Skip to main content

و اما مسئله «نیروها درجامعه

و اما مسئله «نیروها درجامعه
آ. ائلیار

و اما مسئله «نیروها درجامعه سیاسی ایران». که در این کامنت جداگانه قید میکنم: براساس نوشته شما و برپایه مطالعات خودم، میتوانم بگویم: هر جامعه ای دارای روند پیشرفت یا افت و خیز طبیعی خود است. و این پروسه نه یک خط راست بل به صورت «زیگزاکها» یا خط شکسته پیشروی دارد- اگر دیاگرام آنها رسم شوند. ولی در این «حرکت طبیعی» همه مشترک اند. و اصولاً و عمدتاً این سیر طبیعی ست که میخواهد سرنوشت جامعه را به سوی مرحله پیشرفته تعیین کند- اگر عوامل « مکانیکی» مثل « دخالت خارجی» یا « کودتای هدایت شده از خارج» بگذارد. با توجه به تاریخ صد ساله ایران هیچوقت « عامل مکانیکی» نگذاشته که حرکت طبیعی سرنوشت مراحل پیشرفت را تعیین کند. یعنی سرنوشت جامعه ما همیشه توسط نیروی خارجی تعیین شده است. مثالها بدیهی ست و من از ذکر آنها میگذرم. اما میخواهم این نتیجه را بگیرم که در دنیای امروز با مسئله گلوبالیزاسیون خطر

دخالت این عامل خارجی صد چندان شده است. با نگاهی به تغییرات ده ساله اخیر در منطقه و جهان تعیین کنندگی این عامل بیرونی به خوبی روشن میشود. میخواهم بگویم آینده جامعه ایران را سه نیرو میخواهند تعیین کنند: 1- نیروهایی با ماهیت استبدای و دیکتاتوری متعلق به داخل جامعه 2- عامل مکانیکی خارجی با طرح و برنامه های خود - در پیوند با عامل ارتجاعی داخلی3- طبقه ی متوسط جامعه با تکیه به داخل و دموکراسی و رفع تبعیض از پایین . سیاست درست تقویت و عمق بخشیدن به این حرکت است در جهت سه خواست اساسی جامعه یعنی دموکراسی سکولار بر اساس حقوق بشر- رفع تبعیض- عدالت اجتماعی نسبی قابل حصول در شرایط جامعه ما. ضرورت دارد با عوامل یک و دو در این جهت روشنگری و مبارزه شود. البته اینها نظریات من است و میتوانند اشتباه هم باشند.