ناصر مستشار، زبان شما در این

مقابل میشوید. این رفتار شما حتی مناسبات انسانها و در اشل کلی اگر اکثریت از خط شما پیروی کنند مناسبات اجتماعی را نیز براحتی مخدوش میکنید.

من نمیدانم کی و کجا دو واژه "اپوزیسیون" و "روشنفکر" را بجای هم بکار برده ام. میدانم که این کار را نکرده ام. چون از منظر نگاه من یک فعال سیاسی با یک روشنفکر تفاوت فاحشی دارند. این غلط مصطلح در ادبیات سیاسی فارسی است که فعالین سیاسی معمولا روشنفکر و فعال سیاسی را به یک معنی به کار میگیرند. معمولا چپ ها بیشتر این غلط مصطلح را بکار میبرند و از آنجا که چپ سنتی خود را محق در اندیشه و عمل میداند، خود را روشنفکر نیز مینامد! اما از منظر دید من "روشنفکر" کسی استکه در جستجوی حقیقت است. در این جستجو سود و زیان شخصی، سود و زیان اقتصادی، سود و زیان سیاسی، سود و زیان ملی و غیره ابدا مد نظر نیست. روشنفکر فارغ از تمامی تعلقاتش به دنبال یافت ماهیت حقیقی پدیده هاست. اما فعال سیاسی با حقیقت سر و کار ندارد، بلکه با منافع سرکار دارد. از منظر سیاستی که یک فعال سیاسی به مسائل مینگرد، از آن منظر نیز به دنبال منافع سیاسی اقتصادی است. مثلا یک کمونیست عموم بطور کلاسیک به دنبال منافع طبقه کارگر است. هر چیزی با منافع این طبقه به زعم آن کمونیست در تضاد باشد علیه آن موضع میگیرد. یک ناسیونالیست فارس ایران را وطن خود تلقی میکند و هر کسی که علی رغم این باور وی فکری مطرح کند و یا عملی انجام دهد در تعارض با آن فکر و یا عمل رفتار خواهد کرد. می بینیم که چه فاصله فاحشی میان روشنفکر و سیاسی کار وجود دارد. حالا با تمامی این تصویر حرفهایی را از خودتان در آورده و از زبان من در کامنت تان سخن گفته اید. کاری که شایسته یک رفتار دمکراتیک نیست. حالا من طوطی هستم یا نیستم به خودم مربوط است، کسی شما را مجبور نکرده وقتتان را بگذارید و مطلب مرا بخوانید و سپس توهین کنید. این آن فرهنگی است که شما از آن زاویه به مخالفت با من برخاسته اید. فکر میکنید خوانندگان شما آنقدر پرت هستند که سخنان خصمانه و مملو از توهین و اهانت شما را جدی بگیرند؟