جناب آقای تبریزی گرامی. می

جناب آقای تبریزی گرامی. می دانید که برای جنابعالی احترام زیادی قائلم و نوشتار حامیانه و دلگرم کننده تان را ارج می نهم. به همیت دلیل امیدوارم شما را در ایستگاه پنجم این قطار به راه افتاده "اتحاد" و "دمکراسی" و "آزادیخواهی" بعنوان عضو و یا میهمان اصلی (و نه ناظر، فقط با دو دقیقه حق و سکوت) دعوت کنند تا تقبل هزینه شخصی هم نفرمائید. مطمئنم اینگونه خواهد شد. هر وقت هم که رسالت مشخص کنفرانس را توانستید تشخیص بدهید، لطف فرموده ما را هم مطلع سازد. زیرا بهشت موعود و هوس انگیز "انتخابات آزاد"ی که سوزنبانان این لوکوموتیو نوید آن را به "معتقدان" می دهند، در عرصه واقعیت جز سرابی وسوسه انگیز بیش نمی نمایاند.