خانم آتوسا ، مردمان ایران

خانم آتوسا ، مردمان ایران متناسب با دوری و نزدیکی از شهرهای اصلی فارس زبان ، سبک زندگی و دشواری رفت و آمد به منطقه آنها با فارسی رسمی اختلاف لهجه پیدا می کنند. بلوچ های پاکستان و ایران عمدتا زندگی قبیله ای و عشایری داشتند یا در کپرهای دورافتاده زندگی می کنند و ارتباط چندانی با شهرهای مهم فارسی نداشتند( وضعی که همین الان هم کم و بیش برقرار است) ؛ پس اگر اختلاف لهجه آنها با فارسی بیشتر از مثلا لهجه سیستانی است به علت تفاوت در سبک زندگی و فاصله جغرافیایی بیشتر آنها از ایران مرکزی است .
درباره زبان مشهد و شیراز، درست است کویر بزرگی در بین آنها می باشد که ارتباط را مشکل می کند اما راه اصلی ارتباطی از مشهد به سمت تهران و قم و قزوین و از آنجا به سمت اصفهان و شیراز بوده است هر چند کویر برای حرکت کاروانهایی که علاوه بر حمل کالا باعث ارتباط فرهنگی و زبانی میشدند راحت تر از مسیرهای کوهستان بود