«رژیم داره پته پته میکنه تا خاموش بشه» آیا واقعا چنین است؟

❗️«رژیم داره پته پته میکنه تا خاموش بشه» 
آیا واقعا چنین است؟
یک دوست بسیار گرامی ،زیر یک پستی  کامنت بالا را به عنوان «کامنت درخشان» بازناب داده است  .
 مایلم مخالفت خود را با چنین نگاهی که تصور می کند رژیم در آستانه سقوط است ، در جمع‌بندی زیر بیان کنم .

🔸یکی از مشکلات اپوزیسیون با هدف کنار زدن ساختاری رژیم،  تحت عنوان هر نامی،  همین نگاه توهم افکن  ،« رژیم به آخر خط رسیده است » می باشد . در اینجا خواسته یا ناخواسته اپوزیسیون خود را در نیمکت های انتظار نشانده است ، تحرکی از خود نشان نمی دهد ، یک انتظار ساده لوحانه که بازتکرار می‌شود . «رژیم لرزان»  سر جایش بسیار مطمئن به حیات خود ادامه می دهد ، یاس و سرخوردگی را برای مردم باقی میگذارد . اینگونه نگاه و تبلیغ  « عدم ماندگاری رژیم » از طرف کنش‌گران و اپوزیسیون ، به علت نادرستی، تاثیر مخرب خود را بصورت یاس پی در پی،  برای مردم  بدنبال دارد. کمک می کند برای ماندگاری بیشتر رژیم،  یاری رسانی ناخواسته از طرف اپوزیسیون برانداز برای رژیم نتیجه چنین نگاه نادرست و تبلیغ آن است .  

🔸اصلاح طلبان و تئوری پردازان ماندگاری  رژیم در اینجا علیه براندازان مرتب در حال امتیاز گیری هستند ،چرا که تبلیغ متضادی که از طرف اصلاح‌طلبان علیه براندازان و ایده سقوط نزدیک است ، می کنند ، عملا  به سود رژیم  شده و میشود . اپوزیسیون در کیسه پروپاگاندای اصلاح طلبان  رژیم به امتیاز دهی تکراری  خود مشغول است. نظرات تکراری صادق زیبا کلام بسیار شفاف است که او از کیسه اپوزیسیون خرج می کند .

🔸چه دلایلی وجود دارد .
اینکه اپوزیسیون با تبلیغ نظر «پایان خط رژیم»  تحلیل درستی از تناسب قوا و ماهیت پیچده ساختار رژیم برای ادامه حیات ندارد . از آنجاییکه رژیم یک ساختار هرمی هارمونیک ندارد، که در صورت خمیدگی یا شکستن راس هرم همه ساختار فرو خواهد ریخت ، نه الزاما چنین نیست . 
ساختار پیچیده رژیم از سپاه ، بیت رهبری ،  نظامیان ، امامان جمعه ، بسیج و اطلاعات موازی  تودرتو ، شباهتی به ساختار کلاسیک هرمی ندارد اگرچه برای حفظ نظام و مقابله با مردم این ساختار بصورت  یک بسته متحد و یک ارگان منسجم عمل می کند و در طول همه حیات خود در تندترین شیب های حوادث سیاسی اجتماعی ، چنین بوده است .  اپوزیسیون باید بپذیرد که حدود ۱۰-۱۵ درصد مردم ایران پایه ها و بستر آماده دفاع از رژیم هستند. این توده اجتماعی  بستر و پایگاه اصلی ماندگاری رژیم می باشد  . طبعا همه امکانات مالی ، سازمانی، نظامی ،قضایی را هم در خدمت خود دارد .

🔸مکانیسم درونی ساختار رژیم به اتکا به  بستر مورد اشاره  بصورت یک هرم  کشوری که در موارد سرکوب و تظاهر بیرونی و سراسری عمل می کند،  اما در ادامه حیات روزمره خود ، کنترل اداری ، امنیتی ، اقتصادی، قضایی ، اطلاعاتی خیمه ای و غیر متمرکز و مصمم  عمل می کند . چیزی شبیه سیستم خلافتی اسلامی منطقه ای . این سیستم خلافتی - خیمه ای منطقه ای شباهت کمتری به سیستم خلافتی اسلامی سراسری دارد . اگرچه شکل کلی و سراسری همیشه خود را در تلویزیون و تبلیغات برجسته می کند،  نشست های پی در پی ولی فقیه با اعوان و انصار  در واقع یک تلاشی است در خدمت جمع سازی خیمه های نفوذ و قدرت ، فقط برای پروپاگاندای بیرونی این نشست ها برگزار نمی شود بلکه هدف اصلی آن سر پا نگه داشتن تیرک های اصلی خیمه های قدرت در پهنای ایران است. این خیمه های قدرت جدا از هم , همبسته برای حفظ نظام هستند اما در  آنتروپی  (پخش پذیری ) سیاسی نظامی ،اقتصادی و  اداری خود چون مافیای ایدئولوژیک مناطق نفوذ قابل تعریف هستند .  هر استان و منطقه زیر پوشش امامان جمعه ، سپاه ،اطلاعات ، حکومت می کند . یک حکومت ملوک‌الطوایفی تیرک خیمه خود را حفظ می کند. 
 

🔸پیچدگی اینجاست که اپوزیسیون نباید تخت یک عنوان کلی با یک بارومتر  یا فشارسنج سیاسی ، میزان اعمال قدرت و ماندگاری در سطح کل کشور غیر هموژن را بسنجد .  ساده سازی آن تخت عنوان یک بیت رهبری و یک هرم لرزان ساده لوحی سیاسی است .
خیمه های قدرت استانی ، منطقه ای توان اداره و سرکوب را بخوبی در عمل نشان داده اند. 
🔸«آخر خط » ی که اپوزیسیون اشاره می کند ،بدون کوچکترین تحلیلی از پیچیده گی های انواع مقاومت ساختاری مناطق خیمه های زیر نفوذ ،  به اتکا به همان بستر ۱۰-۱۵ درصدی ، بسیار  نادرست است .

🔸راه حل برای شکنندگی خیمه قدرت چیست و چگونه می تواند امکانپذیر باشد 
اپوزیسیون برانداز دو عامل را باید درست ببیند 
توان فیزیکی ساختار رژیم
توان روحی ساختار رژیم
در اشارات بالا،  در رابطه با نقد ,لرزان بودن ساختار رژیم, برای اداره جامعه آنچه پرداخته شد ، عمدتا بر برتری فیزیکی و تناسب قوای سرکوب و مقاومت بوده است. اپوزیسیون باید اعتراف کند که درصد معینی برای دفاع از رژیم همیشه آماده اند. آن درصد صرفا نیروهای نظامی سیاسی و قضایی رژیم نیستند بلکه توده عادی مسلمان که بستر رژیم را تشکیل می دهند، هم مقابل اپوزیسیون ایستاده اند . اپوزیسیون از طرف دیگر با میلبونها توده مردمی روبرو است که در مبارزات خیابانی حضور ندارند ، آنها حضورشان را در رای دهی نشان دادند که نکبت اسلامی را بر نمی تابند اما به هیچ‌وجه در ساختار خیمه لرزشی ایجاد نمی کنند .

✍️درسها از انقلاب زن زندگی آزادی 
انقلاب زن زندگی آزادی بخوبی نشان داده بود که خیمه های سرکوب رژیم در پهنای ایران زمانی لرزان می شوند و در  نقش سرکوب خود تردید می کنند، که با یک جنبش متحد فراگیر روبرو شوند . اعترافات سران نظامی رژیم در طول خیزش مهسا چنین ترسی را نشان داد. 

برای « پته پته » افتادن رژیم باید عنصر ترس را به ساختار و بدنه خیمه رژیم منتقل کرد 
🔸 همبستگی دقیقا پادزهر مهمی بود که می توانست این عنصر شکنندگی  و لرزش روحی را در درون خیمه های قدرت جا بیندازد اگر چه نوشتن خود منشور به نظرم اشتباه جدی بود . عهدنامه براندازی کافی بود . 
آنچه اپوزیسیون احتیاج دارد تا رژیم به «پته پته » بیفتد ، انتقال ترس است.
پاسخ آین پرسش را همگان با هر نامی  میدانند 
تشکیل شورای همبستگی ملی ایرانیان ، با نگارش یک عهد نامه ملی, پادزهری است که می تواند نیروهای مقاومت را از رخوت خارج کند و به آینده امیدوار کند.
در قدم اول عهدنامه ملی را نیروهای وفادار به سکولاریسم و دموکراسی  برای براندازی می بایست تدارک ببینند ‌
تشکیل مجلس موسسان برای تشکیل شکل نظام سنگ پایه آن است و هرگونه بحثی در باره شکل نظام ، حق و حقوق شهروندان و یا بحث پرچم، زبان، اقوام و غیره  انحرافی و شکننده است . 
به امید چنین رخدادی