد زد. بیائید براستی و بی طرف فکرش را بکنید که کدام دعوی آسمانی و زمینی، تاکنون صادقانه و عملا استعداد واقعی برابری سازی اجتماعی را داشته، دارد و بپیش برده است؟ اگر صادق باشیم کمترین وجود دارند! پس کمونیست ها با همه ناتوانائی هایشان و عوارض بد و پستی که با نام مختلف در عرصه جهان داشته اند، هنور آنها و تنها آنها مصمم ترین نیروی مردمی و انقلابی جهان هستند که برای مساوات می رزمند. تاریخ گواه آن است. در آینده هم دیگر هیچ حزب کمونیستی نباید جای کارگران و توده های زحمتکش را بگیرد که فجایع استالین ها بوجود بیاید. همینک و در آینده درب احزاب کمونیستی برای عبور و مرور مردمی و کارگری همچون گذشته تنگ نخواهد بود، بدانسان که بود« آنان که داخل بود از شدت چاقی بیرون نمی توانست بیایند و آنکه می خواست وارد حزب شود از شدت تنگی درب امکان ورود نداشت» این عصر و تفکر چنینی اخزاب چپ و کمونیست باید همجنان گذشته نباشد و بسیاری از این سنت الیته گرائی دیریست فرو ریخته است و ما بدنبال تداوم هر چه بیشتر و بهتر آنیم. تندرست باشید