اظهارات رفسنجانی دربارهٴ حذف

افلاس و بحران اقتصادی و انزوای بين المللی:دولتی که بيش از ۵۰۰ هزار ميليارد تومان به بانکها و پيمانکاران بدهکار است چگونه می خواهد اداره کند؟پولی نمانده و اگر هم باشد قابل انتقال به داخل نيست پولهای خارجی را خوشبينانه به چين داديم و آنها با دريافت هزينه ای آن را به يوآن تبديل کردند. بعد گفتند به جای پول کالا می دهيم و بعد از آن گفتند نه هر کالايی
با سم های چينی محصولات کشاورزی پارسال و امسال را از دست داديم حالا ببينيد مردمی که داروی چينی می خورند چه می کشندوضع دارو و غذا اين شده و هيچ کس نمی داند فردا چه می شود مقايسه بحران سرنگونی با مقطع زهر آتش بس:همان تجربه پس از جنگ يک فرمول قابل حل است با اين تفاوت که آن موقع اين همه خصومت و افتراق در جامعه وجود نداشت نگرانی از طرف دشمنان خارجی البته جدی است رفسنجانی بعد از حذف وی به دستور خامنه ای، به اعضای ستاد انتخاباتی خود گفت: خدمت رهبر رفتم و گفتم در انتخابات نامزد نمی شوم تا اگر ايشان فکری درباره کسی در نظر دارند انجام دهند.اشاره کردم که «نگفتم نمی آيم»، همين يک جمله کافی بود که لشکرکشی سنگينی کنند. پس از آن بود که سيل نامه ها و تلفنها از نجف، قم و مشهد که همه از مراجع بزرگ بودند برای نامزدی بنده آغاز شد. چطور می توانستم اين قدر مستبد به رأی خودم باشم که به آنها و به خصوص اين جوانان نه بگويم؟رفسنجانی اظهارات قبلی اش در مورد بالا کشيدن خامنه ای و مخالفت وی با کانديداشدن خودش را تأييد کرد و گفت: من خود می دانم نبايد می آمدم و در جلسات خصوصی هم گفتم که اينها را از هرکس بهتر می شناسم. يک روز قبل از نام نويسی اين تفکر بر من افتاد که ديگر نمی توان در برابر مردم مقاومت کرد. اين که شخصاً چه کردم بماند، چون از آن حرف در می آيد. پس از ثبت نام تا نيمه شب بيدار ماندم و به شرايطی که ما در داخل و بيرون کشور داريم و اين آدمهايی که بوق به دست دارند و البته تک تک آنها را با تفکرات و اميالشان می شناسم فکر کردم.وی افزود: اينها نمی فهمند دارند چه می کنند؟ حتی اگر دشمنی و رقابت هم داشته باشند عقل می گويد که بگذاريد بيايد و بعد رسوا کنيد. می گذاشتيد مردم با اميد پای صندوق می آمدند و بعد از ۶ ماه متوجه می شدند که همه چيز دارد گرانتر می شود.رئيس مصلحت نظام، درباره وضعيت رژيم تحت ولايت خامنه ای و بحرانهای مرگبار اقتصادی و اجتماعی، گفت: ”با اين کوه مشکلات هرکس که راضی به پذيرفتن مسئوليت باشد بايد ابتدا قصدش را پرسيد که با اين بودجه بدون منابع چگونه می خواهد ۲۵ درصد حقوق کارمندان را افزايش دهد؟ دولتی که بيش از ۵۰۰ هزار ميليارد تومان به بانکها و پيمانکاران بدهکار است را چگونه می خواهد اداره کند؟ پولی نمانده و اگر هم باشد قابل انتقال به داخل نيست.
رفسنجانی درباره افلاس و انزوا و تأثير تحريمها گفت: پولهای خارجی را خوشبينانه به چين داديم و آنها با دريافت هزينه ای آن را به يوآن تبديل کردند و بعد هم گفتند به جای پول کالا می دهيم و بعد از آن هم گفتند نه هر کالايی، بلکه آنچه خودمان تعيين می کنيم می دهيم. هند هم آمده نفت ما را با قيمتی خيلی ارزان می خرد اما حاضر نيست حتی روپيه بپردازد. اين گزارش وزير بازرگانی و رئيس کل بانک مرکزی است که در يکی از جلسات تلخ مجمع آمدند و گفتند. ما کشاورزی کوچکی داريم. با سم های چينی محصولات پارسال و امسال را از دست داديم حالا ببينيد مردمی که داروی چينی می خورند چه می کشند.
چند سال پيش، بهترين داروهای دنيا را می خريديم. وضع دارو و غذا اين شده و هيچ کس نمی داند فردا چه می شود. کاسب وقتی جنس می دهد بايد جايگزين آن را بخرد اما نمی داند فردا بايد به چه قيمتی جايگزين کند و ناچار آن را نگه می دارد. در مجلس سنای آمريکا دو طرح خطرناک وجود دارد؛ منتظر انتخابات بودند که تکليف روشن شود و گويا ازmojahedin.or