آقای برادری! من که اصلا

آقای برادری! من که اصلا نفهمیدم که شما چه می خواهید بگوئید. شما "روان" شناسی هستید که می خواهید کل سیاسیون را راهنمائی کنید؟ می خواهید با روانشناسی، ریشه های بحران در ایران را "تحلیل" کرده و راه برون رفت را به مردم نشان دهید. مردمی که حرف شما را "نمی فهمند" و سی سال است که به همین دلیل در بدبختی بسر می برند؟

"... باری همه بهایی می پردازند و موضوع «تشدید این بها بخشیدن» به کمک «جاگیری درست سیاسی و انتخاباتی» در خدمت تحول مدرن ایران و دموکراسی و رشد کشور و عبور از بحرانهای کنونی داخلی و خارجی در حد ممکن است. زیرا همه بدنبال چیزی و «ابژه ایی گمشده» می گردند و می خواهند بدان دست یابند. یا بدنبال وحدت یا قدرت از دست رفته، یا قدرت و تحول از دست رفته یا بدست نیامده می جویند و برای آن در انتخابات شرکت می کنند یا نمی کنند. اما بهرحال یکایک بهایی می پردازد. ازین فراری نیست...."

همین! شما مثل اینکه در کره ی مریخ زندگی میکنید؟
نگاهی به منطقه بکنید: ترکیه، ایران، عربستان، قطر، (و در آینده ی نزدیک مصر) "چارچنگولی، آنهم سالهاست که می خواهند جغرافیای منطقه را تغییر دهند. همه شان هم تبهکار و مافیائی و جنایتکار هستند. اینرا گفتم که در ذیل فکر نکنید من طرفدار کسی هستم.
اگر شما عینک دودی نزده اید، متوجه خواهید شد که این تغییرات آنچنان عظیم هستند، که شاید تا دهسال دیگر "خاورمیانه" را باز نشناسید.
با فروپاشی امپراطوری عثمانی، همان اتفاقی برای مردم این منطقه روی داد، که امروز عکس آن در حال رخ دادن است. آیا در آندوره واقعا مردم چه احساسی داشتند؟ تمام این کشورها، از سوریه و لبنان و فلسطین و اردن و عراق و ایران و عربستان و امارات و و و هیچکدام وجود نداشتند. اینرا که قطعا خودتان می دانید. و بناگهان دور این کشورها مرز کشیده شد،
حالا؟
کردستان نمی تواند تا به آخر در چهار کشور تقسیم باشد. جهان، منطقه، کشورهای "صاحب" کردستان، بقیه ی کشورهای منطقه، همه و همه باید برای این مساله پاسخی داشته باشند. با شعار "تمامیت" ارضی نمی توان این مشکل را حل کرد. ولی حل این مشکل زلزله ای است که کل منطفه را درو خواهد کرد. (من کرد نیستم)
اما فکر نکنید که عزیمتگاه من فقط کردستان است. نگاهی به سوریه و جنایاتی که در آنجا روی می ده بیندازید. سقوط اسد، یعنی "سقوط" خوزستان! قطر، کشوری با میلیاردها سرمایه در حال انجام آنچنان نقشی در منطقه است که شاید برای کسی قابل تصور نباشد.
تجربه ی سوریه و "بهار" عربی به مردم ایران می گوید هر اتفاقی در ایران رخ بدهد، شوم خواهد بود. راه حل چیست؟ پاسخ شما به مشکل "مرز سازی" چیست. این سؤالی انسانی و بغایت حیاتی است. ایا مدرنیسم، یک تبهکاری محض نبوده است؟
بوده یا نبوده، حالا چی؟ تقسیم مجدد و تجدید تقسیم و تعیین مرزها را با کدام ایده و "گفتان" می خواهید حل کنید؟
من که فکر می کنم، نه شما، بلکه کلا "علم" روان شناسی ناتوان از حل این مشکل است.
من پاسخ این مشکل را می دانم.
آیا علاقه مند به شنیدن آن هستید؟
با سپاس