دوستان اگر ممکن است به جای

"چاه به چاه"،....و همچنین اثر فراموش نشدنی، رمان دو جلدی " رازهای سرزمین من" خدمت بزرگی به ادبیات فارسی انجام داده است که مقام شامخش مایه ارج و تقدیر است، نه اینکه آدم دهن دری از راه برسد، و اسم خودش را نویسنده بگذارد، و به بهانه ترک بودن آقای براهنی که میگوید زبان مادریش قدغن است، به وی با وقاحت تمام، حمله و توهین و دهن کجی بکند. اگر این آقا از ترک بودن جناب دکتر رضا براهنی ناراحت است، باید به خدمتش عرض شود که تقریبا بیش از نیمی از هنرمندان، شاعران و نویسندگان بنام ایرانی ترکند. از جناب آقای صادق هدایت ترک، بگیر تا شاعر پر آوازه شاملوی ترک، استاد غزل شهریار ترک، صمد بهرنگی ترک، پروین اعتصامی ترک، داستان نویس پر آوازه دکتر ساعدی ترک، شاعر پر آوازه ای مثل صائب تبریزی ترک، ... و ده ها ، بلکه صدها شاعر و نویسنده و صاحب نام دیگری، که ذکر اسامیشان در این مختصر مقدور نیست، ترکند. و شایسته است که از محضر چنین انسانهای ارزنده ای تشکر کرد که به زبان فارسی و فرهنگ ایرانی خدمت شایانی کرده اند، نه اینکه مثل این آقا، که آقای "یاشارگلشن" گفتار و شخصیت وی را همانگونه که هست، به قلم کشیده است، به بهانه های واهی به اعراب، وترکان و امثالهم، با وقاحت تمام، توهین و دهن دری بکند. در اینجا باید از وی پرسید؛ که آیا این آقای نویسنده، نژاد پرست است؟ که در نوشته جات و گفتارش به دیگران ناسزا میگوید؟ این چه تربیت و شخصیتی است که او دارد؟ مردم ایران که از ملیتهای مختلفی تشکیل شده اند، باید از این به بعد، حسابشان را با چنین افرادی جدا بکنند. با تشکر سامان