Skip to main content

آقای رازی، به نظر میرسد از هر

آقای رازی، به نظر میرسد از هر
یونس شاملی

آقای رازی، به نظر میرسد از هر فرصتی که بدست می آورید آتش توپخانه تان را با تمام توان علیه من می گشایید. اینجا هم شکل نوشتن رازی ایراد گرفته اید و استنباط کرده اید که من احتمالا رو خوانیم خوب نیست. می بینید که خودتان سطح گفتگو متمدنانه را به سطح متلک گویی تقلیل میدهید. و باز دقت کنید که چگونه چهره ناراحت و عصبانی شما از پشت واژه هایی که انتخاب میکنید سر برمی آورد و انگیزه های نوشتاری شما را که بایستی ارتقاع معرف باشد به ارتقاء کینه تبدیل شده است.

اما در مورد "رازی" و "راضی" بهتر استکه یک ملاحظه دیگر را نیز بشنوید. شاید روخوانی من کمی اشکال داشته باشد، اما اشکال اساسی دیگر در "خط زبان فارسی" است. من میدانم که زبان فارسی یک آوای "ز" دارد، اما و متاسفانه یک آوا در خط و حروف فارسی به چهار شکل "ز"، "ذ"، "ظ" و "ض" به نمایش درمیآید. اگر معادل آواهای زبان فارسی حروف مشخصی وجود داشت و

یک آوار با یک حرف نشان داده میشود، هرگز نه من و نه کس دیگری به چنین خطایی دچار نمیشد. اگر ضریب تعداد در حروف چندگانه برای یک آوا را (س، ث، ص و یا ط، ت و...) نسبت به حروف دیگر فارسی در نظر بگیریم قضیه باز مرکب تر و نوشتن فارسی همانقدر سخت تر خواهد شد و اگر تصور کنید که حتی طرز نوشتن نیز در حال دگرگونی است و اگر روزی تهران را "طهران" مینوشتند و حالا "تهران" مینویسند قضیه خواندن و نوشتن زبان فارسی میشود مسئله برای نویسندگان این زبان. حالا بجای خرده گرفتن به من با رهبران ادبی جامعه فارس تماس بگیرید و به آنها بگویید که چاره ایی برای این ناهنجاری در شکل نوشتاری زبان فارسی بکنند. آنوقت هم کار را برای من راحت کرده اید و هم خودتان از شکنجه حفظ کردنهایی غیرلازم رهایی یافته اید و دیگر مردمان نیز در یادگیری زبان فارسی با مشکلات کمتری روبرو خواهند شد. امیدارم موضوع را برایتان روشن کرده باشم.