کیانوش عزیز تحلیل بسیار عینی

این اشخاص که برنامه ای جز "سرنگونی جمهوری اسلامی، هم استراتژی هم تاکتیک" ندارند دلشان را با شعار کذائی "انتخابات آزاد" خوش کرده اند. من در روزهای انتخابات با مشخص شدن حسن روحانی بعنوان کاندید اصلاح طلبان در کامنت هائی که در سایت ها گذاشتم بر نادرستی سیاست تحریم تاکید کردم و خود نیز از آنجائیکه نمیخواستم "عالم بیعمل باشم" در انتخابات بنفع روحانی رای دادم هرچند تا حد زیادی انتظار تقلب در انتخابات را داشتم. پیروزی روحانی برای من نیز تعجب آور بود اما عدم دخالت در انتخابات از سوی خامنه ای این ظن اولیه را که در طول انتخابات ایجاد شده بود تبدیل به یقین کرد و آن اینکه جنبش سبز ازبین نرفته بلکه گذشتن کاندیداهائی از اصلاح طلبان از فیلتر طرفداران ولایت نشاندهنده قدرت آنها و ترس خامنه ای از خیزش های مردمی بود که در مراسم خاکسپاری آیت الله طاهری در اصفهان شاهد آن بودیم. البته شما نظرات تحریم کننده توضیح داده بودید اجازه بدهید من هم از دو نظر واقعا متفاوت در اردوی رای دهندگان برای شما بگویم که عبارت از دو برخورد با اصلاح طلبان است: اولی حمایت استراتژیک از اصلاح طلبان و دومی تائید تاکتیکی از آنها. حامیان استراتژیک، پیروزی اصلاحات را در جمهوری اسلامی امکانپذیر میدانند ازین رو رهبری مبارزه با تعصبات وخرافات رژیم را به دست آنها می سپارند. این چنین حامیانی امروزه منتظر معجزه ای از امامزاده روحانی را دارند و درین راه ناچار باید به نصایح خاتمی گوش فرادهند که میگوید مردم نباید انتظارات بیش از اندازه داشته باشند. گروه دیگر که من نیز جز آنها هستم واز اصلاح طلبان بطور تاکتیکی حمایت میکنیم امیدی به هیچ گونه اصلاحات در این رژیم را نداریم ولی بقدرت رسیدن آنها توسط رای مردم را باعث وسیع تر شکاف درحاکمیت میدانیم و شروعی برای پایان رژیم میشماریم . ازین رو از فردای تشکیل حکومت روحانی از مردم میخواهیم بهر صورتی که شده مطالبات خودشان را پیگیری کنند و اجرای قول هائی را که روحانی در طول انتخابات داده از او بخواهند. این میان روحانی یا به خواسته های دمکراتیک مردم عمل میکند که درنهایت به الغاء ولایت فقیه می انجامد و یا درمقابل خواسته های مردم میایستد که در اینصورت چاره ای جز مناقشه با مردم نخواهد داشت که این راه را برای جدال نهائی باز خواهد کرد. در هرصورت بقدرت رسیدن روحانی آغاز پایانی برا جمهوری اسلامی ست.